Jump to content

د فضایي شټل مدار ګرځېدونکې الوتکه

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

د فضایي شټل مدار ګرځېدونکې الوتکه، د فضایي شټل فضايي الوتکه ده،  دا د مداري فضايي بېړۍ یو سیستم و چې تر یوه حده د بیا کارولو وړ و او د درول شوي «فضایي شټل» پروګرام یوه برخه وه. دغه لېږدوونکې وسیله چې له ۱۹۷۷ ز کال څخه تر ۲۰۱۱ ز کال پورې د متحدو ایالتونو د فضايي ماموریت ناسا له‌خوا اداره کېده، کولای یې شول چې د ځمکې ښکتني مدار ته ستور مزلي او بارونه ولېږدوي، په فضا کې عملیات وکړي، بېرته اتومسفیر ته دننه شي او د یوې بې‌ماشینه یا ګلایډر الوتکې په څېر ښکته شي او ستور مزلي او بارونه ځمکې ته را وګرځوي.[۱]

د الوتنې لپاره شپږ مدار ګرځېدونکې الوتکې جوړې شوې چې انټرپرایز (Enterprise)، کلمبیا (Columbia)، چلنجر (Challenger)، ډیسکوري (Discovery)، اتلانتیس (Atlantis) او انډاور (Endeavour) دي. دا ټول د کلیفورنیا ایالت په پالمډېل ښار کې د «راکوېل» شرکت له‌خوا جوړې شوې. لومړنۍ مدار ګرځېدونکې الوتکې «انټرپرایز» خپل لومړی الوتنه په ۱۹۷۷ ز کال کې وکړه. یو بې‌ځواکه ګلایډر د «شټل لېږدوونکې الوتکې» په نامه د یوې «۷۴۷ بويېنګ» الوتکې په مرسته ولېږدول شو او د یو شمېر اتومسفیري ازمېښتي الوتنو لپاره خوشی شو. دغه الوتکه د مهمو ازمېښتونو تر بشپړېدو وروسته ونه‌کارېده. د فضايي بېړۍ پاتې نورې مدار ګرځېدونکې الوتکې په بشپړ ډول عملیاتي وې او د فضایي شټل په لړ کې په عمودي ډول وتوغول شوې.

کلمبیا لومړنۍ فضايي مدار ګرځېدونکې الوتکه وه. لومړنۍ الوتنه یې په ۱۹۸۱ ز کال کې وکړه. چلنجر، ډیسکوري او اتلانتیس په ترتیب سره په ۱۹۸۳، ۱۹۸۴ او ۱۹۸۵ ز کلونو کې الوتنې وکړې. په ۱۹۸۶ ز کال کې چلینجر تر لسمې توغونې لږ وروسته په یوه پېښه کې له منځه لاړه. اینډاور د چلنجر د ځای‌ناستې په توګه جوړه شوه او په لومړي ځل په ۱۹۹۲ ز کال کې فضا ته وتوغول شوه. په ۲۰۰۳ ز کال کې «کلمبیا» د بیاځلي داخلېدو پر مهال له منځه لاړه او یوازې درې مدار ګرځېدونکې الوتکې پاتې شوې. ډیسکوري وروستۍ الوتنه د ۲۰۱۱ کال د مارچ میاشتې په ۹مه نېټه وکړه او اینډاور وروستۍ الوتنه د ۲۰۱۱ ز کال د جون میاشتې په لومړۍ نېټه وکړه. اتلانتیس د شټل وروستۍ الوتنه د «STS-135» ماموریت په لړ کې د ۲۰۱۱ ز کال د جولای میاشتې په ۲۱مه نېټه وکړه.

تشرېح

[سمول]

محرکه قوه

[سمول]

د فضایي شټل درې اصلي ماشینونه د مدار ګرځېدونکي پر بدنه د متساوي الاضلاع مثلث په ډول لګېدلي وو. دغه درې ماشینونه چې مایع سون‌توکي پکې سوځېدل، د مسیر د بدلولو په موخه ۱۰.۵ درجې په عمودي ډول او ۸.۵ درجې په افقي ډول د پورته کېدو په جریان کې څرخېدلای شول. له دې امله دغو ماشینونو ټوله سپېس شټل بېړۍ هدایت کوله او د مدار پر لوري یې د توغندي د غورځولو چاره ترسره کوله. د شا د لوري بدنې هم د مرستندویې برېښنا درې واحدونه (APU) لرل. دغو اصلي درېیو واحدونو هیدرازین سون‌توکي له مایع حالت څخه ګاز حالت ته بدلول او د هایدرولیک یوه پمپ ته یې ځواک ورکاوه چې د هایدرولیک د فرعي سیستم په ګډون یې د ټول هایدرولیک سیستم لپاره د کمپیوټري الوتنې تر کنترول لاندې فشار برابروه.[۲]

