نيويديک سمندري څراغ
 نيويديک سمندري څراغ | |
 | |
| ځای | اوشانت, بريټاني فرانسه |
|---|---|
| کواردېنات | ۴۸°۲۶′۴۵″شمال ۵°۰۹′۰۳″لويديځ / 48.445757°شمال 5.150893°لويديځ |
| جوړېدو پيل | 1912 |
| ودانۍ | تيږې برج |
| برج لوړوالی | ۳۶ متر (۱۱۸ فوټه) |
| برج بڼه | اته څنډيز برج له برندې او څراغ سره |
| نښې | بې رنګه برج |
| برېښنا سرچينه | لمریزه برېښنا  |
| ميراث | classified historical monument |
| خپلکاره شوی | Lua error in Module:ISOdate at line 142: attempt to concatenate local 'datestr2' (a nil value). |
| مرکزي لوړوالی | ۲۸ متر (۹۲ فوټه) |
| لمن | 10 |
| لمريزه ځانګړنه | Q (9) W 10s. |
| سمندرمشري شمېره | A1846 |
| NGA شمېره | 113-20 |
| FRA044 | |
نيويديک څراغ ( Phare de Nividic ) د بریټاني په اویسانت ټاپو کې د پنځو لویو څراغونو څخه یو دی. [۱] نور یې د پارې دو کريچ ، سټيف څراغ ، کیریون او لا جومینټ دي چې په ۱۹۱۲ ز کې جوړ شوي، فیر دي نیویډیک په نړۍ کې لومړی اتوماتیک څراغ و. دا د ۲۰۱۷ ز راهیسې د يادګارونو په لړليک کې د يو يادګار په توګه درج شوی دی [۲]
تاریخ
[سمول]دا څراغ د ۱۹۱۲-۱۹۳۶ کلونو ترمنځ جوړ شوی و، مګر یوازې د ۴ کلونو لپاره يې کار وکړ. کله چې آلماني سرتېرو اوشانت ونيو، دا څراغ بند شو، دا څراغ بياځلي د ۱۹۵۰ لسیزې په لومړیو کې فعاله شو. د تاریخي ابداتو لپاره د ملي کمیسیون په وړاندیز، د کلتور او مخابراتو وزیر د ۲۰۱۷ز کال د اپریل په ۲۰ مه دا څراغ يو کلتوري تاريخي ميراث وباله. [۳]
پلان جوړونه
[سمول]نيويديک اوبيز څراغ د جوړولو پرېکړه د جنوري په ۵ مه، ۱۹۱۰ز کې لاسلیک شوه. د سمندري څراغ خدمت په هغه وخت کې غوښتل چې د لا جومېنټ ساختماني ټیم ته دا کار وسپاري، چې د ۳ کیلومترو څخه لږ نور جنوب ته موقعیت لري، او د ۱۹۱۱ز په اوږدو کې یې ساختمان بشپړ شوی و. لومړنی لګښت ۱۶۰,۰۰۰ د سرو زرو فرانک اټکل شوی و، کوم چې د لا جومېنټ (په هغه وخت کې ۸۵۰,۰۰۰ فرانک) د (اټکلي) لګښت په پرتله لږ دی.
دا کار په ترتیب سره د بریسټ څخه د ښاغلي پیګو او ښاغلي مونټیني ، لوی انجینر او عادي انجینر تر مشرۍ لاندې ترسره شو. د اوسنټ فرعي ډویژن څخه لوړ پوړی انجینر هیورټ د ساختماني برخې مسؤل وو.
ساختماني
[سمول]د ۱۹۱۲ ز کال د مارچ په ۹ مه، کې، یو ابتدايي ډیزاین جوړ شو، چې عمومي شکل، توکي، او ساختماني تخنیکونو کارونې ترتيب پکې ښوول شوی وو. په هغه وخت کې، د روښانتیا تجهیزات نه و ټاکل شوي، ځکه چې د رڼا خونه د لا کریاک د تاسیساتو څخه په بشپړه توګه اتوماتیک کنټرول لپاره ډیزاین شوې وه.
د معمارۍ کار د ۱۹۱۲ز کال په دوبي کې پیل شو ، د لا جومینټ له پیل څخه یو کال وروسته. د ایرویس سمندر کې د سمندري توپانونو له کبله ساختماني سيمه کې کار ترسره کول ناشونی او د ودانولو پروسه خورا خطرناکه وه. له همدې امله، هغه ساختماني ډلې چې لا دمخه یې دا ډول کارونه بشپړ کړی و د دې ماموریت لپاره غوره شوی و.
خطرناکو شرایطو یوازې د ۱۹۱۳ او ۱۹۱۶ز کلونو ترمنځ په کال کې شاوخوا پنځوس متر مکعب ودانۍ جوړول ممکن کړل. لومړۍ نړیوالې جګړې د کار په پرمختګ هیڅ اغیزه نده کړې. له بلې خوا، په ۱۹۱۷-۱۸ ز کلونو کې په لا جومینټ کې د بنسټ زیان موندنه د ساختماني ډلې دې ته اړ کړې چې خپل کار ورو کړي ترڅو د ویجاړ شوي بنسټ د ټینګولو کار ترسره کړي. په هرصورت، په ۱۹۲۶ کې، د نیویډیک برج د ډبرې له سطحې څخه ۲۶ متره لوړ شوی و.
برج په ۱۹۲۹ز کې خپل وروستي لوړوالی ته ورسېد. یو کانکریټ بیلټ چې د څراغونو اساس پیاوړی کوي د انجینر کون لخوا څرګندې شوې وېرې له امله اضافه شوی. د رڼا ماڼۍ ساختماني کار په ۱۹۳۳ کې بشپړ شو.
د روښانولو تجهیزات د ۱۹۲۸ز کال د مارچ په ۱۹ مه د څارنې وزارت لخوا وټاکل شول، کوم چې د لومړي درې، بیا په پای کې دوه کانکریټ پایونونه، د برېښنا مزي او یو کوچنی کیبل موټر جوړولو وړاندیز وکړ. یو منځنی حل، د اوبو لاندې کېبل تېرولو لپاره، په هغه وخت کې خورا ګران او ډېر لږ دوامدار و.
د رڼا او فوګورن تاسیسات د ۱۹۲۹ او ۱۹۳۶ ز کلونو ترمنځ نصب شوي. د ګاز اضطراري څراغ د اکتوبر ۱۹۳۱ز څخه فعال و ، او سټېشن د ۱۹۳۳ ز په دوبي کې پیل شوی و ، مخکې لدې چې په ۱۹۳۶ ز کې د هغې سفارش وشي.
عملیاتي تاریخ
[سمول]تر پيلېدو وروسته د څلورو کلونو لپاره، څراغ پرته له کومې ځانګړې ستونزې سره سم کار کاوه. د دویمې نړیوالې جګړې پیل د دې دورې پای په نښه کړ. اور په ۱۹۴۰ کال کې د اویسانت ټاپو ته د آلماني سرتېرو له رسېدو وروسته اور مړ شو. د ستراتیژیکو دلایلو لپاره، د آلمان قوماندې پرېکړه وکړه چې په ساحل کې د نیویډیک په ګډون ټول څراغونه ړنګ کړي. په ۱۹۴۳ز کال کې، د ۳ کلونو پرېښودو وروسته، د کیبل سیسټم د زنګ سره مخ شو، چې دې سره د ځمکې له لارې څراغونو ته لاسرسی ناممکن شو.
د ۱۹۴۵ او ۱۹۵۲ز کلونو ترمنځ، د رڼا ماڼۍ د لاسرسي او برېښنا نشتوالي له کبله په ټپه ولاړه وه. پداسې حال کې چې د کیبل موټر سیسټم هیڅکله بیا جوړ شوی نه و، د ګاز په واسطه د بېړني بیکون په کارولو بياځلي د دې څراغ بلولو کوښښ وشو. په هرصورت، د لاسرسي ستونزې د بیکون د سمې ساتنې مخه ونیوله، کوم چې په منظمه توګه بهر ته ځي.
په ۱۹۵۳ز کې، یو نوی برېښنایي کیبل نصب شو، مګر رڼا لاهم د اعتبار له ستونزو سره مخ وه. د خراب موسم له امله، د ۱۹۵۵ز تر اګست پورې هیڅ لیدنه ونه شوه. په ټېکنالوژۍ کې د پرمختګونو وروسته، په ۱۹۵۸ز کې د لرګیو لنډمهاله هیلیپډ ، ۵ متره مربع، د لالټین خونې په سر کې جوړ شو. دا لومړی فرانسوي څراغ وه چې د چورلکو په واسطه د لاسرسي وړ و او د نصب کولو خورا پراخه ترمیم ته یې اجازه ورکړه. بیا رغونه د ۱۹۵۹ ز کال د می مياشت کې پیل شوه او بشپړولو لپاره ۲۰۶ الوتنو ته اړتیا وه.
د ۱۹۷۱ ز کال په جریان کې، د لرګیو پلیټ فارم د سپک او ډېر هوا مقاومت لرونکي فلزي پلیټ فارم سره بدل کړای شو. په دې وخت کې د کیبل برېښنا په قطعي ډول پرې شوې وه، پرځای يې ګاز څخه کار اخيستل کېده. نوي هیلیپډ په منظم ډول د تېلو کارولو ته اجازه ورکړه، چې په دې سره د څراغ رڼا باوري او دوامداره شوه.
په ۱۹۹۶ ز کال کې، رڼا د ۹ فوټوولټیک پینلونو او د بیټرۍ بانک په نصبولو سره په لمريزې برېښنا بدله شوه.
داهم وګورئ
[سمول]سرچينې
[سمول]- ↑ کينډۍ:Cite rowlett
- ↑ کينډۍ:Base Mérimée
- ↑ "Phare de Nividic". POP : la plateforme ouverte du patrimoine. نه اخيستل شوی 2024-02-29.