د کویټ تاریخ

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا


کویت په لویدیځې اسیا کې یو خپلواک دولت دی چې د فارس خلیج په سر کې موقعیت لري. د کویټ جغرافیایي سیمه له لرغونو زمانو راهیسې په ځانګړې توګه په بین النهرین کې د خپل ستراتیژیک موقعیت له امله د انسانانو تر ولکې لاندې ده. په اتلسمې او نولسمو پیړیو کې، کویټ یو پرمختللی سمندري بندر ښار و او د شمالي خلیج په سیمه کې ترټولو مهم سوداګریز بندر و. په عصري دورې کې، کویټ د خلیج د جګړې (۱۹۹۰-۱۹۹۱) له امله پیژندل شوی و.[۱][۲][۳][۴]

لرغونوالی[سمول]

بین النهرین[سمول]

د فارس خلیج په حوزې کې له یخونو وروسته سیلابونو، د دجلې – فرات سیند کثافاتو د پام وړ ډیلټا رامنځته کړه چې د اوسني کویټ ډیری ځمکې او اوسني سواحل یې رامنځته کړل. د تاریخ له مخې شمالي کویټ د لرغوني بین النهرین یوه برخه وه. په سویلي کویټ کې د انسانانو د استوګنې یو له لومړنیو شواهدو څخه چې تاریخ یې ۸۰۰۰ کاله مخکې له میلاد پورې رسېږي هغه ځای ده چېرته چې په برګان کې د میسولیتیک توکي وموندل شول.[۵][۶][۷]

د کویټ د ډبرو د نوې دورې اوسیدونکي د نړۍ له لومړنیو سمندري سوداګرو څخه وو. د عبید د دورې (۶۵۰۰ مخکې له میلاد) په بهیر کې، کویټ د بین النهرین او د ختیځ عربستان خلکو ترمنځ د اړیکو مرکزي ځای و. [۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]

لرغونی فارس[سمول]

د هخامنشي دورې (شاوخوا له۵۵۰ نه تر ۳۳۰ پورې) په جریان کې، د کویټ خلیج بیا آباد شو. فیلاکا د هخامنشي سترواکۍ تر کنټرول لاندې و. آرامي کتیبې شتون لري چې د هخامشيانو د شتون شاهدي ورکوي. په ۱۲۷ مخکې له میلاد کې، کویټ د اشکاني سترواکۍ برخه وه او د چاراسین سلطنت په اوسني کویټ کې د تیریډون په شاوخوا کې تاسیس شو. [۲۳][۲۴][۲۵][۲۶][۲۷][۲۸]

د چاراسین سکې په اکاز، ام نمل او فیلاکا کې کشف شوې. په کویټ کې د اشکانیانو په دورې کې د چاراسین سوداګریز سټیشن شتون درلود. د کویت تر ټولو لومړنی ذکر چې ثبت شوی په ۱۵۰ وروسته له میلاد کال کې د یوناني عالم بطلیموس د جغرافیه په نوم جغرافیایي مقالې کې شوی دی. بطلیموس د کویټ خلیج د Hieros Kolpos (په لاتیني نسخو کې Sacer Sinus) په نوم یاد کړی.[۲۹][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳][۳۴][۳۵][۳۶][۳۷][۳۸][۳۹][۴۰][۴۱][۴۲]

د اسلامي دورې له پیل نه تر وروستیو پورې[سمول]

په ۶۳۶ میلادي کال کې د راشدین د بریا په پایله کې، کویټ خلیج د اسلامي دورې په لومړیو کې د کاظما ښار (د «کاظمه» یا «کاظمه» په نوم هم پیژندل شوی) ټاټوبی و. د منځنۍ دورې عربي سرچینې د اسلامي دورې په لومړیو کې د کویت خلیج ته ډیری حوالې لري. دغه ښار له عراق څخه حجاز ته د حاجیانو لپاره د سوداګریز بندر او استراحت ځای په توګه کار کاوه. دا ښار په عراق کې د الحیره د سلطنت له خوا کنټرول کېده. د اسلامي دورې په لومړیو کې، د کویټ خلیج د ښېرازې سیمې په توګه پیژندل کیده.[۴۳][۴۴][۴۵][۴۶][۴۷][۴۸][۴۹][۵۰][۵۱][۵۲][۵۳][۵۴]

