د فیمینیزم درېيمه څپه
واکر (Walker) ثابته کړه چې درېيمه څپه فیمینیزم یوازې یو غبرګون نه و؛ بلکې په خپله یو غورځنګ و؛ ځکه چې د فیمینیزم پلوۍ سبب مخې ته نور کار درلود. د تقاطع اصطلاح د هغه نظريې تشرېح کوله، چې د ښځو تجربه د «فشار طبقي» د دې سبب شوې. د بېلګې په ډول: ذکر شوې اصطلاح د جنسیت، نژاد او ډلې له مخې په ۱۹۸۹ ز کال کې دکېمبرلي ويليم کرينشا(Kimberlee Williams Crenshaw) له خوا ورپېژندل شوې ده او دا د درېيمې څپې په ترڅ کې وو چې ذکر شوي ذهنیت وده وکړه. څرنګه چې د ۱۹۹۶ ز کال په وروستيو او ۲۰۰۰ کلونو په لومړیو کې فیمینیزم پلوې ښځې پرلیکه راغلې او په بلاګونو او برېښنايي زين (e-zines) په کارولو نړۍ وال مخاطب ته ورسېدل. [زين د اصلي يا ځانګړو انځورونو او متنونو ي، کوچنی دوران دی، په خودکار ډول کار کوي او معمولاً د کاپي ماشين له لارې توليدېږي]. دوی خپلو موخو ته پراختیا ورکړه. د جنسیت له مخې د کلیشه يي رول په له منځه وړلو تمرکز وکړ او د بېلابېل توکم او کلتور ته د مېرمنو په شاملو سره يې فیمینیزم ته پراختیا ورکړه.[۱۰][۱۱][۱۲] تاریخچه[سمول]د دویمې څپې فيمينيسټانو له خوا ترلاسه کړي حقونه او خپرونې د درېيمې څپې د بنسټ په توګه وکارول شوې. زده کړو ته د مساوي لاسرسي، د ښځو د بې عزتۍ او ورڅخه د ناوړه ګټې اخېستنې او جنسي تيري عام بحثونه کول، د اميندوارۍ مخنيوی او د سقط جنین د رسمي کولو په ګډون د زيږون اړوند نور خدمتونه، په کار ځایونو کې د ښځو لپاره د جنسي ځورونې اړوند تګلارو جوړول او پياوړي کول، د ماشومانو او ښځو لپاره د ناوړه جنسي ګټې اخېستنې پناه ځایونو جوړول، د کوچنیانو د پاملرنې خدمتونه، ځوانو ښځو ته د تعليمي پروګرامونو تمويلول او د ښځو د مطالعاتو پروګرامونه د بېلګې په توګه د دویمې څپې د لاسته راوړنو په توګه یادولی شو. فیمینیزم پلویو مشرانو لکه: مګزين هانګ کينګسټن (Maxine Hong Kingston)، اوډري لورډ (Audre Lorde)، چيرري مورګا (Cherríe Moraga)، بيل هووکس (bell hooks)، ګلوريا انزالډوا (Gloria Anzaldúa) او نورو په دویمه څپه کې رېښې وغځولې. د رنګ له مخې نورو فیمینیزم پلوو مېرمنو په اثبات ورسوله چې د نژاد د پاملرنې له پاره د فیمینیزم پلویو نظر یا فکر په دننه کې د یوې فضا د رامنځته کېدو خبرې وکړي. ګلوريا انزالډوا (Gloria Anzaldúa) او چيرري مورګا (Cherríe Moraga) یو غورچاڼ خپور کړ. «دې پُل ته زما ملا ويل کېږي» نوم ورکړ. په ۱۹۸۱ کې چې که څه هم ټولې ښځې سپين پوستې دي، ټول تور پوستي نارینه دي؛ مګر زموږ له ډلې ځينې ښځې زړه ورې دي. ۱۹۸۲ غورچاڼ د اکاشا ګلوريا ټي هل (Akasha (Gloria T.) Hull)، پټريکا بيل سکاټ (Patricia Bell-Scott) او باربارا سميت (Barbara Smith) په واسطه اېډېټ(اصلاح) شو او په دې يې بحث وکړ چې د فیمینیزم دویمې څپې یوازې د سپین پوستو ښځو په ستونزو تمرکز کولو. د توکم او جنسیت ترمنځ د وصل په ټکي باندې ټینګار په زیاتېدونکې توګه څرګند شو. [۱۳][۱۴] د ۱۹۷۰ کلونو په وروستیو او د ۱۹۸۰ کلونو په لومړیو کې د فیمینیزم پلویو جنسيت جنګونه د دویمې څپې د بنسټيز فیمینیزم پر وړاندې د یو غبرګون په توګه راپورته شول. جنسي تمایلاتو د «جنسي – مثبتيت» مفکورې پر وړاندې مبارزه او د درېیمې څپې وړاندوینه وکړه.[۱۵] لومړني کلونه[سمول]بلواګره نجلۍ/ غږ پورته کوونکې نجلۍ[سمول]بلواګره نجلۍ د (Punk) ارزښتونو په (Do it Yourself “DIY”) يا «دا په خپله وکړئ» فلسفه کې ځای پر ځای شوي وو. د همکارۍ ضد دريځ، په ځان باور او بساينه يې ومنله. د مېرمنو په طبیعي پېژندنې او بېلوالي باندې د دې ټينګار ډېری وختونه د فیمینیزم د دویمې څپې سره ډېر نږدې ښکاره شو. له غورځنګ سره تړلې ډلې شاملې وې: د براټموبايل (Bratmobile)، جيک اف جيل (Jack Off Jill)، فري کېټټن (Free Kitten)، هيونس ټو بيسټي (Heavens to Betsy)، هګګي بير (Huggy Bear)، ال۷ (L7)، پينځم ستون (Fifth Column) او ټيم ډرش (Team Dresch) ته. [۲۱][۲۲][۲۳] د بلواګرې نجلۍ کلتور خلکو ته ځای ورکړ چې په کوچنیو، لویو او (meso) کچو بدلون راولي. لکه څرنګه چې کيون ډن (Kevin Dunn) وايي:
سرچینې[سمول] |
.svg)
- ↑ Cochrane, Kira (10 December 2013). "The Fourth Wave of Feminism: Meet the Rebel Women". The Guardian. Archived from the original on 14 March 2016. نه اخيستل شوی 2 June 2019.
