صفاریان
و اصلی برخی ته ورشی
د پلټنې ځای ته ورټوپ کړی
Saffarid Empire صفاریان | ||||
| ||||
Saffarid dynasty at its greatest extent under Ya'qub ibn al-Layth al-Saffar | ||||
پلازمېنه | زرنج | |||
ژبې | Persian (mother tongue)[۱] | |||
مذهب | Sunni Islam | |||
حکومت | Monarchy | |||
Emir | ||||
- 861–879 | Ya'qub bin Laith as-Saffar | |||
- 963–1002 | Khalaf I | |||
تاريخي دور | Medieval | |||
- جوړښت | 861 | |||
- ختم کېدل | 1003 | |||
اوسني هېوادونه | ||||
Warning: Value specified for "continent" does not comply |
صفاریان د افغانستان د سترو واکمانو د ډلی څخه ول چی د دوی لمړی امیر یا واکمن یعقوب بن لیث صفاری وو. د صفاریانو د واکمنی مرکز د زرنج ښار وو ، چی اوس محال دا ښار د افغانستان په نیمروز ولایت کی پروت دی او ددی ولایت مرکز هم دی.
Rulers of the Saffarid dynasty[سمول]
کينډۍ:History of Afghanistan کينډۍ:History of Greater Iran
Titular Name | Personal Name | Reign | |
---|---|---|---|
Independence from the Abbasid Caliphate. | |||
Amir أمیر al-Saffar coppersmith الصفار |
Ya'qub ibn Layth یعقوب بن اللیث |
861-879 CE | |
Amir أمیر |
Amr ibn al-Layth عمرو بن اللیث |
879-901 CE | |
Amir أمیر Abul-Hasan أبو الحسن |
Tahir ibn Muhammad ibn Amr طاھر بن محمد بن عمرو co-ruler Ya'qub ibn Muhammad ibn Amr |
901-908 CE | |
Amir أمیر |
al-Layth ibn 'Ali اللیث بن علي |
908-910 CE | |
Amir أمیر |
Muhammad ibn 'Ali محمد بن علي |
910-911 CE | |
Amir أمیر |
Al-Mu'addal ibn 'Ali المعضل ابن علي |
911 CE | |
Amir أمیر Abu Hafs ابو حفص |
Amr ibn Ya'qub ibn Muhammad ibn Amr عمرو بن یعقوب بن محمد بن عمرو |
912-913 CE | |
Samanid occupation 913-922 CE. | |||
Amir أمیر Abu Ja'far ابو جعفر |
Ahmed ibn Muhammad ibn Khalaf ibn Layth ibn 'Ali | 922-963 CE | |
Amir أمیر Wali-ud-Daulah ولي الدولة |
Khalaf ibn Ahmad ibn Muhammad ibn Khalaf ibn al-Layth ibn 'Ali | 963-1002 CE | |
Conquered by Mahmud ibn Sebuktigin of the Ghaznavid Empire in 1002 CE. |
د عکسونو گالری[سمول]
اخیستلیکونه[سمول]
- ↑ "Persian Prose Literature." World Eras. 2002. HighBeam Research. (September 3, 2012);"Princes, although they were often tutored in Arabic and religious subjects, frequently did not feel as comfortable with the Arabic language and preferred literature in Persian, which was either their mother tongue—as in the case of dynasties such as the Saffarids (861–1003), Samanids (873–1005), and Buyids (945–1055)...". [۱]
باندنی لینکونه[سمول]
- Encyclopædia Iranica Saffarids