د کاظما ښار په کویت کې د هغو کاروانونو لپاره تمځای و چې له فارس او بین النهرین څخه د عربستان ټاپووزمې په لور روان وو. شاعر الفرزدق د کویټ په کاظمه ښار کې زیږیدلی دی، الفرزدق د عربو له سترو کلاسیک شاعرانو څخه شمېرل کیږي.[۵۵][۵۶][۵۷][۵۸][۵۹][۶۰]

د کویت – نجد جګړه (۱۹۱۹-۲۱)[سمول]

د کویت-نجد جګړه د لومړۍ نړیوالې جګړې په پایله کې پیل شوه، کله چې عثماني سترواکۍ ماتې او انګرېزانو د انګلیس-عثماني تړون لغوه کړ. د واک خلا، د عثمانیانو له سقوط سره رامنځته شوه، چې د کویټ او نجد (اخوان) ترمنځ یې شخړه کړندۍ کړه. دا جګړه د ۱۹۱۹-۲۰ کلونو په اوږدو کې د ځای ځای سرحدي نښتو پایله وه.

عصري دوره[سمول]

خپلواکي او د دولت جوړېدل (۱۹۴۶-۸۹)[سمول]

د ۱۹۴۶ او ۱۹۸۲ کلونو ترمنځ، کویټ د سوکالۍ یوه دوره تجربه کړه چې د تیلو او د هغې د لیبرال فضا له خوا پرمخ وړل کیږي. دا دوره د «زرینې دورې» په نوم یادیږي. په ۱۹۵۰ کې، د عامه کار یو لوی پروګرام کویټانو ته اجازه ورکړه چې د ژوند د عصري معیار څخه خوند واخلي. په ۱۹۵۲ کې، هیواد په فارس خلیج کې د تیلو ترټولو لوی صادروونکی شو. دې پراخې ودې ډیری بهرني کارګران جذب کړل، په ځانګړې توګه د فلسطین، مصر او هند څخه.[۶۱][۶۲][۶۳][۶۴]

د ۱۹۶۱ کال د جون په میاشت کې کویټ د بریټانیې د ساتنې په ختمیدو سره خپلواک شو او شیخ عبدالله السلیم الصباح یې امیر شو. د نوي جوړ شوي اساسي قانون له مخې، کویټ په ۱۹۶۳ کال کې خپلې لومړنۍ پارلماني ټاکنې تر سره کړې. کویت په فارس خلیج کې لومړنی عربي دولت و چې اساسي قانون او پارلمان یې جوړ کړ.[۶۵][۶۶][۶۷][۶۸][۶۹][۷۰][۷۱]

د خلیج جګړه (۱۹۹۰-۹۱)[سمول]

د ۱۹۹۰ په دوبي کې، وروسته له دې چې عراق OPEC ته شکایت وکړ چې کویټ په رومیلا سیمې کې د کیندلو په واسطه د پولې سره نږدې له یوې سیمې څخه تیل غلا کوي تاوتریخوالی نور هم زیات شو. د ۱۹۹۰ کال د جولای په لومړیو کې، عراق د کویټ د چلند په اړه چې د دوی سهمیې ته درناوی نه کوي شکایت وکړ، او په ښکاره ډول یې د نظامي اقدام ګواښ وکړ. په ۲۳ مه نېټه، CIA راپور ورکړ چې عراق د عراق او کویټ پولې ته ۳۰۰۰۰ پوځیان استولي او په فارس خلیج کې د متحده ایالاتو سمندري بیړۍ د تیارسۍ په حال کې دي.[۷۲][۷۳][۷۴][۷۵][۷۶]

