چين کې پاتي جاپانيان

یو جاپانی په چین کې پاتې شو، د چین په هوسي ولایت کې د جاپاني جنرال هدیرې څنګ ته

په چین کې جاپاني یتیم یا په چین کې پاتې جاپاني هغه جاپانیانو ته ویل کیږي چې د دویمې نړیوالې جګړې په پای کې او د شوروي له برید او له چین څخه د کانتوني پوځ له ماتې او تېښتې وروسته له چینه په وتلو بريالي نشول او په دغه هېواد کې پاتې شول.

شاليد

د جاپان د حکومت له خوا د منچوریا ، داخلي مغولستان او شمالي چین درېوو سیمو ته د جاپانیانو مهاجرت د مکډن له پېښې (1931) وروسته پیل شو او نږدې د ارام سمندر جګړې (د 1941 تر وروستیو) پورې یې دوام وکړ. په ۱۹۳۶ کال کې د هغه وخت لومړي وزیر هیروتا کوکي کابینې یو شل کلن پلان تصویب کړ چې له مخې به یې له ۱۹۳۶ څخه تر ۱۹۵۶ پورې پنځه میلیونه جاپانیان د کډوالۍ په توګه دغو سیمو ته استول کېږي او یو میلیون څاګانې به یې کیندل. د کرنې لپاره مهاجرین .. په 1936 کې شاوخوا 20,000 جاپاني کورنۍ او له 1938 څخه تر 1942 پورې شاوخوا 20,000 نور خلک په دې سیمو کې میشت شول. دا مهاجرت هغه وخت ودرول شو کله چې امپراتور جاپاني اردو په ژیړ بحر کې خپل هوایی او سمندري برتری له لاسه ورکړ.

پر چین د شوروي یرغل

که څه هم شوروي اتحاد د ۱۹۴۵ کال د اګست په میاشت کې له جاپان سره د بې طرفۍ تړون لاسلیک کړ، خو د دویمې نړیوالې جګړې په پای کې یې په یو اړخیزه توګه د دغه تړون د لغوه کولو اعلان وکړ او سمدستي یې د اګست په نهمه نېټه پر شمالي سکټور برید وکړ او د ختیځ چین مانچوکو ښار يې ونيو. لکه څنګه چې پوځ د داسې برید اټکل کړی و، د تېښتې لپاره یې موټرونه، لارۍ او اورګاډي چمتو کړي وو او د شپې په اوږدو کې د سرتېرو کورنۍ د دې وسایلو سره د برید له ساحې څخه د وتلو توان درلود. مګر بله ورځ، د عادي کورنیو لپاره چې هیڅ موټر نه شي کارولی، د منچوریا څخه د تېښتې یوازېنۍ لار په پښو وه. پولې ته نېږدې د دغو خلکو په منځ کې بالغ سړي د جاپاني پوځ په امر د شوروي د حملې د مقابلې لپاره مخ ته ولېږل شول او په دې توګه په طبيعي توګه ښځې، بوډاګان او ماشومان په تېښته کې پاتې راغلل او په چين کې پاتې شول.

پاتې ماشومان

د دغو ژوندي پاتې شوو ډېری یې د جاپاني کورنیو ماشومان دي. د چين د حکومت د شمېرو له مخې، څه د پاسه ٢٨٠٠ جاپاني ماشومان له جګړې وروسته د خپلو پلرونو له تېښتې وروسته په چين کې پاتې شول، چې ٩٠ سلنه يې په منګوليا او د چين په شمال ختيځ (بيا مانچوکو ) کې اوسېدل. دا ماشومان د چین د کلیوالو کورنیو لخوا منل شوي. په 1980 کې، یتیمانو جاپان ته بیرته ستنیدل پیل کړل، په هرصورت، دوی په جاپان کې د جاپاني ژبې په کارولو کې د مهارت د نشتوالي له امله د تبعیض سره مخ وو، او همدارنګه د ثابت کار ساتلو په اړه نورې ستونزې. د 2004 په اګست کې، د جاپان د کار وزارت د ارقامو له مخې، 2,476 یتیمانو ته امر شوی چې د جاپان حکومت څخه هره میاشت 30,000-20,000 یورو ترلاسه کړي. په 2004 کې، 612 یتیمانو د جاپان د حکومت په وړاندې دعوه وکړه او ادعا یې وکړه چې دا د جاپان حکومت مسؤلیت دی چې دوی په چین کې پریښودل شوي؛ او هر مدعی د 33,000,000 ین د تاوان غوښتنه وکړه.

په چین کې پاتې ښځې

د ماشومانو تر څنګ يو زيات شمېر جاپاني مېرمنې هم په چين کې پاتې شوې دي. دغو ښځو ته (Zanryu Fujin) ویل کیږي. ډیری یې د چینایي نارینه وو سره واده وکړ. د دې واده څخه زیږیدلي ماشومان د جاپاني اتباعو په توګه نه پیژندل کیږي. دغو ماشومانو ته د غیر جاپاني پلار د درلودلو او په چین کې د زیږیدلو له امله جاپان ته د ستنیدو حق نه ورکول کیږي.

بېرونۍ تړنې

• 「中国方法邦人」の英语と受入ですます 鍛治致
• 中国帰国者二世・三世の会【日中之橋】
• 新正卓 太阳集「立で誰かです」e-book22ページ Archived 2012-03-14 at the Wayback Machine.