- ↑ "The Third Wave of Feminism" Archived 2019-05-28 at the Wayback Machine., Encyclopaedia Britannica.
- ↑ Baumgardner & Richards 2000, p. 77
- ↑ Evans 2015، 49.
- ↑ Evans 2015، 22.
- ↑ "Becoming the Third Wave" by Rebecca Walker
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Walker, Rebecca (January 1992). "Becoming the Third Wave" (PDF). Ms.: 39–41. ISSN 0047-8318. OCLC 194419734. Archived (PDF) from the original on 2017-01-15. نه اخيستل شوی 2016-10-13.
- ↑ Baumgardner & Richards 2000, p. 77
- ↑ "Becoming the Third Wave" by Rebecca Walker
- ↑ Brunell, Laura (2008). "Feminism Re-Imagined: The Third Wave" Archived 2018-09-22 at the Wayback Machine.. Encyclopædia Britannica Book of the Year. Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc.
- ↑ Tong, Rosemarie (2009). Feminist Thought: A More Comprehensive Introduction (Third ed.). Boulder, CO: Westview Press. pp. 284–285, 289. ISBN 978-0-8133-4375-4. OCLC 156811918.
- ↑ Evans 2015، 19.
- ↑ Gillis, Howie & Munford 2007
- ↑ Heywood, Leslie; Drake, Jennifer, eds. (1997). Third Wave Agenda: Being Feminist, Doing Feminism. Minneapolis: University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-3005-9. OCLC 36876149.
- ↑ As noted in:
- Duggan, Lisa; Hunter, Nan D. (1995). Sex wars: sexual dissent and political culture. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-91036-1.
- Hansen, Karen Tranberg; Philipson, Ilene J. (1990). Women, class, and the feminist imagination: a socialist-feminist reader. Philadelphia: Temple University Press. ISBN 978-0-87722-630-7.
- Gerhard, Jane F. (2001). Desiring revolution: second-wave feminism and the rewriting of American sexual thought, 1920 to 1982. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11204-8.
- Leidholdt, Dorchen; Raymond, Janice G (1990). The Sexual liberals and the attack on feminism. New York: Pergamon Press. ISBN 978-0-08-037457-4.
- Vance, Carole S (1989). Pleasure and Danger: Exploring Female Sexuality. Thorsons Publishers. ISBN 978-0-04-440593-1.
- ↑ Rowe-Finkbeiner, Kristin (2004). The F Word: Feminism in Jeopardy. Emeryville, CA: Seal Press. p. 85. ISBN 978-1-58005-114-9.
- ↑ Starr, Chelsea (2000). "Adolescent girls and feminism", in Code, Lorraine (ed.). Encyclopedia of Feminist Theories. London and New York: Routledge, p. 3. ISBN 0-415-30885-2.
- ↑ Piepmeier, Alison (2009). Girl Zines: Making Media, Doing Feminism. New York: New York University Press. p. 45.
- ↑ Schilt, Kristen (2003). "'A Little Too Ironic': The Appropriation and Packaging of Riot Grrrl Politics by Mainstream Female Musicians", in Popular Music and Society, 26.
- ↑ Darms, Lisa, ed. (2013). The Riot Grrrl Collection. The Feminist Press at the City University of New York. 168. ISBN 978-1558618220.
- ↑ Rowe-Finkbeiner, Kristin (2004). The F Word: Feminism in Jeopardy. Emeryville, CA: Seal Press. p. 85. ISBN 978-1-58005-114-9.
- ↑ Rosenberg, Jessica and Gitana, Garofalo (Spring 1998). "Riot Grrrl: Revolutions from within", Signs, 23(3). کينډۍ:Jstor
- ↑ Schilt, Kristen (2003). "'A Little Too Ironic': The Appropriation and Packaging of Riot Grrrl Politics by Mainstream Female Musicians", in Popular Music and Society, 26.
- ↑ Dunn, Kevin C. (2014-04-03). "Pussy Rioting". International Feminist Journal of Politics (په انګليسي). 16 (2): 317–334. doi:10.1080/14616742.2014.919103. ISSN 1461-6742. S2CID 146989637.