صدام په دې باور و چې د عراق پر ضد توطیه په لاره ده – کویت له ایران سره خبرې پیل کړې او د عراق سیال سوریې، مصر ته د سفر زمینه برابره کړې وه. د دفاع د وزیر له کتنې وروسته معلومه شوه چې سوریې په راتلونکو ورځو کې په رښتیا هم پر عراق د برید پلان درلود. صدام سمدلاسه په سوریه کې د مرکزي استخباراتو د یوځای کولو لپاره له بودیجې څخه کار واخیست او په پای کې یې د راتلونکي پېښېدونکي هوایی برید مخه ونیوله.

سرچینې[سمول]

  1. Macmillan, Palgrave (2016). "Kuwait". The Statesman's Yearbook.: 727–731. doi:10.1007/978-1-349-68398-7_258. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-1-137-44008-2. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  2. (په 1991-04-14 باندې). The Rocky Road That Faces Many Kuwaiti Merchants. Los Angeles Times.
  3. "Kuwait: A Trading City". Eleanor Archer. 2013. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۵ جولای ۲۰۲۰ باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  4. Ronald B. Lewcock (1978). Traditional Architecture in Kuwait and the Northern Gulf. د کتاب پاڼې 13. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780090646807. Kuwait had become the most important port in the northern part of the Gulf and the fame of its seafaring community spread far and wide. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  5. "The Post-glacial Flooding of the Persian Gulf, animation and images". University of California, Santa Barbara. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  6. "The Archaeology of Kuwait" (PDF). Cardiff University. د کتاب پاڼي 5–427. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  7. Robert Carter (2011). "The Neolithic origins of seafaring in the Arabian Gulf". Archaeology International. 24 (3): 44. doi:10.5334/ai.0613. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  8. Robert Carter (2019). "The Mesopotamian frontier of the Arabian Neolithic: A cultural borderland of the sixth–fifth millennia BC". Arabian Archaeology and Epigraphy. 31 (1): 69–85. doi:10.1111/aae.12145. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  9. Robert Carter (2010-10-25). Maritime Interactions in the Arabian Neolithic: The Evidence from H3, As-Sabiyah, an Ubaid-Related Site in Kuwait. BRILL. د کتاب نړيواله کره شمېره 9789004163591. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  10. Robert Carter. "Boat remains and maritime trade in the Persian Gulf during the sixth and fifth millennia BC" (PDF). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  11. Robert Carter. "Maritime Interactions in the Arabian Neolithic: The Evidence from H3, As-Sabiyah, an Ubaid-Related Site in Kuwait". الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  12. "How Kuwaitis lived more than 8,000 years ago". Kuwait Times. 2014-11-25. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  13. Robert Carter (2002). "Ubaid-period boat remains from As-Sabiyah: excavations by the British Archaeological Expedition to Kuwait". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 32: 13–30. JSTOR 41223721. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  14. Robert Carter; Graham Philip. "Beyond the Ubaid: Transformation and integration in the late prehistoric societies of the Middle East" (PDF). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  15. "PAM 22". pcma.uw.edu.pl. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  16. (په 2001-03-31 باندې). Secrets of world's oldest boat are discovered in Kuwait sands. The Daily Telegraph.
  17. "Failaka Island - Silk Roads Programme". UNESCO. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  18. "Traders from Ur?". Archaeology Magazine. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ جولای ۲۰۱۳. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  19. "Kuwait's archaeological sites reflect human history & civilizations (2:50 – 3:02)". Ministry of Interior News. مؤرشف من الأصل في ۱۱ ډيسمبر ۲۰۲۱. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)کينډۍ:Cbignore