حرارتي خوندیتوب

[سمول]

مدارګرځېدونکې الوتکې د تودوخې خوندیتوب سیستم (Thermal Protection System) د توکو په مرسته ساتل کېدې چې دغه سیستم په دننه او د باندې کې د الوتکې له باندنۍ سطحې څخه د بار تر ځای پورې و. دغه سیستم الوتکه د یخنۍ له امله په فضا کې له خیشتېدو یا لمدېدو څخه تر منفي ۱۲۱ درجو سانتیګراد (منفي ۱۸۶ درجو فارنهایټ) پورې ساتله او د دې تر څنګ یې له ۱۶۴۹ درجې سانتي ګراد (۳۰۰۰ درجې فارنهایټ) ګرمۍ څخه خوندي کوله.[۳]

جوړښت

[سمول]

مدار ګرځېدونکی تر ډېره له المونیمي الیاژ څخه جوړ شوی و او غورځوونکی یا توغوونکی ماشین بیا د تیتانیم له الیاژ څخه جوړ و. د نورو مدار ګرځېدونکو (ډیسکوري، اتلانتیس او اینډاور) په ځینو برخو کې د وزن د کمېدو په خاطر د المونیم پر ځای له ګرافیټ اپوکسي څخه کار اخیستل شوی و. کړکۍ یې د المونیمي سیلیکاټ له ښيښې او د ویلې شوي سیلیکا له ښيښې څخه جوړې شوې وې. د داخلي فشار یوه ښيښه یې لرله، د دې تر څنګ یې د رڼا یوه بله ښيښه وه چې ۱.۳ اینچه (۳۳ ملي متره) ډبله وه او یوه یې هم د بېروني حرارت ښيښه وه. ښيښې په هغه جوهر رنګ شوې وې چې د امریکا د پیسو یا بانکنوټونو د جوړولو لپاره کارول کېده. [۴][۵]

تقاعد

[سمول]

د شټل پروګرام له پای ته رسېدو سره داسې پلانونه جوړ شول چې پاتې درې مدار ګرځېدونکي د دایمي نندارې لپاره کېښودل شي. د ناسا رئیس «چارلېز بولډن» د ۲۰۱۱ ز کال د اپرېل میاشتې په ۱۲مه نېټه د انسان د لومړنۍ فضايي الوتنې د پنځوسمې کلیزې او د کلمبیا د لومړنۍ الوتنې د دېرشمې کلیزې په ورځ د دغو مدار ګرځېدونکو د اېښودو ځایونه اعلان کړل. ډېسکوري د «سټېون اوډوار-هزي» مرکز ته یووړل شوه او د انټرپرایز پر ځای کېښودل شوه، انټرپرایز په نیویارک ښار کې «انټرپېډ سي هوايي او فضايي موزیم» ته یووړل شوه. اینډاور الوتکه د ۲۰۱۲ کال د اکتوبر میاشتې په ۱۴مه نېټه په لاس انجلس کې د کلفورنیا علمي مرکز ته یووړل شوه. اتلانتیس بیا د ۲۰۱۲ ز کال د نومبر میاشتې په ۲یمه نېټه کنډي فضايي مرکز ته یووړل شوه. د شټل پروګرام سلګونه نور توکي به د متحدو ایالتونو په ګوټ ګوټ کې په موزیمونو او بېلابېلو ښوونیزو ادارو کې نندارې ته کېښودل شي.[۶]

سرچینې

[سمول]
  1. "Facts About the Space Shuttles". NASA. بياځلي په 2022-03-14.{{cite web}}: CS1 errors: archive-url (link) CS1 errors: unsupported parameter (link)
  2. Stevens, William K.; Times, Special To the New York (1981-04-06). "New Generation of Astronauts Poised for Shuttle Era". The New York Times (in American English). p. A1. ISSN 0362-4331. بياځلي په 2020-07-14.
  3. "Automotive Design & Manufacturing". NASA Tech Briefs. 40 Years of Innovations. 22 (9): 26. September 1998. hdl:2060/20110003618.
  4. Fan, Linjin (January 11, 2008). "Mysterious $100 'supernote' counterfeit bills appear across world". The Kansas City Star. خوندي شوی له the original on January 17, 2008.
  5. "STS-113 Space Shuttle Processing Questions & Answers (NASA KSC)". NASA. November 15, 2002. بياځلي په July 17, 2009.{{cite web}}: CS1 errors: archive-url (link) CS1 errors: unsupported parameter (link)
  6. Weaver, David (April 12, 2011). "NASA Announces New Homes For Shuttle Orbiters After Retirement". NASA. خوندي شوی له the original on March 24, 2023. بياځلي په April 12, 2011. کينډۍ:PD-notice