اشتراکي مالکيت

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

   

مشترک مالکیت د مالکیت یو سیسټم دی چې په کمونیستي ټولنه کې رامینځته کیږي. اشتراکي مالکیت ، یا په واضح ډول، "د تولید د وسیلو مشترکه مالکیت" د تولید د وسیلو کارول، مدیریت او کنټرول او په وینا، د ټولنې لخوا تولید شوي محصولات. [۱] د تولید د وسیلو مشترکه مالکیت د شوراګانو په نوم د ادارو لخوا او د شوراګانو په پیوستون او همغږۍ سره پلي کیږي. په دې توګه، ګډ ملکیت د نورو ډولونو مالکیت سیسټمونو څخه توپیر لري، د بیلګې په توګه خصوصي ملکیت، دولتي ملکیت، او کوپراتیف مالکیت ( يانې مشترکه مالکيت په دې مانا دی چې په يوه توليدي دستګاه او کارځای کې چې څومره کسان کار کوي، که هغه په جګ بست وي يا ټيټ بست ټول د دې کارځای په ونډه کې شريک دي او دغه د شراکت ونډې او سيستمونه د مالکيت د شورا له خوا پرمخ وړل کيږي او پلي کيږي).

شاليد[سمول]

د انسان د ټولنیز تکامل په لومړیو پړاوونو کې او کله چې انساني ټولنو لا تر اوسه اضافي تولید نه و ترلاسه کړی، یانې په چین کې ښکاري انسان/ د انساني تمدن په لومړيو پړاوو کې په کرنه بوخت چې مارکس یې "ابتدايي کمونیزم " بولي، د " شریک مالکیت تاسیس شوی" یو ابتدايي مثال. د تاریخ په دې دوره کې خلکو خپل اړتیاوې په ډله ییزه توګه تولید او مصرفولې. د طبقاتي امتیازاتو او استحصال خبره پکې نه وه او تولید دومره محدود و چې د ټولنې د یوې برخې لپاره دا ممکنه نه وه چې د یوې واکمنې طبقې په تخته کې راښکاره شي او د ټولنې اضافي تولید مناسب کړي.

سرچينېې[سمول]