  20. Glassner, Jean-Jacques; Herron, Donald M. (1990). The Invention of Cuneiform: Writing in Sumer. Jean-Jacques Glassner. د کتاب پاڼې 7. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780801873898. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  21. Nyrop, Richard F. (2008). Area Handbook for the Persian Gulf States. Richard F. Nyrop. د کتاب پاڼې 11. د کتاب نړيواله کره شمېره 9781434462107. From about 4000 to 2000 B.C. the civilization of Dilmun dominated 250 miles of the eastern coast of Arabia from present-day Kuwait to Bahrain and extended sixty miles into the interior to the oasis of Hufuf (see fig. 2). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  22. Calvet, Yves (1989). "Failaka and the Northern Part of Dilmun". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 19: 5–11. JSTOR 41223078. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  23. Bonnéric, Julie (2021). "Guest editors' foreword". Arabian Archaeology and Epigraphy. 32: 1–5. doi:10.1111/aae.12195. S2CID 243182467 Check |s2cid= value (مساعدة). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  24. کينډۍ:Cite document
  25. Kaveh Farrokh (2007). Shadows in the Desert: Ancient Persia at War. د کتاب پاڼې 124. د کتاب نړيواله کره شمېره 9781846031083. With Babylon and Seleucia secured, Mehrdad turned to Charax in southern Mesopotamia (modern south Iraq and Kuwait). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  26. Julian Reade, المحرر (1996). Indian Ocean In Antiquity. د کتاب پاڼې 275. د کتاب نړيواله کره شمېره 9781136155314. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  27. "Hellenism in the East" (PDF). Amelie Kuhrt, Susan Sherwin-White. 1987. To the south of Characene, on Failaka, the north wall of the fort was pushed forward, before occupation ceased around 100 BC. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  28. "The European Exploration of Kuwait". د اصلي آرشيف څخه پر ۲۳ مارچ ۲۰۱۴ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ جولای ۲۰۱۳. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  29. Bennett D. Hill; Roger B. Beck; Clare Haru Crowston (2008). A History of World Societies, Combined Volume (PDF). د کتاب پاڼې 165. Archived from the original on ۰۳ ډيسمبر ۲۰۱۳. Centered in the fertile Tigris- Euphrates Valley, but with access to the Persian Gulf and extending south to Meshan (modern Kuwait), the Sassanid Empire's economic prosperity rested on agriculture; its location also proved well suited for commerce. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)صيانة CS1: BOT: original-url status unknown (link)
  30. Bonnéric, Julie (2021). "A consideration on the interest of a pottery typology adapted to the late Sasanian and early Islamic monastery at al-Qusur (Kuwait)". Arabian Archaeology and Epigraphy. 32: 70–82. doi:10.1111/aae.12190. S2CID 234836940 Check |s2cid= value (مساعدة). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  31. Pieńkowska, Agnieszka (2021). "Failaka Island in the Late Islamic Period. Investigations at the fishing village of Kharaib al-Dasht". Arabian Archaeology and Epigraphy. 32: 115–127. doi:10.1111/aae.12189. S2CID 233612913 Check |s2cid= value (مساعدة). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  32. Avner Falk (1996). A Psychoanalytic History of the Jews. د کتاب پاڼې 330. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780838636602. In 224 he defeated the Parthian army of Ardavan Shah (Artabanus V), taking Isfahan, Kerman, Elam (Elymais) and Meshan (Mesene, Spasinu Charax, or Characene). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  33. Abraham Cohen (1980). Ancient Jewish Proverbs. د کتاب نړيواله کره شمېره 9781465526786. The large and small measures roll down and reach Sheol; from Sheol they proceed to Tadmor (Palmyra), from Tadmor to Meshan (Mesene), and from Meshan to Harpanya (Hipparenum). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  34. "LE TELL D'AKKAZ AU KOWEÏT TELL AKKAZ IN KUWAIT" (PDF). د کتاب پاڼې 2. د اصلي (PDF) آرشيف څخه پر ۳۰ ډيسمبر ۲۰۱۳ باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  35. Gachet, J. (1998). "Akkaz (Kuwait), a Site of the Partho-Sasanian Period. A preliminary report on three campaigns of excavation (1993–1996)". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 28: 69–79. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  36. (په 2001-03-31 باندې). Secrets of world's oldest boat are discovered in Kuwait sands. The Daily Telegraph.
