لوط

ﻭَﻟُﻮﻃًﺎ ﺇِﺫْ ﻗَﺎﻝَ ﻟِﻘَﻮْﻣِﻪِ ﺃَﺗَﺄْﺗُﻮﻥَ ﺍﻟْﻔَﺎﺣِﺸَﺔَ ﻭَﺃَﻧْﺘُﻢْ ﺗُﺒْﺼِﺮُﻭﻥَ . ﺳﻮﺭﺓ ﻧﻤﻞ ﺍﻻﻳﺘﺎﻥ ٥٤ ، ٥٥ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺍﻭ ﻳﺎﺩ ﮐړﻩ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﻗﻮﻡ ﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﺍﻳﺎ ﺗﺎﺳﻮ ﭘﻪ ﺑﯥ ﺣﻴﺎﻳۍ ﺳﺮﻩ ﺭﺍﺗﻠﻞ ﮐﻮﻯ ﺍﻭ ﺗﺎﺳﻮ ﻭﻳﻨﺊ؟ ﺍﻳﺎ ﺗﺎﺳﻮ ﻧﺎﺭﻳﻨﻮﻭ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺷﻬﻮﺕ ﺳﺮﻩ ﻭﺭﺗګ ﮐﻮﻯ ﺩښځﻮ ﭘﺮﺗﻪ ؟ ﺑﻠﮑﻲ ﺗﺎﺳﻮ ﻧﺎﭘﻮﻫﺎﻥ ﺧﻠګ ﻳﺎﺳﺖ. ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻫﻐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻧﻮ ﺩډﻟﻲ څﺨﻪ ﺩﺉ ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻳﻮﺷﻤﯧﺮ ﺳﻮﺭﺗﻮﻧﻮ ﮐﻲ ﻳﺎﺩﻭﻧﻪ ﮐړﯤ ﺩﻩ ﻟﮑﻪ ﺳﻮﺭﺓ ﺍﻋﺮﺍﻑ ، ﻧﻤﻞ ، ﻫﻮﺩ ، ﺣﺠﺮ ، ﺷﻌﺮﺍﺀ ﺍﻭ ﺩﺍﺳﻲ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﻪ ځﻴﻨﻮ ﺳﻮﺭﺗﻮﻧﻮ ﮐﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﺩﻗﻮﻡ ﻗﺼﻪ ﭘﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺳﺮﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﮐړﯤ ﺩﻩ ﺍﻭ ځﻴﻨﻲ ځﺎﻳﻮﻧﻮ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ډﻭﻝ ﺳﺮﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﮐړﯤ ﺩﻩ . ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﺴﺐ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺭﺍﺭﻩ ﺩﺉ ، ﺩﻫﺎﺭﺍﻥ ﺯﻭﻯ ﺩﺉ ﺍﻭ ﻫﺎﺭﺍﻥ ﺩﺁﺯﺭ ﺯﻭﻯ ، ﺩﻧﺴﺐ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻳﯥ ﺩﺍﺳﻲ ﺩﻩ ﻟﮑﻪ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ځﮑﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺩﻩ ﺍﮐﺎ ﻭﻭ . ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﻗﺼﻪ ﮐﻲ ﺑﻴﺎﻥ ﻭﺳﻮ ﭼﻲ ﻫﺎﺭﺍﻥ ﺩﺩﻩ ﭘﻼﺭ ﺍﻭ ﻧﺎﺣﻮﺭ ﺩﻭﺍړﻩ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺭﻭڼﻪ ﻭﻩ . ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﮐﻲ ﭘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮۍ ﺳﺮﻩ ﻟﯧږﻟﻰ ﺩﺉ . ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﺮ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍﻭړﻯ ﺍﻭ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﻻﺭښﻮﻭﻧﻪ ﻳﯥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺳﻮ ﻟﮑﻪ ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﻓَﺂﻣَﻦَ ﻟَﻪُ ﻟُﻮﻁٌ ﻭَﻗَﺎﻝَ ﺇِﻧِّﻲ ﻣُﻬَﺎﺟِﺮٌ ﺇِﻟَﻰ ﺭَﺑِّﻲ ﺇِﻧَّﻪُ ﻫُﻮَ ﺍﻟْﻌَﺰِﻳﺰُ ﺍﻟْﺤَﻜِﻴﻢُ . ﺳﻮﺭﺓ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕ ﺍﻻﻳﺔ ٢٦ ﮊﺑﺎړﻩ : ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﺮ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍﻭړﻯ ﺍﻭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﻭﻳﻞ : ﺯﻩ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻟﻮﺭﻱ ﺗﻪ ﻫﺠﺮﺕ ﮐﻮﻡ ﺑﯧﺸﮑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺯﻳﺎﺕ ﻏﺎﻟﺐ ﺍﻭ ﺯﻳﺎﺕ ﺩﺣﮑﻤﺖ څښﺘﻦ ﺩﺉ . ﻭﺭﻭﺳﺘﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺮﻩ ﭘﻪ ﻫﺠﺮﺕ ﭘﻴﻞ ﻭﮐړ، ﭘﻪ ټﻮﻟﻮ ﺳﻔﺮﻭﻧﻮ ﮐﻲ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺮﻩ ﻣﻠګﺮﻯ ﻭﻭ ، ﺑﻴﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺳﺪﻭﻡ ﺧﻠګﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮۍ ﻭﻟﯧږﻯ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﻏﻪ ﺳﻴﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩﻥ ﭘﻪ ﺷﺎﻭﺧﻮﺍ ﮐﻲ ﺩﻩ . ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭼﻲ ﮐﻮﻡ ﻗﻮﻡ ﺗﻪ ﻟﯧږﻝ ﺳﻮﻯ ﻭﻭ ﺩﻩ ﺩﻫﻐﻪ ﻗﻮﻡ ﺳﺮﻩ ﻫﻴڅ ﻧﺴﺒﻲ ﺍړﻳﮑﻲ ﻧﻪ ﻟﺮﻟﯥ ځﮑﻪ ﺩﻯ ﺩﻫﻐﻪ ﻗﻮﻡ څﺨﻪ ﻧﻪ ﻭﻭ ﺑﻠﮑﻲ ﺩﺑﻠﻲ ﺳﻴﻤﻲ ﻭﺭﺗﻪ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﻭﻭ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﻟﮑﻪ ﺻﺎﻟﺢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ، ﺷﻌﻴﺐ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ، ﻫﻮﺩ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺍﺳﻲ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻫﻐﻪ ﻗﻮﻣﻮﻧﻮ ﺗﻪ ﻟﯧږﻟﻲ ﻭﻩ ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﻫﻢ ﺩﻫﻐﻪ ﻗﻮﻡ څﺨﻪ ﻭﻩ. ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻡ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﻻﺭښﻮﻭﻧﻪ ﺩﺧﭙﻞ ﺍﺻﻠﻲ ټﺎټﻮﺑﻲ څﺨﻪ ﻭﮐﻮﭼﯧﺪﺉ ﺩﺳﺪﻭﻡ ﺳﻴﻤﻲ ﺗﻪ ﻭﻻړﻯ ﺩﻏﻪ ﺳﻴﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩﻥ ﻫﻴﻮﺍﺩ ﭘﻪ ﺧﺘﻴځﻪ ﺧﻮﺍ ﮐﻲ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﻩ ، ﺩﺩﻏﻪ ﺳﻴﻤﻪ ﺧﻠګ ډﯦﺮ ﺑﺪ ﺧﻠګ ﻭﻩ ، ﺳﺨﺖ ګﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ، ډﯦﺮ ﺑﺪﮐﺎﻓﺮﺍﻥ ، ﺩﺍﺧﻼﻗﻲ ﭘﻠﻮﻩ ډﯦﺮ ﺑﺪ ﺧﻠګ ﻭﻩ ، ﭘﻪ ﻋﺎﻣﻮ ﻣﺠﻠﺴﻮ ﮐﻲ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭﻭﻧﻪ ﺗﺮﺳﺮﻩ ﮐﻮﻝ ﻳﻮ ﺩﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺩﺑﺪﻭ ﮐﺎﺭﻭﻧﻮ څﺨﻪ ﻣﻨﻌﻪ ﻧﻪ ﮐﻮﻝ . ﺩﻏﻪ ﺧﻠګﻮ ﺩﺑﺪﻭ ﺍﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮐﺎﺭﻭﻧﻮ ﭘﻪ ﻟړ ﮐﻲ ډﯦﺮ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭ ﺩﺍ ﮐﺎﻭﻩ ﭼﻲ ﺩﻧﺎﺭﻳﻨﻮﻭ ﺳﺮﻩ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺟﻨﺴﻲ ﺍړﻳﮑﻲ ﻟﺮﻟﯥ ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮﺍﻃﺖ ﺑﻪ ﻳﯥ ﮐﺎﻭﻩ ﺣﺎﻝ ﺩ ﺍﭼﻲ ﺩﻏﻪ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭ ﺗﺮ ﺩﻭﻯ ﻭړﺍﻧﺪﻱ ﺩﻣځﮑﻲ ﭘﻪ ﭘﺮ ﻣﺦ ﻫﻴڅ ﻳﻮ ﺍﻭﺳﯧﺪﻭﻧﮑﻲ ﻧﻪ ﻭﻭ ﺗﺮﺳﺮﻩ ﮐړﻯ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﻭﻯ ﺩﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭﻭﻧﻮ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﺃَﺗَﺄْﺗُﻮﻥَ ﺍﻟﺬُّﻛْﺮَﺍﻥَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ . ﻭَﺗَﺬَﺭُﻭﻥَ ﻣَﺎ ﺧَﻠَﻖَ ﻟَﻜُﻢْ ﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﺃَﺯْﻭَﺍﺟِﻜُﻢْ ﺑَﻞْ ﺃَﻧْﺘُﻢْ ﻗَﻮْﻡٌ ﻋَﺎﺩُﻭﻥَ . ﺳﻮﺭﺓ ﺷﻌﺮﺍﺀ ﺍﻻﻳﺘﺎﻥ ١٦٥ ، ١٦٦ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺍﻳﺎ ﺗﺎﺳﻮ ﺩﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻧﻮ څﺨﻪ ﻧﺎﺭﻳﻨﻮﻭ ﺗﻪ ﺩﺷﻬﻮﺕ ﭘﻪ ﻗﺼﺪ ﻭﺭځﻲ ﺍﻭ ﺗﺎﺳﻮ ﻫﻐﻪ څﻪ ﭼﻲ ﺳﺘﺎﺳﻮ ﺭﺏ ﺳﺘﺎﺳﻮ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﮐړﻱ ﺩﻱ ﻫﻐﻪ ﭘﺮﯦږﺩﺉ ﭼﻲ ﺳﺘﺎﺳﻮ ﺩښځﻮ څﺨﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻱ ، ﺑﻠﮑﻲ ﺗﺎﺳﻮ ﺗﯧﺮﻯ ﮐﻮﻧﮑﻰ ﻗﻮﻡ ﻳﺎﺳﺖ. ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻡ ﺩﻏﻪ ﻧﺎﻭړﻩ ﻋﻤﻞ ﺑﺪ ﻧﻪ ګﺎڼﻪ ، ﺩﺩﯤ ﮐﺎﺭ ﭘﻪ ﻭﺧﺖ ﮐﻲ ﻳﯥ ﺳﺘﺮ ﻧﻪ ﮐﺎﻭﻩ ، ﺩﺩﻭﻯ ﺯړﻭڼﻪ ﺳﺨﺖ ﺳﻮﻱ ﻭﻩ ، ﺍﺧﻼﻕ ﻳﯥ ﺑﺪ ﺳﻮﻱ ﻭﻩ ﺁﻥ ﺗﺮﺩﯤ ﭼﻲ ﻟﻮﺍﻃﺖ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻳﻮ ﺩﺑﻠﻪ ﭘﻪ ﻋﺎﻡ ﻣﺤﻀﺮ ﮐﻲ ﮐﺎﻭﻩ ﺩﻫﻴﭽﺎ څﺨﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺣﻴﺎ ﻧﻪ ﮐﻮﻝ . ﻟﻪ ﻫﻤﺪﯤ ﺍﻣﻠﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮۍ ﻭﻟﯧږﻯ څﻮ ﺩﻭﻯ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻟﻮﺭﻱ ﺗﻪ ﺭﺍﻭﺑﻮﻟﻲ ، ﻧﺼﺤﻴﺖ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﮐړﻱ ، ﺩﺑﺪﻭ ﮐﺎﺭﻭﻧﻮ څﺨﻪ ﻳﯥ ﻣﻨﻌﻪ ﮐړﻱ ﺍﻭ ﺩﺍﻟﻬﻲ ﻋﺬﺍﺏ څﺨﻪ ﻳﯥ ﻭﺑﯧﺮﻭﻱ ، ﻣګﺮ ﺩﻭﻯ ﺩﺩﯤ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭ څﺨﻪ ﻧﻪ ﻣﻨﻌﻪ ﮐﯧﺪﻝ ، ﻧﻪ ﻳﯥ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺗﻪ ﻏﻮږ ﺍﻳښﻮﺩﺉ ﺑﻠﮑﻲ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻫﺮ څﻮﻣﺮﻩ ﭼﻲ ﺑﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻭﻯ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﮐﺎﻭﻩ ﭘﻪ ﻫﻐﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﻯ ﻧﻮﺭ ﻫﻢ ﭘﺮﺩﯤ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﻧﺪﻱ ټﻴﻨګﯧﺪﻝ ، ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺗﻬﺪﻳﺪﻭﻯ ﺍﻭ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﯥ: ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻟَﺌِﻦْ ﻟَﻢْ ﺗَﻨْﺘَﻪِ ﻳَﺎ ﻟُﻮﻁُ ﻟَﺘَﻜُﻮﻧَﻦَّ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻤُﺨْﺮَﺟِﻴﻦَ . ﺳﻮﺭﺓ ﺷﻌﺮﺍﺀ ﺍﻻﻳﺔ ١٦٧ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺩﻭﻯ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﺍﯤ ﻟﻮﻃﻪ ! ﮐﻪ ﺗﻪ ﺩﺧﭙﻞ ﻧﺼﻴﺤﺖ څﺨﻪ ﻣﻨﻌﻪ ﻧﻪ ﺳﯥ ﻧﻮ ﺗﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺗﻮﻧﮑﻮ ﺍﻧﺴﺎﻧﺎﻧﻮ څﺨﻪ ﺳﯥ. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻮږ ﺑﻪ ﺗﺎ ﺩﺧﭙﻞ ﻭﻃﻦ څﺨﻪ ﻭﺷړﻭ. ﺁﺧﺮ ﺩﺍﭼﻲ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻡ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻭﻧﻴﻮﺉ ﭼﻲ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﺧﭙﻠﻪ ﻭﻃﻨﻪ څﺨﻪ ﻭﺑﺎﺳﻲ ، ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﻮ ﻫﻐﻪ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭﻭﻧﻪ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﺮﻩ ﮐﻮﻝ ﮐﻮﻡ ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﮐﻮﻝ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﻭﻯ ﺩﻏﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺳﻲ ﺑﻴﺎﻧﻮﻱ : ﻓَﻤَﺎ ﻛَﺎﻥَ ﺟَﻮَﺍﺏَ ﻗَﻮْﻣِﻪِ ﺇِﻟَّﺎ ﺃَﻥْ ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﺃَﺧْﺮِﺟُﻮﺍ ﺁﻝَ ﻟُﻮﻁٍ ﻣِﻦْ ﻗَﺮْﻳَﺘِﻜُﻢْ ﺇِﻧَّﻬُﻢْ ﺃُﻧَﺎﺱٌ ﻳَﺘَﻄَﻬَّﺮُﻭﻥَ . ﺳﻮﺭﺓ ﻧﻤﻞ ﺍﻻﻳﺔ ٥٦ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ﺑﻞ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﻪ ﻭﻭ ﻣګﺮ ﺩﺍﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﺑﻪ ﻭﻳﻞ : ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭﺑﺎﺳﺊ ﺩﻭﻯ ﺩﺍﺳﻲ ﮐﺴﺎﻥ ﺩﻱ ﭼﻲ ﭘﺎﮐﻲ ﮐﻮﻱ . ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻡ ﭼﻲ ﮐﻮﻡ ﻣﻮﻗﻒ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﮐړﻯ ﺩﺉ ﺩﺍ ﺩﻭﻯ ﭘﺮ ﺯﻳﺎﺗﻪ ﮐﺎﻣﻠﻪ ﺑﯥ ﻋﻘﻠﻲ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻮﻱ ﭼﻲ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻮ ﮐﻲ ﺳﺮﻩ ﻭﺍﻳﻲ ﭼﻲ ﺗﺎﺳﻮ ﭘﺎﮐﺎﻥ ﺧﻠګ ﺩﻗﻮﻡ څﺨﻪ ﻭﺑﺎﺳﺊ . ﺍﯤ ﺧﺪﺍﻳﻪ ! ﻳﻮ څﻮﮎ ﭼﻲ ځﺎﻥ ﺩﻧﺎﺭﻭﺍ ﺍﻭ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭﻭﻧﻮ څﺨﻪ ﺳﺎﺗﻲ ، ﻫﻴڅ ﺑﺪ ﮐﺎﺭ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﺮﻩ ﮐﻮﻱ ﺑﻞ څﻮﮎ ﻳﯥ ﺗﻬﺪﻳﺪﻭﻱ ﭼﻲ ﺗﻪ ﻭﻟﻲ ﺑﺪ ﺍﻭ ﻧﺎﻭړﻩ ﮐﺎﺭﻭﻧﻪ ﻧﻪ ﮐﻮﻱ ؟ ! ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﻪ ﺳﭙﯧڅﻠﺘﻴﺎ ﮐﻮﻟﻮ ﺳﺮﻩ ﺍﻭ ﭘﻪ ﭘﺎﮐﻴﺰۍ ﺳﺮﻩ ﻣﺠﺮﻡ ﻭګڼﻞ ﺳﻮ ﻧﻮ ﻟﻪ ﻫﻤﺪﯤ ﺍﻣﻠﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﺩﭘﻴﺮﻭﺍﻧﻮ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﻭﻭﻳﻞ : ﺃَﺧْﺮِﺟُﻮﻫُﻢْ ﻣِﻦْ ﻗَﺮْﻳَﺘِﻜُﻢْ ﺇِﻧَّﻬُﻢْ ﺃُﻧَﺎﺱٌ ﻳَﺘَﻄَﻬَّﺮُﻭﻥَ . ﺳﻮﺭﺓ ﺍﻋﺮﺍﻑ ﺍﻻﻳﺔ ٨٢ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺩﻭﻯ ﺩﺧﭙﻞ ﮐﻠﻲ څﺨﻪ ﻭﺑﺎﺳﺊ ﺩﻭﻯ ﺩﺍﺳﻲ ﺧﻠګ ﺩﻱ ﭼﻲ ﭘﺎﮐﻲ ﺍﻭ ﺳﭙﯧڅﻠﺘﻴﺎ ﻃﻠﺒﻮﻧﮑﻲ ﺩﻱ . ﺩﺩﯤ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺍﻭ ﺷړﻟﻮ ﻻﻣﻞ څﻪ ﻭﻭ؟ ﺩﺍ ﺧﻠګ ﻫﻴڅ ﺷﺮﻡ ﺍﻭ ﺣﻴﺎ ﻧﻪ ﻟﺮﻱ ﭼﻲ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﻭﺍﻳﻲ : ‏( ﺇِﻧَّﻬُﻢْ ﺃُﻧَﺎﺱٌ ﻳَﺘَﻄَﻬَّﺮُﻭﻥَ ـــ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﻭﻯ ﺩﺍﺳﻲ ﺧﻠګ ﺩﻱ ﭼﻲ ﭘﺎﮐﻲ ﻃﻠﺒﻪ ﺩﻱ ‏) ﻧﻮ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﻳﻮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻋﻔﺖ ﺍﻭ ﺳﭙﯧڅﻠﺘﻴﺎ ﻟﻪ ﺍﻣﻠﻪ ﻣﺠﺮﻡ ګڼﻞ ﮐﻴږﻱ ﭘﻪ ځﺎﻧګړﻱ ډﻭﻝ ﭼﻲ ﻳﻮ څﻮﮎ ﺩﻟﻮﺍﻃﺖ څﺨﻪ ځﺎﻥ ﺳﺎﺗﻲ ﻣﺠﺮﻡ ګڼﻞ ﮐﻴږﻱ ، ﻣﻨﺎﺳﺒﻪ ﺩﻩ ﭼﻲ ﭘﻪ ﺩﯤ ډﻭﻝ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺩﻱ ﻳﻮڅﻮﮎ ﺗﺮ ﻋﺬﺍﺏ ﻻﻧﺪﻱ ﺭﺍﺳﻲ؟ ﻫﻴڅ ﻋﺠﻴﺒﻪ ﻧﻪ ﺩﻩ ځﮑﻪ ﭘﻪ ﻫﺮﻩ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﮐﻲ ﺩﻣﻨﻄﻖ ﺳﺮﮐښﻲ ﻫﻢ ﺩﺍﺳﻲ ﻭﻱ . ﻭﻻﺣﻮﻝ ﻭﻻﻗﻮﺓ ﺍﻻﺑﺎﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻠﻲ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺩﻣﻼﺋﮑﻮ ﻗﺼﻪ ﭼﻲ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯧﻠﻤﺎﻧﻪ ﻭﻩ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ﺩﻫﻼﮐﺖ ﺍﻭﺑﺮﺑﺎﺩۍ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭﮐړﻩ ﻧﻮ ﻳﻮﻩ ډﻟﻪ ﻣﻼﺋﮑﻲ ﻳﯥ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﺗﻪ ﺩﻣځﮑﻲ ﺩﻻﺭﻱ څﺨﻪ ﻭﺭﻭﻟﯧږﻟﯥ . ﺩﻏﻪ ﺧﻠګﻮ ﭘﻪ ﭘﻨځﻮ ﮐﻠﻮ ﮐﻲ ګﻮﺯﺍﺭﻩ ﮐﻮﻝ ، ﺩﻧﻔﺴﻮ ﺷﻤﯧﺮ ﻳﯥ ﺩﻣﺆﺭﺧﻴﻨﻮ ﻟﻪ ﺁﻧﺪﻩ ٤٠٠٠٠ ﺯﺭﻭ ﺗﻨﻮ ﺗﻪ ﺭﺳﯧﺪﺉ . ﺩﻏﻪ ﻣﻼﺋﮑﻮ ﺩﻻﺭﻱ ﭘﻪ ﺍﻭږﺩﻭ ﮐﻲ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺮﻩ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻭﮐړ، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺯﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺯﯦﺮﻯ ﻭﺭﮐړﻯ ﺍﻭ ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ ﭼﻲ ﻣﻮږ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ﭼﻲ ﭘﻪ ﻋﺎﻣﻮﺭﻩ ﺍﻭﺳﺪﻭﻡ ﮐﻲ ﺍﻭﺳﻴږﻱ ــ ﺩﻫﻼﮐﺖ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﺭﺍﻏﻠﻲ ﻳﻮ ، ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﯤ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﺭﺍﻟﯧږﻟﻲ ﻳﻮ ﭼﻲ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻡ ﭼﻲ ﻧﺎﻭړﻩ ﺍﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮐﺎﺭﻭﻧﻪ ﺗﺮﺳﺮﻩ ﮐﻮﻱ ټﻮﻝ ﻫﻼﮎ ﮐړﻭ ، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺧﭙﻞ ﻭﺭﺍﺭﻩ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﻭﺑﯧﺮﯦﺪﻯ ﭼﻲ ﺩﺍﺳﻲ ﻧﻪ ﭼﻲ ﺯﻣﺎ ﻭﺭﺍﺭﻩ ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻪ ﺩﯤ ﻋﺬﺍﺏ ﮐﻲ ﻫﻼﮎ ﺳﻲ ﻧﻮ ځﮑﻪ ﻳﯥ ﺩﻣﻼﺋﮑﻮ ﺳﺮﻩ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ﭘﻴﻞ ﮐړﻩ ﺍﻭ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻭﻭﻳﻞ ﭼﻲ ﭘﻪ ﻫﻐﻪ ﺳﻴﻤﻪ ﮐﻲ ﺧﻮ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﮊﻭﻧﺪ ﮐﻮﻱ ﻣﻼﺋﮑﻮ ﺩﻩ ﺗﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﻭ ډﺍډ ﻭﺭﮐړ، ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺑﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﻮ ﺗﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﻭﺭﮐړﻱ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭘﻪ ﺩﻏﻪ ﺍړﻩ ﺩﺍﺳﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ‏) ﻭَﻟَﻤَّﺎ ﺟَﺎﺀَﺕْ ﺭُﺳُﻠُﻨَﺎ ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ ﺑِﺎﻟْﺒُﺸْﺮَﻯ ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﺇِﻧَّﺎ ﻣُﻬْﻠِﻜُﻮ ﺃَﻫْﻞِ ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟْﻘَﺮْﻳَﺔِ ﺇِﻥَّ ﺃَﻫْﻠَﻬَﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻇَﺎﻟِﻤِﻴﻦَ ‏(۳۱ ‏) ﻗَﺎﻝَ ﺇِﻥَّ ﻓِﻴﻬَﺎ ﻟُﻮﻃًﺎ ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻧَﺤْﻦُ ﺃَﻋْﻠَﻢُ ﺑِﻤَﻦْ ﻓِﻴﻬَﺎ ﻟَﻨُﻨَﺠِّﻴَﻨَّﻪُ ﻭَﺃَﻫْﻠَﻪُ ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻣْﺮَﺃَﺗَﻪُ ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻐَﺎﺑِﺮِﻳﻦَ ‏(۳۲ ‏) ﻭَﻟَﻤَّﺎ ﺃَﻥْ ﺟَﺎﺀَﺕْ ﺭُﺳُﻠُﻨَﺎ ﻟُﻮﻃًﺎ ﺳِﻲﺀَ ﺑِﻬِﻢْ ﻭَﺿَﺎﻕَ ﺑِﻬِﻢْ ﺫَﺭْﻋًﺎ ﻭَﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻟَﺎ ﺗَﺨَﻒْ ﻭَﻟَﺎ ﺗَﺤْﺰَﻥْ ﺇِﻧَّﺎ ﻣُﻨَﺠُّﻮﻙَ ﻭَﺃَﻫْﻠَﻚَ ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻣْﺮَﺃَﺗَﻚَ ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻐَﺎﺑِﺮِﻳﻦَ ‏(۳۳ ‏) . ﺳﻮﺭﺓ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕ ﺍﻻﻳﺎﺕ ٣١ ﺍﻟﻲ ٣٣ ﮊﺑﺎړﻩ :ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺯﻣﻮږ ﺍﺳﺘﺎﺯﻭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺯﯦﺮﻱ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺭﺍﺗﻠﻞ ﻭﮐړﻩ ، ﻭﺭﺗﻪ ﻭﯤ ﻭﻳﻞ : ﻣﻮږ ﺩﺩﻏﻪ ﮐﻠﻲ ﺧﻠګ ﻫﻼﮐﻮﻭ ، ﺑﯧﺸﮑﻪ ﺩﺩﻏﻪ ﮐﻠﻲ ﺧﻠګ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺩﻱ ، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﭘﻪ ﺩﯤ ﮐﻠﻲ ﮐﻲ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺘﻪ ، ﻣﻼﺋﮑﻮ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﻣﻮږ ﺧﺒﺮ ﻳﻮ ﭼﻲ ﺩﻟﺘﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺘﻪ ، ﻣﻮږ ﺑﻪ ﺧﺎﻣﺨﺎ ﺩﻩ ﺍﻭ ﺩﺩﻩ ﺍﻫﻞ ﺗﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﻭﺭﮐړﻭ ﻣﺎﺳﻮﺍ ﺩﺩﻩ ﺩښځﻲ څﺨﻪ ﭼﻲ ﭘﺎﺗﻪ ﺑﻪ ﻭﻱ . ‏( ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻼﮐﻴږﻱ ﺑﻪ ځﮑﻪ ﻫﻐﻪ ﮐﺎﻓﺮﻩ ﻭﻩ ‏) ﺩﻏﻪ ﻣﻼﺋﮑﻲ ﭼﻲ ﮐﻠﻪ ﺩﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ څﺨﻪ ﺭﺍﺭﻭﺍﻧﻲ ﺳﻮﯤ ﻧﻮ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﻟﻮﺭﻱ ﺗﻪ ﺭﺍﻏﻠﯥ ﭘﻪ ﺩﺍﺳﻲ ﺣﺎﻝ ﮐﻲ ﭼﻲ ﺩډﯦﺮﻩ ښﺎﻳښﺘﻪ ﻫﻠﮑﻮﺍﻥ ﭘﻪ ﺷﮑﻠﻮﻧﻮ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﻳﯥ ځﺎﻧﻮﻧﻪ ﺍړﻭﻟﻲ ﻭﻩ ، ﺩډﯦﺮﻱ ﺗﺎﺯګۍ ، ښﺎﻳﺴﺖ ﺍﻭښﮑﻼ څﺨﻪ ﭘﺮﯦښﯧﺪﻟﯥ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﻏﻪ ﻣﻼﺋﮑﻮ ﺧﭙﻞ ﻫﻮﻳﺖ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ څﺮګﻨﺪ ﻧﻪ ﮐړ، ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﻣﻼﺋﮑﻲ ﺩﻱ ﻧﻮ ځﮑﻪ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺩﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ګﻮﻣﺎﻥ ﻭﮐړﻯ ﺍﻭ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻳﯥ ښﻪ ﺭﺍﻏﻼﺳﺖ ﻭﻭﺍﻳﻪ ، ﺧﻮ ﺩﻭﻯ ﭘﻪ ﺭﺍﺗګ ﺳﺮﻩ ډﯦﺮ ﻏﻤﺠﻦ ﻟﻪ ﺩﯤ ﺍﻣﻠﻪ ﺳﻮ ﭼﻲ ﺩﺍﺳﻲ ﻧﻪ ﭼﻲ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﺩﯤ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ څﻪ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﻭﻧﻪ ﺭﺳﻮﻱ ﭘﻪ ځﺎﻧګړﻱ ډﻭﻝ ﺩﺍﺳﻲ ﻣﯧﻠﻤﺎﻧﻪ ﭼﻲ ډﯦﺮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﺩﻱ ، ډﯦﺮ ﻓﮑﺮﻣﻦ ﻭﻭ ﭼﻲ ﮐﻪ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﭘﻪ ﺩﻏﻪ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺧﺒﺮ ﺳﻲ ﻧﻮ ﺩﺩﯤ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﭘﺮ ﻋﺰﺕ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺑﻪ ﺗﯧﺮﻯ ﻭﮐړﻱ ، ﺩﺍ ﻓﮑﺮ ﻳﯥ ﮐﺎﻭﻩ ﭼﻲ ﮐﻪ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﺳﻮﻩ ﻧﻮ ﺩﻯ ﺑﻪ ﻳﯥ څﻪ ﭼﺎﺭﻩ ﮐﻮﻱ ﺩﻯ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﭘﻪ ﺩﺍﻏﻪ ﺑﯧﺮﻩ ﮐﻲ ﻭﻭ ﭼﻲ ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﺧﺒﺮ ﺳﻮ ﺍﻭ ﻫﻐﻪ څﻪ ﭘﯧښ ﺳﻮﻩ ﭼﻰ ﺩﻯ ځﻨﻲ ﺑﯧﺮﯦﺪﺉ ﭘﻪ ﺩﺍﺳﻲ ډﻭﻝ ﭼﻲ ﺩﺩﻩ ﺩﻗﻮﻡ څﺨﻪ څﻮ ﺗﻨﻪ ﺭﺍﻏﻠﻞ ﻗﺼﺪ ﻳﯥ ﻭﮐړ، ﭼﻲ ﭘﺮ ﺩﻏﻪ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺗﯧﺮﻯ ﻭﮐړﻱ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻟﻮﻣړﻯ ﺩﺩﻭﻯ ﺳﺮﻩ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﺣﺴﻨﻪ ﭘﻴﻞ ﮐړﻩ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺩﻋﻮﺕ ﻭﮐړﻯ ، ﭘﻪ ﻧﯧﮑۍ ﺍﻭ ﻧﺮﻣۍ ﺳﺮﻩ ﻳﯥ ﺧﺒﺮﻱ ﻭﺭﺳﺮﻩ ﻭﮐړﯤ ﺍﻭ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻭﻭﻳﻞ ﭼﻲ ﺯﻩ ﺑﻪ ﺗﺎﺳﻮ ﺗﻪ ﺧﭙﻠﻲ ﻟﻮڼﻲ ﭘﻪ ﻧﮑﺎﺡ ﺩﺭﮐړﻡ ﺗﺎﺳﻮ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﺍﻭ ﺑﺪﻻﺭﻩ ﭘﺮﯦږﺩﺉ ﻣﺎ ﺧﭙﻠﻮ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ ﻣﻪ ﺷﺮﻣﻮﺉ ﺍﻭ ﻫﻐﻮﻯ ﺗﻪ ﻣﻲ ﻣﻪ ﺧړ ﻣﺨﻲ ﮐﻮﺉ ، ډﯦﺮ ﺩﻻﺋﻞ ﺍﻭ ډﯦﺮﻱ ﻧﺮﻣﻲ ﺧﺒﺮﻱ ﻳﯥ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﮐړﯤ ﺩﺩﯤ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﺩﺩﯤ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮐﺎﺭ څﺨﻪ ﭘﺮﺷﺎ ﮐړﻱ . ﻫﻐﻮﻯ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻮ ﺩﺩﻩ ﺧﺒﺮﻭ ﺗﻪ ﻫﻴڅ ﭘﺎﻣﻠﺮﻧﻪ ﻧﻪ ﻭﮐړﻩ ﺍﻭ ﺩﻩ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﺷﻮﻡ ﻫﺪﻑ څﺮګﻨﺪ ﮐړ، ﭼﻲ ﻣﻮږ ﺩﺩﻏﻪ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﭘﺮﺗﻪ ﺑﻞ ﻫﻴڅ ﺷﻲ ﻧﻪ ﺩﺉ ﭘﻪ ﮐﺎﺭ ، ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ډﯦﺮ ﻏﻤګﻴﻨﻪ ﺍﻭ ﭘﺮﯦﺸﺎﻧﻪ ﺳﻮ ﺑﻠﻪ ﻫﻴڅ ﻻﺭﻩ ﻳﯥ ﻧﻪ ﻭﻟﻴﺪﻩ ﭘﺮﺗﻪ ﻟﻪ ﺩﯤ ﭼﻲ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺩﺩﻭﻯ ﺩﺷﻮﻡ ﺍﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﻓﮑﺮ څﺮګﻨﺪﻭﻧﻪ ﻭﮐړﻩ ، ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺩﻩ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﻲ ﻭﻭﻳﻞ : ﭼﻲ ﻣﻮږ ﻣﻼﺋﮑﻮ ﻳﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﯤ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﺭﺍﺳﺘﻮﻟﻲ ﻳﻮ ﭼﻲ ﺩﺍ ﻗﻮﻡ ﻫﻼﮎ ﺍﻭ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﮐړﻭ ، ﺩﺍ ﻗﻮﻡ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ، ګﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺍﻭ ﮐﺎﻓﺮﺍﻥ ﺩﻱ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﻏﻪ ﭘﻴښﻲ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﺩﺍﺳﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﻭَﻟَﻤَّﺎ ﺟَﺎﺀَﺕْ ﺭُﺳُﻠُﻨَﺎ ﻟُﻮﻃًﺎ ﺳِﻲﺀَ ﺑِﻬِﻢْ ﻭَﺿَﺎﻕَ ﺑِﻬِﻢْ ﺫَﺭْﻋًﺎ ﻭَﻗَﺎﻝَ ﻫَﺬَﺍ ﻳَﻮْﻡٌ ﻋَﺼِﻴﺐٌ ‏( ۷۷ ‏) ﻭَﺟَﺎﺀَﻩُ ﻗَﻮْﻣُﻪُ ﻳُﻬْﺮَﻋُﻮﻥَ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﻭَﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻞُ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ ﺍﻟﺴَّﻴِّﺌَﺎﺕِ ﻗَﺎﻝَ ﻳَﺎ ﻗَﻮْﻡِ ﻫَﺆُﻟَﺎﺀِ ﺑَﻨَﺎﺗِﻲ ﻫُﻦَّ ﺃَﻃْﻬَﺮُ ﻟَﻜُﻢْ ﻓَﺎﺗَّﻘُﻮﺍ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻭَﻟَﺎ ﺗُﺨْﺰُﻭﻥِ ﻓِﻲ ﺿَﻴْﻔِﻲ ﺃَﻟَﻴْﺲَ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﺭَﺟُﻞٌ ﺭَﺷِﻴﺪٌ ‏( ۷۸ ‏) ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻟَﻘَﺪْ ﻋَﻠِﻤْﺖَ ﻣَﺎ ﻟَﻨَﺎ ﻓِﻲ ﺑَﻨَﺎﺗِﻚَ ﻣِﻦْ ﺣَﻖٍّ ﻭَﺇِﻧَّﻚَ ﻟَﺘَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﻧُﺮِﻳﺪُ ‏( ۷۹ ‏) ﻗَﺎﻝَ ﻟَﻮْ ﺃَﻥَّ ﻟِﻲ ﺑِﻜُﻢْ ﻗُﻮَّﺓً ﺃَﻭْ ﺁﻭِﻱ ﺇِﻟَﻰ ﺭُﻛْﻦٍ ﺷَﺪِﻳﺪٍ ‏( ۸۰ ‏) ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻳَﺎ ﻟُﻮﻁُ ﺇِﻧَّﺎ ﺭُﺳُﻞُ ﺭَﺑِّﻚَ ﻟَﻦْ ﻳَﺼِﻠُﻮﺍ ﺇِﻟَﻴْﻚَ ﻓَﺄَﺳْﺮِ ﺑِﺄَﻫْﻠِﻚَ ﺑِﻘِﻄْﻊٍ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠَّﻴْﻞِ ﻭَﻟَﺎ ﻳَﻠْﺘَﻔِﺖْ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﺃَﺣَﺪٌ ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻣْﺮَﺃَﺗَﻚَ ﺇِﻧَّﻪُ ﻣُﺼِﻴﺒُﻬَﺎ ﻣَﺎ ﺃَﺻَﺎﺑَﻬُﻢْ ﺇِﻥَّ ﻣَﻮْﻋِﺪَﻫُﻢُ ﺍﻟﺼُّﺒْﺢُ ﺃَﻟَﻴْﺲَ ﺍﻟﺼُّﺒْﺢُ ﺑِﻘَﺮِﻳﺐٍ . ﺳﻮﺭﺓ ﻫﻮﺩ ﺍﻻﻳﺎﺕ ٧٧ ﺍﻟﻲ ٨١ ﮊﺑﺎړﻩ : ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺯﻣﻮږ ﺍﺳﺘﺎﺯﻱ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ ﺭﺍﻏﻠﻞ ، ﺩﻯ ﻏﻤګﻴﻨﻪ ﺍﻭﺯړﻩ ﺗﻨګﻰ ﺳﻮ ﺍﻭ ﻭﯤ ﻭﻳﻞ : ﺩﺍ ﻭﺭځ ډﯦﺮﻩ ﺳﺨﺘﻪ ﺩﻩ ، ﺩﺩﻩ ﻗﻮﻡ ﭘﻪ ډﯦﺮﻩ ﭼﺎﺑﮑۍ ﺳﺮﻩ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﺩﺩﻩ ﻟﻮﺭﻱ ﺗﻪ ﺍﻭ ﺗﺮﺩﯤ ﻭړﺍﻧﺪﻱ ﺩﻭﻯ ﺑﺪ ﮐﺎﺭﻭﻧﻪ ﮐﻮﻝ ، ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﺍﯤ ﺯﻣﺎﻗﻮﻣﻪ ! ﺩﺍ ﺯﻣﺎ ﻟﻮڼﻲ ﺩﻱ ﺳﺘﺎﺳﻮ ﻟﭙﺎﺭﻩ ډﯦﺮﻱ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﺩﻱ ، ﺗﺎﺳﻮ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ څﺨﻪ ﻭﺑﯧﺮﻳږﺉ ﺗﺎﺳﻮ ﻣﺎ ﻣﻪ ﺷﺮﻣﻮﺉ ﺧﭙﻠﻮ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ ﺍﻳﺎ ﭘﻪ ﺗﺎﺳﻮ ﮐﻲ ﻳﻮ ﻫﻮښﻴﺎﺭ ﮐﺲ ﻧﺴﺘﻪ؟ ﺩﻭﻯ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﺗﻪ ﭘﻮﻫﯧږﯤ ﭼﻲ ﺯﻣﻮږ ﺳﺘﺎﻟﻮڼﻮ ﺗﻪ ﻫﻴڅ ﺣﺎﺟﺖ ﻧﺴﺘﻪ ﺍﻭ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺩﯤ ﭘﻮﻫﯧږﯤ ﭘﻪ ﻫﻐﻪ څﻪ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﭼﻲ ﻣﻮږ ﻳﯥ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻟﺮﻭ ، ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﻭﻳﻞ : ﮐﺎﺷﮑﻲ ﻣﺎﻟﺮﻩ ﻳﻮ ﻃﺎﻗﺖ ﻭﺍﻯ ﺍﻭ ﻳﺎ ﻣﻲ ﭘﻨﺎ ﻳﻮ ﺯﻭﺭﻭﺭ ﻗﻮﻡ ﺗﻪ ﻭړﯤ ﻭﺍﻯ . ﻣﻼﺋﮑﻮ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ : ﺍﯤ ﻟﻮﻃﻪ ! ﻣﻮږ ﺳﺘﺎ ﺩﺭﺏ ﺍﺳﺘﺎﺯﻱ ﻳﻮ ﺩﻭﻯ ﺑﻪ ﺗﺎﺗﻪ ﻧﻪ ﻭﺭﺳﻴږﻱ ﻧﻮ ﺗﻪ ﺧﭙﻞ ﺧﻠګ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺩﺷﭙﯥ ﭘﻪ ﻳﻮﻩ ﺑﺮﺧﻪ ﮐﻲ ﻭﺑﺎﺳﻪ ﺍﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺩﻭﻯ څﺨﻪ ﻫﻴڅﻮﮎ ﺗﺮ ﺷﺎ ﻭﻧﻪ ګﻮﺭﻱ ﻣﺎﺳﻮﺍ ﺳﺘﺎ ﺩښځﻲ څﺨﻪ ﭼﻲ ﺩﯤ ﺗﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﻐﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺳﻴږﻱ ﮐﻮﻡ ﭼﻲ ﺳﺘﺎ ﻗﻮﻡ ﺗﻪ ﺭﺳﻴږﻱ ، ﺑﯧﺸﮑﻪ ﺩﺩﻭﻯ ﺩﻋﺬﺍﺏ ﻭﺧﺖ ﺳﻬﺎﺭ ﺩﺉ ﺍﻳﺎ ﺳﻬﺎﺭ ډﯦﺮ ﻧﮋﺩﯤ ﻧﻪ ﺩﺉ؟ ﻣﻼﺋﮑﻮ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﻮﻩ ﮐړ، ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺍﺳﺘﺎﺯﻱ ﺩﻱ ﺩﺩﯤ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺭﺍ ﻟﯧږﻟﻲ ﺩﻱ ﭼﻲ ﺳﺘﺎ ﻗﻮﻡ ﻫﻼﮎ ﺍﻭ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﮐړﻱ ، ﺩﻭﻯ ﺑﻪ ﺗﺎﺗﻪ ﻫﻴڅ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﻭﻧﻪ ﺭﺳﻮﻱ ، ﺑﻴﺎ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻪ ﺩﻧﺪﻩ ﻭﺭﮐړﻩ ﭼﻲ ﺩﺷﭙﯥ ﭘﻪ ﻳﻮﻩ ﺑﺮﺧﻪ ﮐﻲ ، ﺗﺮ ﺳﭙﯧﺪﻭ ﻣﺨﮑﻲ ﺗﻪ ، ﺳﺘﺎ ﮐﻮﺭﻧۍ ﺍﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺩﯤ ﻣځﮑﻲ څﺨﻪ ځﺎﻧﻮﻧﻪ ﻭﺑﺎﺳﺊ ځﮑﻪ ﻫﻐﻪ ﻭﺧﺖ ﺭﺍﺭﺳﯧﺪﻟﻰ ﺩﺉ ﭼﻲ ﺩﺍ ﻗﻮﻡ ﺑﻪ ﻫﻼﮐﻴږﻱ ﺍﻭ ډﯦﺮ ﮊﺭ ﺑﻪ ﻫﻼﮎ ﺍﻭ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺳﻲ . ‏( ﺃَﻟَﻴْﺲَ ﺍﻟﺼُّﺒْﺢُ ﺑِﻘَﺮِﻳﺐٍ ‏) . ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ﻫﻼﮐﺖ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺧﭙﻠﻮ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺩﻟﻮﺭﻱ څﺨﻪ ﺑﯧﻐﻤﻪ ﺳﻮ، ﺧﭙﻞ ﻗﻮﻡ ﻳﯥ ﺧﭙﻠﻲ ﺯﻭﺭځﻮﺍﮐۍ ﺗﻪ ﭘﺮﯦښﻮﺩﺉ ، ﺗﺮﺳﭙﯧﺪﻭ ﻭړﺍﻧﺪﻱ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﮐﻮﭺ ﺍﻭ ﺑﺎﺭ ﺍﺧﺘﻪ ﺳﻮ ﭼﻲ ﺩﺩﯤ ﮐﻠﻲ څﺨﻪ ځﺎﻧﻮﻧﻪ ﻭﺑﺎﺳﻲ .ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﻮﻣﺎﻧﻮ ﺧﭙﻞ ﺷﻮﻡ ﻫﺪﻑ ﺗﻪ ﺩﺭﺳﯧﺪﻭ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﻫڅﻪ ﻭﮐړﻩ ، ﻏﻮښﺘﻞ ﻳﯥ ﭼﻲ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺯﻭﺭﻩ ځﺎﻧﻮﻧﻪ ﻭﺭﺳﻮﻱ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﭘﺮ ﻭﺭﻏﻠﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ټﻮﻝ ړﺍﻧﺪﻩ ﮐړﻩ ﺑﯧﺮﺗﻪ ﺩﺭﺍﺗﻠﻮ ﻟﭙﺎﺭﻩ ﻳﯥ ﻻﺭﻩ ﻧﻪ ﻟﻴﺪﻩ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﺩﺍﺳﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺭَﺍﻭَﺩُﻭﻩُ ﻋَﻦْ ﺿَﻴْﻔِﻪِ ﻓَﻄَﻤَﺴْﻨَﺎ ﺃَﻋْﻴُﻨَﻬُﻢْ ﻓَﺬُﻭﻗُﻮﺍ ﻋَﺬَﺍﺑِﻲ ﻭَﻧُﺬُﺭِ . ﺳﻮﺭﺓ ﻗﻤﺮ ﺍﻻﻳﺔ ٣٧ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺑﯧﺸﮑﻪ ﺩﻭﻯ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺳﺮﻩ ﺧﺒﺮﻱ ﮐﻮﻟﯥ ﭼﻲ ﺩﻯ ﺩﺧﭙﻠﻮ ﻣﯧﻠﻤﻨﻮ څﺨﻪ ﻏﺎﻓﻠﻪ ﮐړﻱ ﻧﻮ ﻣﻮږ ﺩﺩﻭﻯ ﺳﺘﺮګﻲ ﻣﺤﻮﻩ ﮐړﯤ ﺍﻭ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻣﻮﻭﻳﻞ : ﺯﻣﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻭ ﻭﻳﺮﻱ ﻭڅﮑﺊ . ﺳﻬﺎﺭ ﺳﭙﯧﺪﯤ ﻻ ﻧﻪ ﻭﯤ ﺭﺍﭼﺎﻭﺩﻟﻲ ﭼﻲ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﺩﻭﻯ ﻳﯥ ټﻮﻝ ﻫﻼﮎ ﺍﻭ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﮐړﻩ ﺑﻠﮑﻲ ﺩﺭﯤ ﻋﺬﺍﺑﻮﻧﻪ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺭﺍﻏﻠﻞ ﭼﻲ ﺩﻻﻧﺪﻧﻴﻮ ﻋﺬﺍﺑﻮﻧﻮ څﺨﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻱ: .1 ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﻣځﮑﻪ ﭼﭙﻪ ﻭﺍړﻭﻝ . .2 ﭼﻴﻐﻪ ﭘﺮ ﻭﺧﺘﻞ ﭼﻲ ﺩﺩﻭﻯ ﺯړﻭﻧﻮ ﻳﯥ ﻭﺭ ﻭﭼﺎﻭﺩﻝ . .3 ډﺑﺮﻱ ﭘﺮ ﻭﺍﻭﺭﯦﺪﻟﯥ. ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﻓَﻠَﻤَّﺎ ﺟَﺎﺀَ ﺃَﻣْﺮُﻧَﺎ ﺟَﻌَﻠْﻨَﺎ ﻋَﺎﻟِﻴَﻬَﺎ ﺳَﺎﻓِﻠَﻬَﺎ ﻭَﺃَﻣْﻄَﺮْﻧَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﺣِﺠَﺎﺭَﺓً ﻣِﻦْ ﺳِﺠِّﻴﻞٍ ﻣَﻨﻀُﻮﺩٍ . ﺳﻮﺭﺓ ﻫﻮﺩ ﺍﻻﻳﺔ ٨٢ ﮊﺑﺎړﻩ : ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺯﻣﻮږ ﻋﺬﺍﺏ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﻧﻮ ﺩﺩﻭﻯ ﻟﻮړ ﻟﻮﺭﻯ ﮐښﺘﻪ ﺳﻮ ﺍﻭ ﻣﻮږ ﭘﺮﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ډﺑﺮﻱ ﻭﺍﻭﺭﻭﻟﯥ ﭼﻲ ﭘﺨﯥ ﺳﻮﻭ ﺍﻭ ﺍﻳﺸﯧﺪﻟﻮ ﺧټﻮ څﺨﻪ ﺟﻮړﻱ ﻭﯤ . ﭘﻪ ﺑﻞ ځﺎﻯ ﮐﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﻓَﺄَﺧَﺬَﺗْﻬُﻢُ ﺍﻟﺼَّﻴْﺤَﺔُ ﻣُﺸْﺮِﻗِﻴﻦَ . ﻓَﺠَﻌَﻠْﻨَﺎ ﻋَﺎﻟِﻴَﻬَﺎ ﺳَﺎﻓِﻠَﻬَﺎ ﻭَﺃَﻣْﻄَﺮْﻧَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﺣِﺠَﺎﺭَﺓً ﻣِﻦْ ﺳِﺠِّﻴﻞٍ . ﺳﻮﺭﺓ ﺣﺠﺮ ﺍﻻﻳﺘﺎﻥ ٧٣ ، ٧٤ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺩﻭﻯ ټﮑﻲ ﻭﻧﻴﻮﻝ ﺩﻟﻤﺮ ﺭﺍﺧﺘﻮ ﭘﻪ ﻭﺧﺖ ﮐﻲ ﻧﻮ ﻣﻮږ ﺩﺩﻭﻯ ﻟﻮړ ﻟﻮﺭﻯ ﮐښﻪ ﮐړ، ﺍﻭ ﭘﺮ ﺩﻭﻯ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﻣﻮ ډﺑﺮﻱ ﻭﺍﻭﺭﻭﻟﯥ ﺩﭘﺨﻮ ﺳﻮﻭ ﺧټﻮ څﺨﻪ . ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯧﺮﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﻫﻼﮎ ﺳﻮﻭ ﭘﻪ ډﻟﻪ ﮐﻲ ﺭﺍﻏﻠﻪ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯧﺮﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﻧﻮﺭﻭ ﮐﺎﻓﺮﺍﻧﻮ ﭘﻪ ډﻟﻪ ﮐﻲ ﭘﻪ ﺍﻟﻬﻲ ﻋﺬﺍﺏ ﮐﻲ ﻫﻼﮐﻪ ﺳﻮﻩ ځﮑﻪ ﺩﺍ ﭘﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻲ ﮐﺎﻓﺮﻩ ﻭﻩ ﻣﺆﻣﻨﻪ ﻧﻪ ﻭﻩ ﻧﻮ ځﮑﻪ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺍﻟﻬﻲ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﺩﺍ ﻫﻢ ﭘﮑښﻲ ﻫﻼﮐﻪ ﺳﻮﻩ . ﺩﺍﭼﻲ ﺩﺍ ﺩﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﯧﺮﻣﻦ ﻭﻩ ﺧﻼﺻﻪ ﻧﻪ ﺳﻮﻩ ﺍﻭ ﭘﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﮐﻲ ﻫﻼﮐﻪ ﺳﻮﻩ ﻟﻪ ﺩﯤ ﺍﻣﻠﻪ ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩټﻮﻟﻮ ﮐﺎﻓﺮﺍﻧﻮ ﺩﻫﻼﮐﯧﺪﻭ ﻭﻋﺪﻩ ﮐړﯤ ﺩﻩ ﻫﺮڅﻮﮎ ﭼﻲ ﻭﻱ ﻫﻤﺪﺍ ﻭﺟﻬﻪ ﺩﻩ ﭼﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻣْﺮَﺃَﺗَﻚَ ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻐَﺎﺑِﺮِﻳﻦَ . ﺳﻮﺭﺓ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕ ﺍﻻﻳﺎﺕ ٣١ ﺍﻟﻲ ٣٣ ﮊﺑﺎړﻩ : ﻣﺎﺳﻮﺍ ﺩﺩﻩ ﺩښځﻲ څﺨﻪ ﭼﻲ ﭘﺎﺗﻪ ﺑﻪ ﻭﻱ . ﺳﻬﻴﻠﻲ ﻟﻴﮑﻲ : ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯧﺮﻣﻦ ‏( ﻭﺍﻟﻬﺔ ‏) ﻧﻮﻣﯧﺪﻩ . ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺧﭙﻠﻮ ﺩﻭﻭ ﻟﻮڼﻮ ﺳﺮﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﻴﺪﺍ ﮐړ، ﺩﺍ ﺩﮐﺎﻓﺮﺍﻧﻮ ﺳﺮﻩ ﻳﻮځﺎﻯ ﻫﻼﮐﻪ ﺳﻮﻩ . ځﻴﻨﻲ ﻣﺆﺭﺧﻴﻦ ﻟﻴﮑﻲ : ﺑﺤﺮﻣﻴﺖ ﭼﻲ ﺍﻭﺱ ﭘﻪ ﺑﺤﺮ ﻟﻮﻁ ﺳﺮﻩ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺩﺉ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ﺗﺮ ﻫﻼﮐﺖ ﻭړﺍﻧﺪﻱ ﻧﻪ ﻭﻭ ﮐﻠﻪ ﭼﻲ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭘﺮ ﻗﻮﻡ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺳﺨﺘﻪ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺍﻭ ﺳﺨﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍﻏﻠﻰ ﻧﻮ ﺩﻏﻪ ﺩﺭﻳﺎﺏ ﻣﻨځﺘﻪ ﺭﺍﻏﻠﻰ ، ﺩﻏﻪ ﺩﺭﻳﺎﺏ ٤٠٠ ﻣﻴﺘﺮﻩ ﮊﻭﺭﻭﺍﻟﻰ ﻟﺮﻱ . ﭘﻪ ﺩﯤ ﻭﺭﻭﺳﺘﻴﻮ ﮐﻲ ﭼﻲ ﮐﻮﻣﻲ څﯧړﻧﻲ ﺍﻭ ﮐﻨﺪﻧﻲ ﺩﺩﻏﻪ ﺩﺭﻳﺎﺏ ﭘﺮ ﺷﺎﻭﺧﻮﺍ ﺳﻮﻱ ﺩﻱ ﺩﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻗﻮﻡ ځﻴﻨﻲ ﺍﺛﺎﺭ ﭘﻪ ﻻﺱ ځﻨﻲ ﺭﺍﻏﻠﻲ ﺩﻱ . ﺍﺑﻦ ﮐﺜﻴﺮ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻟﻴﮑﻲ : ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﺩﻏﻪ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﻗﻮﻡ ﺩﺍﻭﺳﯧﺪﻭ ﺳﻴﻤﻪ ﭘﻪ ﺑﺪﺑﻮﻳﻪ ﺍﻭ ﻓﺎﺳﺪ ﺩﺭﻳﺎﺏ ﺳﺮﻩ ﺑﺪﻟﻪ ﮐړﻩ ﭼﻲ ﻧﻪ ﻳﯥ ﺍﻭﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﻔﺎﺩﯤ ﻭړ ﺩﻱ ﺍﻭ ﻧﻪ ﻳﯥ ﺩﺷﺎﻭﺧﻮﺍ ﻣځﮑﻮ څﺨﻪ ﮐﻮﻣﻪ ګټﻪ ﻻﺳﺘﻪ ﺭﺍځﻲ . ﺩﺍﭼﻲ ﺩﺩﯤ ﻗﻮﻡ ﺧﻠګﻮ ﮐﻔﺮ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﮐړﻯ ، ﺧﭙﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﯥ ﺩﺭﻭﺍﻏﺠﻦ ﻭﺑﺎﻟﻪ ﺩﺧﭙﻠﻲ ﻫﻮﺍ ﺩﻏﻮښﺘﻨﻮ ﺳﺮﻩ ﺳﻢ ﻳﯥ ﮊﻭﻧﺪ ﮐﺎﻭﻩ ، ﺩﺧﭙﻞ ﺍﺻﻠﻲ ﺑﺎﺩﺍﺭ څﺨﻪ ﻳﯥ ﺳﺮﻏړﻭﻧﻪ ﮐﻮﻝ ، ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩﻏﺴﻲ ﺳﺨﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺭﮐړ، ټﻮﻟﻮ ﺧﻠګﻮ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻋﺒﺮﺕ ﻭﺭﮐړ ﺍﻭ ﺩﺩﻭﻯ ﺩﻏﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭘﺮ ﺳﺘﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻮﻱ . ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﺑﻦ ﮐﺜﻴﺮ ﻳﻮﻩ ﻣﻬﻤﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻠﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﻪ ﺩﺍﺳﻲ ﺳﻮﺍﻝ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻴږﻱ ﭼﻲ ﺩﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ښځﻲ څﻨګﻪ ﺩﺧﭙﻞ ﺧﺎﻭﻧﺪ ﺳﺮﻩ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﮐړﻯ ﺩﺉ؟ ﺍﻳﺎ ﺩﺍ ﺩﺯﻧﺎ ﭘﻪ ﺟﺮﻡ ﻣﺮﺗﮑﺒﻪ ﺳﻮﯤ ﺩﻩ؟ ﮐﻪ ﺩﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ښځﻲ ﺯﻧﺎ ﻧﻪ ﻭﻱ ﮐړﯤ ﻧﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ څﻨګﻪ ﺩ ﻧﻮﺡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻣﯧﺮﻣﻨﻮ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﺩﺧﭙﻠﻮ ﺧﺎﻭﻧﺪﺍﻧﻮ ﺳﺮﻩ ﭼﻲ ﻧﯧﮑﺎﻥ ﻭﻩ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﮐړ؟ ﺩﺍ ﻧﻮ څﻨګﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﻭ؟ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﺉ : ﺩﺍﻳﻮﻩ ﻧﺎﻣﻤﮑﻨﻪ ﺧﺒﺮﻩ ﺩﻩ ﭼﻲ ﺩ ﺍﻧﺒﻴﺎﺅ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ښځﻮ ﺩﻱ ﺯﻧﺎ ﮐړﯤ ﻭﻱ ځﮑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺧﭙﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩ ﭘﻠﻴﺘﻴﻮ څﺨﻪ ﺳﺎﺗﻲ ، ﻫﻴڅﮑﻠﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﻧﻪ ﻏﻮﺍړﻱ ﭼﻲ ﺩﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﯧﺮﻣﻦ ﺩﻱ ﭘﻪ ﺯﻧﺎ ﺍﻭ ﻓﺤﺶ ﻻﺱ ﭘﻮﺭﻱ ﮐړﻱ ځﮑﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺳﻲ ﺳﻲ ﻧﻮ ﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻧﻮ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﺰﺕ ﺍﻭ ﺩﺭﻧښﺖ ﺗﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﻭﺭﺳﻴږﻱ ﻫﻤﺪﺍ ﻭﺟﻪ ﺩﻩ ﭼﻲ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ : ﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ښځﻲ ﻫﻴڅﮑﻠﻪ ګﻨﺎﻩ ﻧﻪ ﺩﻩ ﮐړﯤ . ﺍﻭ ﻫﻤﺪﺍ ﺩ ﺳﻠﻔﻮ ﺍﻭ ﺧﻠﻔﻮ ﻋﻠﻤﺎﺅ ﻣﺬﻫﺐ ﺩﺉ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭼﻲ ﺩﺩﻭﻯ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﻠﻰ ﺩﺉ ﻫﻐﻪ ﮐﻔﺮ ﺩﺉ ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﭘﻪ ﭘټﻪ ﮐړﻯ ﻭﻭ ، ﺯﻧﺎ ﻳﯥ ﻧﻪ ﺩﻩ ﮐړﯤ ﺍﻭ ﻧﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﯧﺮﻣﻨﻲ ﺗﻪ ﺩﺩﯤ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻭﺭﮐﻮﻱ ﭼﻲ ﺯﻧﺎ ﺩﻱ ﻭﮐړﻱ ځﮑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺧﭙﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺍﻥ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺳﺎﺗﻨﻪ ﮐﻲ ﺳﺎﺗﻲ . ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭘﻪ ﺩﯤ ﺍړﻩ ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ: ﺿَﺮَﺏَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻣَﺜَﻠًﺎ ﻟِﻠَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﺍﻣْﺮَﺃَﺓَ ﻧُﻮﺡٍ ﻭَﺍﻣْﺮَﺃَﺓَ ﻟُﻮﻁٍ ﻛَﺎﻧَﺘَﺎ ﺗَﺤْﺖَ ﻋَﺒْﺪَﻳْﻦِ ﻣِﻦْ ﻋِﺒَﺎﺩِﻧَﺎ ﺻَﺎﻟِﺤَﻴْﻦِ ﻓَﺨَﺎﻧَﺘَﺎﻫُﻤَﺎ ﻓَﻠَﻢْ ﻳُﻐْﻨِﻴَﺎ ﻋَﻨْﻬُﻤَﺎ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺷَﻴْﺌًﺎ ﻭَﻗِﻴﻞَ ﺍﺩْﺧُﻠَﺎ ﺍﻟﻨَّﺎﺭَ ﻣَﻊَ ﺍﻟﺪَّﺍﺧِﻠِﻴﻦَ . ﺳﻮﺭﺓ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺍﻻﻳﺔ ١٠ ﮊﺑﺎړﻩ : ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﮐﺎﻓﺮﺍﻧﻮ ﺗﻪ ﺩﻧﻮﺡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭ ﻟﻮﻁ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﻣﯧﺮﻣﻨﻮ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻴﺎﻧﻮﻱ ﭼﻲ ﺩﻭﻯ ﺯﻣﻮږ ﺩﺩﻭﻭ ﻧﯧﮑﺎﻧﻮ ﺑﻨﺪګﺎﻧﻮ ﭘﻪ ﻧﮑﺎﺡ ﮐﻲ ﻭﯤ ﻧﻮ ﺩﻭﻯ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﮐړ ‏(ﭘﻪ ﭘټﻪ ﮐﺎﻓﺮﺍﻧﻲ ﻭﯤ ‏) ﻧﻮ ﺩﻭﻯ ﻳﯥ ﺩ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﺩ ﻟﻮﺭﻱ څﺨﻪ ﻫﻴڅ ﺑﺴﻨﻪ ﻧﻪ ﻭﮐړﻩ ﺍﻭ ﺩﻭﻯ ﺗﻪ ﻭﻭﻳﻞ ﺳﻮﻩ : ﺩﻧﻮﺭﻭ ﺩﻭﺯﺧﻴﺎﻧﻮ ﺳﺮﻩ ﻋﺬﺍﺏ ﺗﻪ ﺩﺍﺧﻠﻲ ﺳﻲ. ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ﭼﻲ ﭘﻪ ﺩﻏﻪ ﺍﻳﺖ ﮐﻲ ﺩﺧﻴﺎﻧﺖ ﻳﺎﺩﻭﻧﻲ ﮐړﯤ ﺩﻩ ﻣﺮﺍﺩ ځﻨﻲ ﻫﻐﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺩﺉ ﭼﻲ ﭘﻪ ﺩﻳﻦ ﮐﻲ ﺩﺉ ﻳﻌﻨﻲ ﺩﻭﻯ ﺩﺧﭙﻠﻮ ﺧﺎﻭﻧﺪﺍﻧﻮ ﺳﺮﻩ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﮐړﻯ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﻪ ﭘټﻪ ﻳﯥ ﺩﺧﺎﻭﻧﺪﺍﻧﻮ څﺨﻪ ﺟﻼ ﺩﻳﻦ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﮐړﻯ ﻭﻭ . ﺩﺩﯤ ﺧﻴﺎﻧﺖ څﺨﻪ ﺯﻧﺎ ﻧﻪ ﺩﻩ ﻣﺮﺍﺩ . ﮐﻪ څﻮﮎ ﭘﻪ ﺩﯤ ﺍړﻩ ﻧﻮﺭﻱ ﺧﺒﺮﻱ ﮐﻮﻱ ﻳﻌﻨﻲ ﺯﻧﺎ ځﻨﻲ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﮐﻮﻱ ﻫﻐﻪ ﮐﺲ ﭘﻪ ﻟﻮﻳﻪ ﺧﻄﺎ ﮐﻲ ﺩﺉ . ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﺔ ﻭﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ ﺝ : ١ ﺹ

٨٢

ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺳﻼﻣﻪ ﻋﻠﻲ ﺧﻴﺮ ﺧﻠﻘﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻓﻀﻞ ﺍﻟﺼﻠﻮﺍﺕ ﻭﺍﻟﺘﺴﻠﻴﻢ ﻭﻋﻠﻲ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻻﻧﺒﻴﺎﺀ ﻭﺍﻟﻤﺮﺳﻠﻴﻦ ﻭﻋﻠﻲ ﮐﻞ ﻣﻦ ﺗﺎﺑﻌﻬﻢ ﺑﺎﺣﺴﺎﻥ ﺍﻟﻲ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﺎﺧﺬ: ﺩ ﻧﺒﻮﺕ ﺍﻭ ﺍﻧﺒﯿﺎﻭﻭ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮊﺑﺎړﻩ: ﻣﻮﻟﻮﻱ ﻋﺒﺪﺍﻟﻬﺎﺩﻱ ﺣﻤﺎﺩ