د اېتیپرو ستونزه

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا
 
سوکرات

د اېتیپرو معما يا د اېتيپرو ستونزه (په انګلیسي: Euthyphro dillema کې )، د اپلاتون د ایتیفرو په ډیالوګ کې لیدل کیږي، کله چې سوکرات له ایتیفرو څخه پوښتنه کوي، "ایا خدایان له متقیانو سره مینه لري ځکه چې دوی متقیان دي ، یا متقیان دي ځکه چې خدایان ورسره مینه لري"؟ [۱]

که څه هم دا معما په اصل کې په لرغوني یونان کې کارول شوې وه، نن ورځ دا د توحیدی مذهبونو ته اشاره کوي. ګوتفرید لیبنیز وپوښتل چې ایا ښه او عادل "ښه او یوازې د دې لپاره دي چې خدای یې وغواړي، یا ایا خدای دا غواړي ځکه چې دا ښه او عادلانه دی." [۲] دا پوښتنه د اپلاتون د اصلي بحث راهیسې د عقیدې پوهانو ته یوه ستونزه وړاندې کړې، که څه هم نورو دا یو غلط اسرار بللی، او دا نن ورځ د دیني او فلسفي بحثونو موضوع پاتې ده.

د معما متن[سمول]

سوکرات او ایتیفرو د اپلاتون په ایتیفرو کې د تقوا په ماهیت بحث کوي. ایتیفرو وړاندیز کوي چې متقی (τὸ ὅσιον) هغه څه دي چې خدایان (τὸ θεοφιλές) خوښوي، مګر سوکرات د دې وړاندیز سره ستونزه ویني: خدایان ممکن موافق نه وي. ایتیفرو وروسته خپل تعریف په دې ډول بیاکتنه کوي چې تقوی یوازینی شی دی چې ټول خدایان په یو وخت کې خوښوي.

دا په دې وخت کې دی چې معما ښکاري. سوکرات پوښتنه وکړه چې ایا هغه د خدایانو سره مینه لري ځکه چې دوی متقیان دي، یا که متقیان یوازې د خدای سره مینه لري. سوکرات او ایتفرو دواړه د لومړي اختیار په اړه فکر کوي: یقینا خدایان متقیان خوښوي ځکه چې دوی متقیان دي. مګر دا، سوکرات استدلال کوي، پدې معنی چې موږ مجبور یو چې دویم اختیار رد کړو: دا حقیقت چې خدایان یو څه خوښوي دا نشي تشریح کولی چې ولې متقیان صالح دي. سوکرات وايي چې که دواړه اختیارونه ریښتیا وي نو دوی به په ورته وخت کې یو شیطاني حلقه رامینځته کړي ، دا دا دی چې خدای پاک له متقیانو سره مینه لري ځکه چې دوی متقیان دي او متقیان متقیان دي ځکه چې خدای دوی سره مینه لري. سوکرات وویل: او دا په بدل کې دا معنی لري چې متقیان هغه نه دي چې خدایان یې خوښوي، یعنې هغه څه چې متقیان د خدای دوستان جوړوي هغه څه ندي چې د خدای دوستان د خدای دوستان جوړوي. په پای کې، هغه څه چې د خدای دوستان د خدای ملګري جوړوي دا حقیقت دی چې خدای د دوی سره مینه لري، له بلې خوا هغه څه چې متقیان تقویه کوي بل څه دي. نو ځکه د ایتیفرو نظریه موږ ته د تقوا طبیعت نه، بلکې د تقوا معیار راکوي.