  37. Connan, Jacques; Carter, Robert (2007). "A geochemical study of bituminous mixtures from Failaka and Umm an-Namel (Kuwait), from the Early Dilmun to the Early Islamic period". Jacques Connan, Robert Carter. 18 (2): 139–181. doi:10.1111/j.1600-0471.2007.00283.x. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  38. "Tell Akkaz in Kuwait.", The Journal of the American Oriental Society الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  39. "Christianity in the Arab-Persian Gulf: an ancient but still obscure history", Julie Bonnéric الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  40. Kurt Ray (2003). A Historical Atlas of Kuwait. The Rosen Publishing Group, Inc. د کتاب پاڼي 10. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780823939817. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  41. Dipiazza, Francesca Davis (2008). Kuwait in Pictures. Francesca Davis DiPiazza. د کتاب پاڼي 20–21. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780822565895. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  42. "Investigating an Early Islamic Landscape on Kuwait Bay: the archaeology of historical Kadhima". Durham University. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  43. Dipiazza, Francesca Davis (2008). Kuwait in Pictures. Francesca Davis DiPiazza. د کتاب پاڼي 20–21. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780822565895. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  44. Brian Ulrich. "Kāzimah remembered: historical traditions of an early Islamic settlement by Kuwait Bay". British Museum, Seminar for Arabian Studies. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  45. "Investigating an Early Islamic Landscape on Kuwait Bay: the archaeology of historical Kadhima". Durham University. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  46. "Kadhima: Kuwait in the early centuries of Islam". academia.edu. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  47. "The Soft stone from Kadhima: evidence for trade connections and domestic activities". Kuwait NCCAL, Durham University. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  48. Brian Ulrich. "From Iraq to the Hijaz in the Early Islamic Period: History and Archaeology of the Basran Hajj Road and the Way(s) through Kuwait". الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  49. Kennet, Derek; Blair, Andrew; Ulrich, Brian; Al-Duwīsh, Sultan M. (2011). "The Kadhima Project: investigating an Early Islamic settlement and landscape on Kuwait Bay". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. jstor.org. 41: 161–172. JSTOR 41622130. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  50. Brian Ulrich. "From Iraq to the Hijaz in the Early Islamic Period: History and Archaeology of the Basran Hajj Road and the Way(s) through Kuwait". الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  51. Kennet, Derek; Blair, Andrew; Ulrich, Brian; Al-Duwīsh, Sultan M. (2011). "The Kadhima Project: investigating an Early Islamic settlement and landscape on Kuwait Bay". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. jstor.org. 41: 161–172. JSTOR 41622130. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  52. "Kāzimah". academia.edu. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  53. Proceedings of the Seminar for Arabian Studies Volumes 9–12. 1979. د کتاب پاڼې 53. Although the town of al-Hira might have been too far northward to be considered a part of Eastern Arabia it is dealt with here as such because the kingdom of al- Hira controlled Kazima (Kuwait). الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  54. "New field work at Kadhima (Kuwait) and the archaeology of the Early Islamic period in Eastern Arabia". SOAS. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۵ نومبر ۲۰۱۸ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۱۸ مارچ ۲۰۲۲. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  55. "Farazdaq center lauds Info. Min. care for youth". Kuwait News Agency. 22 May 2014. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  56. "The Archaeology of Kuwait" (PDF). Cardiff University. د کتاب پاڼي 5–427. