قافیه

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

قافیه دعربي ژبي ګړه ده چي څټ یا دیوشي وروسته ته ویل کیږي . دقافیې ویی (لغت) ته په پښتو کي شاګونی یا وروستی وایي، اوپه اصطلاح کي دشعر هغه توري (حروف) دي چي دبیتونو په پای کي راځي . ډیری وختونه، دا ډول شاګونی په شعوري توګه د شعرونو یا سندرو په بیتونو کي دکرښو په وروستي موقعیت کي د میوزیک یا جمالیاتی اغېز لپاره کارول کیږي. [۱] په پراخه توګه، یو نظم کولای سي د دوو یا ډیرو کلمو پای ته نږدې د ورته غږونو نورو ډولونو ته هم اشاره وکړي. په پښتو ژبه کي دقافیې بېلګه درحمان بابا په دغه شعر کي لیدل کیږي چي وایي :

چي نظر کړم په قسمت اوپه نصیب

راته هیڅ شي خپل تلاش اوخپل ترتیب

په دې بیت کي (ب) او(ی) اود (ب) خوځښت د(ی) سره قافیه جوړوي .

  1. "Rhyme". Oxford Dictionaries. Oxford University Press. 2013. د اصلي آرشيف څخه پر July 7, 2012 باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)