په فلسفي علومو کې[سمول]

دا مساله په فلسفه الهیات کې تعدیل او پلي کیدی شي ، چیرې چې دا لاهم په الهیات او فلسفه کې د بحث موضوع ده ، په ځانګړي توګه د عیسویت ، یهودیت او اسلام په دودونو کې. لکه څنګه چې آلماني فیلسوف او ریاضي پوه ګوتفریډ لیبنیز د معما دا نسخه وړاندې کړه: "په عمومي ډول موافق دی چې هغه څه چې خدای وغواړي ښه او عادلانه وي. خو پوښتنه دا ده چې ايا يو څه ښه او يوازې د دې لپاره دي چې خداى يې وغواړي او که خداى وغواړي نو ښه او عادل دى. په بل عبارت، ایا عدالت او نیکي اختیاري دي، یا ایا دوی د شیانو د طبیعت په اړه لازمي او ابدي حقایقو پورې اړه لري. [۳]

له اپلاتون راهیسې، ډیری فیلسوفانو او ارواپوهانو د اېتيپرو معما ته ګوته نیولې، مګر په ځانګړې توګه د اپلاتون ډیالوګ ته اشاره نه کوي. د پوهان ترنس ایرون په وینا، دا ستونزه او له اپلاتون سره یې اړیکه په اوولسمه او اتلسمه پیړیو کې د رالف کوډورت او سمویل کلارک لخوا بیا راژوندۍ شوه. [۴] په دې وروستیو کې، دې مسلې د معاصر فیلسوفانو ځانګړې پاملرنه راجلب کړې چې په میټایتیک او د مذهب فلسفه کار کوي. فیلسوفان او پوهان چې د دې خنډ د ګواښ په وړاندې د توحید دفاع کوي څو ځوابونه رامینځته کړي.

خدای د هغه څه امر کوي چې سم دي[سمول]

ملاتړي[سمول]

د دې معما لومړۍ څانګه (یعنې هغه څه چې حق دی هغه څه دي چې خدای یې امر کوي ځکه چې دا سمه ده) په مختلفو نومونو نومول کیږي لکه روشنفکري، عقلیت، ریالیزم، فطرتیزم، او اعتراض. په مجموع کې نظر دا دی چې خپلواک اخلاقي معیارونه لري: ځینې کړنې په خپل ځان کې سم یا غلط دي، پرته له دې چې د خدای امرونه په پام کې ونیسي. دا هغه نظریه ده چې سوکرات او ایتیفرو د اپلاتون په خبرو کې ومنله. د اسلام معتزله دیني مکتب هم د دې نظر دفاع کړې ده (د مثال په توګه، نظام په دې باور وو چې خدای په ظلم او درواغو کې شریک نه دی)، [۵]لکه څنګه چې د اسلامي فیلسوف ابن رشد . [۶] توماس ایکیناس هیڅکله په واضح ډول د اېتيپرو معما ته ګوته نه ده نیولې، مګر د اکیناس پوهان اکثرا هغه د مسلې په دې اړخ کې اچوي. [۷] [۸] اکيناس په خپل ځان کې د ښه یا بد او د خدای د حکمونو سره سم ښه یا بد څه توپیر کوي، [۹] د نه بدلیدونکي اخلاقي معیارونو سره چې د طبیعت د قوانینو لویه برخه جوړوي. [۱۰] نو هغه ادعا کوي چې حتی خدای نشي کولی [۱۰]حکمونه بدل کړي (مګر هغه زیاتوي چې خدای کولی شي هغه څه بدل کړي چې خلک یې په ځینو شرایطو کې مستحق دي، لکه د قتل یا غلا لپاره مذهبي حکمونه). د وروسته پوهانو په منځ کې، ګابریل واسکیز په ځانګړې توګه د هر چا، حتی د خدای د ارادې څخه مخکې د مکلفیتونو شتون په اړه ډاډه دی. [۱۱] [۱۲] د طبیعي قانون د عصري تیورۍ پراساس، ګروټیوس او لیبنیز هم د خدای د ارادې په وړاندې اخلاقو ته ځای ورکوي، اخلاقي حقایق د نه بدلیدونکي ریاضياتي حقیقتونو سره پرتله کوي، او په فلسفي شخړو کې د پوفېنډروف په څېر رضاکاران ښکیلوي. [۱۳] د کیمبرج اپلاتون پوهانو لکه بنیامین ویکاټ او رالف کوډورت په رضاکارانه تیوریو باندې لوی بریدونه وکړل، چې د سمویل کلارک او ریچارډ قیمت د وروستیو منطقی میتاتیکونو لپاره یې لاره هواره کړه؛ [۱۴] [۱۵] [۱۶] هغه څه چې راڅرګند شول هغه یو نظر و چې له مخې یې ابدي اخلاقي معیارونه، په یو ډول په خدای پورې تړلي، د خدای له ارادې او د خدای د حکمونو دمخه په خپلواکه توګه شتون لري. معاصر مذهبي فیلسوفان چې د Euthyphro د معما دا څانګه یې منلې وه عبارت دي له: ریچارډ سوینبورن [۱۷][۱۷] او T.J. ماوسن [۱۸]

