د ټیراکوټا ډش چې د بوټي په لور د وزې د کودتا مختلف پړاوونه ښیې. دا کار د انیمیشن د پخوانیو مثالونو په توګه معرفي شوی.
په ایران کې هنري اثار او اغیزې د اتلسمې میلادي پیړۍ په شاوخوا کې د نوولیتیک دورې ته ځي. د دې دورې څخه پاتې د پخوانیو کارونو مثالونه په نیولیتیک سایټونو کې موندل کیدی شي، په ځانګړې توګه د زاګروس په لویدیځ کې. د ایران د پلازمېنې په مختلفو سیمو کې د لوښو شکل او سینګار یو له بل سره توپیر لري، خو تر ډېره د موادو د جوړولو او ګډو ځانګړتیاوو په اړه ځانګړتیاوې لري. په هغه دوره کې چې د مسو او ډبرو د دورې په نوم پیژندل کیږي، د لوښو خورا ځانګړتیاو ډولونه په سور او نانو رنګونو کې نښه شوي، او دوی په تور رنګ او جیومیټریک نمونو کې لیدل کیږي او ډیری یې د هش په طریقه کې لیدل کیږي. د لوښو د څرخ کارول او په بشپړ ډول همغږي پوټکي جوړول د BC په څلورمه پیړۍ پورې د ورېښمو غونډۍ ، حصار غونډۍ ، تل بیکون ، شوش او داسې نورو سیمو کې پیل شوي. د شهر سوخت د موندنو پر بنسټ چې د درېیمې میلادي پیړۍ په شاوخوا کې د ایران په ختیځو سیمو کې د برونزو د جوړولو د صنعت تر ټولو مهم مرکز و.
د هنر د تاریخ په څیړنه کې، د تاریخ څخه مخکې هنر هغه هنر دی چې په تاریخي وختونو کې او د لیکلو له ایجاد څخه مخکې، او د جیولوژیکي تاریخ په پیل کې د لومړنیو او غیر تمدن خلکو ترمنځ رامینځته شوی. د دې دورې شتون د کرښې تر ایجاد پورې دوام کولی شي.