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  57. "Failaka and Miskan Island 2004-2009. Primary Scientific Report on the Activities of the Kuwaiti-Slovak Archaeological Mission". الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  58. "Investigating an Early Islamic Landscape on Kuwait Bay: the archaeology of historical Kadhima". Durham University. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  59. Agnieszka Pieńkowska, Marek Truszkowski (2021). "Failaka Island in the Late Islamic Period. Investigations at the fishing village of Kharaib al-Dasht". Arabian Archaeology and Epigraphy. 31 (1): 69–85. doi:10.1111/aae.12189. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  60. Marta Mierzejewska (2019). "Islamic harbour in Kharaib al-Dasht Bay? Some remarks on the pottery collection from the Underwater Survey along the coast of Failaka Island". الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة); Cite journal requires |journal= (مساعدة)
  61. Gonzales, Desi (November–December 2014). "Acquiring Modernity: Kuwait at the 14th International Architecture Exhibition". Art Papers. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۶ اپرېل ۲۰۱۷ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۲۹ جولای ۲۰۱۵. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة); الوسيط |archiveurl= و |archive-url= تكرر أكثر من مرة (مساعدة); الوسيط |archivedate= و |archive-date= تكرر أكثر من مرة (مساعدة)
  62. [[[:کينډۍ:Google books]] Acquiring Modernity: Kuwait's Modern Era Between Memory and Forgetting] تحقق من قيمة |url= (مساعدة). National Council for Culture, Arts and Letters. 2014. د کتاب پاڼې 7. د کتاب نړيواله کره شمېره 9789990604238. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  63. Al-Nakib, Farah, المحرر (2014). "Kuwait's Modernity Between Memory and Forgetting". Academia.edu. د کتاب پاڼې 7. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  64. Alia Farid (2014). "Acquiring Modernity: Kuwait at the 14th International Architecture Exhibition". aliafarid.net. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۱ فبروري ۲۰۱۵ باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  65. James Paul & Martin Spirit; Robinson, Peter (2008). "Kuwait: The first crisis 1961". Riots, Rebellions, Gunboats and Peacekeepers. د اصلي آرشيف څخه پر ۰۲ اپرېل ۲۰۱۵ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۱۷ جنوري ۲۰۱۰. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  66. Mobley, Richard A. (2007–2008). "Gauging the Iraqi Threat to Kuwait in the 1960s - UK Indications and Warning". Central Intelligence Agency. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۴ مارچ ۲۰۱۰ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۱۷ جنوري ۲۰۱۰. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  67. Helene von Bismarck, "The Kuwait Crisis of 1961 and its Consequences for Great Britain’s Persian Gulf Policy", in British Scholar, vol. II, no. 1 (September 2009) pp. 75-96
  68. Helene von Bismarck, "The Kuwait Crisis of 1961 and its Consequences for Great Britain’s Persian Gulf Policy" British Scholar, vol. II, no. 1 (September 2009) pp. 75-96
  69. "Independence for Kuwait: UK protection withdrawn" The Guardian, June 20, 1961
  70. Harry Brown (October 1994). "The Iraq-Kuwait boundary dispute: historical background and the UN decisions of 1992 and 1993". IBRU Boundary and Security Bulletin. د اصلي آرشيف څخه پر ۰۹ اکتوبر ۲۰۲۰ باندې. د لاسرسي‌نېټه ۰۱ اپرېل ۲۰۲۰. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  71. US diplomatic cable mentioning the incident
  72. Derek Gregory (2004). The Colonial Present: Afghanistan. Palestine. Iraq. Wiley. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-1-57718-090-6. د لاسرسي‌نېټه ۲۸ جون ۲۰۱۰. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  73. Simons, Geoff (2003). Iraq: from Sumer to post-Saddam (الطبعة 3). Palgrave Macmillan. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-1-4039-1770-6. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  74. Yousseff M. Ibrahim, "Iraq Threatens Emirates And Kuwait on Oil Glut" New York Times, 18 July 1990
  75. Michael R. Gordon, "U.S. Deploys Air and Sea Forces After Iraq Threatens 2 Neighbors" New York Times, 25 July 1990
  76. Finlan (2003). pp. 25–26.