مېرمن جهان ملكه

مېرمن جهان ملكه د سلطان مسعود فاضله لور ده، چې سلطان مسعود د سلطان محمود زوى او د (422 هـ) په حدودو كي د غزني پر تخت كښېناست. نو د دې مېرمني ژوند هم په دغه وخت كي دى. دا مېرمن ښه عالمه او فاضله ښځه وه. د ادبياتو سره يې پوره مينه درلوده، په خپله هم خوږه ژبې شاعره وه چې د لاندي غزل څخه د دې افكار د شعر رواني او سلاست ښه څرگنديږي، هغه غزل دا ده:_

اى نور ديده! ديده گرد جهان دويده تادر جهان خوبى يارى چو تو گزيده دل ز اشتياق وصلت از جهان ملوك گشته جان در هواى مهرت از غم بلب رسيده صد پاره خار هجرت در پاى دل شكسته از بوستان وصلت هر گز گلى نچيده كس چون تو دلربائى بى رحم پاد شاهى تا كلك صنع ايزد نقش وجود بسته چون تو ملك نهادى هر گز نيافريده جانا خبرندارى كاين خسته فراقت دل را يگان بداده غم را بجان خريده تا ديده ديده رويت سيلاب شوق رانده تا دل گزيده مهرت از جان طمع بريده تا چشم نيم مستت بر جان كمين كشاده هستم ز بار هجران چون ابرويت خميده