اړوندې پوښتنې[سمول]

  • توسل
  • اخلاق

سرچينې[سمول]

  1. Stephanus pagination 10a
  2. G.W. Leibniz stated, in Reflections on the Common Concept of Justice (circa 1702): "It is generally agreed that whatever God wills is good and just. But there remains the question whether it is good and just because God wills it or whether God wills it because it is good and just; in other words, whether justice and Goodness are arbitrary or whether they belong to the necessary and eternal truths about the nature of things."
  3. Leibniz 1702(?)، ص. ۵۱۶.
  4. Irwin 2006.
  5. Wolfson 1976، ص. ۵۷۹.
  6. Hourani 1962، صص. ۱۳–۴۰.
  7. Haldane 1989، ص. 40.
  8. Irwin 2007، I, pp. 553–556.
  9. Aquinas c. 1265–1274، 2a2ae ۵۷٫۲.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Aquinas c. 1265–1274، 2a1ae ۹۴٫۵.
  11. Pink 2005.
  12. Irwin 2007، II, pp. 6–10.
  13. See esp. Grotius 1625, 1.1.10 and Leibniz 1702(?); see also Leibniz 1706, pp. 64–75.
  14. Gill 1999، esp. pp. 272–74.
  15. Mackie 1980، Chapters 2, 8.
  16. Gill 2011.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Swinburne 1993، صص. 209–216.
  18. Mawson 2008.

حوالې[سمول]

  • Adams, Robert Merrihew (1973). "A Modified Divine Command Theory of Ethical Wrongness". In Gene Outka (المحرر). Religion and Morality: A Collection of Essays. Anchor. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • استشهاد فارغ (مساعدة)
  • Adams, Robert Merrihew (1999). Finite and Infinite Goods: A Framework for Ethics. New York: Oxford University Press. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-19-515371-2. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Alston, William P. (1990). "Some suggestions for divine command theorists". In Michael Beaty (المحرر). Christian Theism and the Problems of Philosophy. University of Notre Dame Press. د کتاب پاڼي 303–26. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Alston, William P. (2002). "What Euthyphro should have said". In William Lane Craig (المحرر). Philosophy of Religion: A Reader and Guide. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-8135-3121-2. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Aquinas, Thomas (1265–1274). Summa Theologica. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Calvin, John (1536). Institutes of the Christian Religion. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • استشهاد فارغ (مساعدة)
  • Cross, Richard (1999). Duns Scotus. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-19-512553-5. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Cudworth, Ralph (1731). A Treatise concerning eternal and immutable morality. London: Printed for James and John Knapton ... الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Descartes, René (1985). John Cottingham (المحرر). The Philosophical Writings of Descartes. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • استشهاد فارغ (مساعدة)
  • Frank, Richard M. (1994). Al-Ghazali and the Asharite School. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-8223-1427-1. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Gale, Richard M. (1999). The Divided Self of William James. Cambridge University Press. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-521-64269-9. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • استشهاد فارغ (مساعدة)
  • Gill, Michael (2011). British Moralists on Human Nature and the Birth of Secular Ethics. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-521-18440-3. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • Grotius, Hugo (2005) [1625]. Richard Tuck (المحرر). The Rights of War and Peace. Liberty Fund. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-86597-436-4. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  • استشهاد فارغ (مساعدة)

. [{{{url}}} {{{title}}}].

د نورو لوستلو لپاره[سمول]

بهرنۍ لینک[سمول]