د لسو عقلونو (عقول عَشَرهو) د پیدا کېدو مسله له پخوانیو وختونو راهیسې د فیلسوفانو په نظر کې ده. انکساکورس لومړنی فکري فیلسوف دی چې په «متضاد استدلال» یې باور درلود. له دې وروسته د ارسطو شکلونه، د سقراط کليات او د افلاطون تمثیلونه را پورته شول او په هغو باندې د اعتراضونو په نتیجه کې فیلسوفانو قوانین وضع کړل او نړۍ یې په تجریداتو او موادو وېشلې او هرې یوې ته یې درجې او طبقې وټاکلې. د شیانو په اړخ کې او د وجود درجه بندي ، عناصرو ته لار هواروي؛ د مادې او مادیاتو د وحشیانه او د خلاصون په اړخ کې، دا د لسم عقل او د انسان خبرې روح ته ځي. د روح د جزوی اخراج اصل د فعال عقل په نوم یادیږی، د کوم له لارې د انسان روح په بدنونو او مړو باندې فضل کوی. [۱]
