د جګړه ودروئ ايتلاف

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

د جګړه ودروئ ايتلاف (StWC)، چې په غېر رسمي ډول په ساده توګه د جګړه بنده کړئ په توګه هم شهرت لري، یوه برتانوۍ ډله ده، کومه چې په پوځي شخړو کې د انګلستان د ښکېلتيا پر ضد مبارزه کوي.

دا د 2001ز کال د سپتمبر په يو ويشتمه نېټه په افغانستان کې د راتلونکي جګړې پر ضد د مبارزې لپاره جوړ شوی و. دې ايتلاف له دې وروسته په عراق کې پېښېدونکې جګړې پر ضد مبارزه وکړه؛ د 2003ز کال د فبرورۍ په پنځلسمه نېټه د دې ايتلاف له خوا د هستوي بې وسلې کېدو (CND) او د برتانيې د مسلمانانو د ټولنې (MAB) سره يوځای کړی لاريون د برتانيې په تاريخ کې تر ټولو ستر ولسي لاريون و.[۱]

له هغه وخته راهيسې، دې ايتلاف په ليبيا کې د 2011ز کال د پوځي مداخلې پر ضد مبارزې وکړې، د اسلامي دولت پر ضد جګړه کې د انګلستان د شموليت مخالفت يې څرګند کړ، او دليل يې دا و چې هوايي بريدونه به يوازې سخت دريځي زياته کړي.[۲] دې ايتلاف همدا راز د روسيې د يرغل پر مهال اوکراين ته د پوځي مرستې له استولو سره مخالفت وښود، او ادعا يې وکړه چې دا د ناټو او روسيې تر منځ د جګړې د پيل خطر لري. د روسيې او اوکراين په جګړه او د 2023ز کال د اسرائيلو او د حماس په جګړه کې يې د اوربند غوښتنه کړې وه.[۳][۴][۵]

نيوکه کونکي په دې ډله تور پورې کوي چې د "جګړې ضد پر ځای" تر ډېره حده "د لوېديځ ضد" ايتلاف دی،[۶][۷][۸] او په طنزيه ډول هغې ته د "لوېديځ ودروئ" په نوم اشاره کوي.[۹][۱۰]

جوړېدل او د رهبرۍ غړي[سمول]

د «جګړه ودروئ» ايتلاف د جوړولو انګېزه په متحده ايالاتو کې د يوولسم سپتمبر له بريدونو وروسته پيدا شوه. دا ايتلاف د لندن په ايسټن سرک په Friends House کې د سپتمبر په يو ويشتمه نېټه، د 2000 کسانو په ولسي ناسته کې پيل شو، چې د دې ناستې مشري Lindsey German کوله،[۱۱] څوک چې هغه مهال د کارګرو په ټولنپار ګوند (SWP) کې فعال و. د بنسټ اېښودلو په اعلاميه کې وويل شول، "د جګړه ودروئ ايتلاف د جګړې پر ضد تر ټولو ستر ممکنه خوځښت د هڅولو او په خوځښت راوستلو لپاره جوړ شوی دی". "موخه يې ساده ده – يعنې د هر هغه چا راټولول، څوک چې د دې ليونتوب درول غواړي، او تر څو د جګړې ضد دلايل وړاندې کړي، کوم چې له رسنیو څخه ايستل شوي دي". د دې ايتلاف په تمويلونکو کې د کارګر ګوند پخوانی استازی Tony Benn او د مزدورانو استازي هر يو George Galloway، Tam Dalyell او Jeremy Corbyn شامل وو، سربېره پر دې طارق علي، Harold Pinter، Suresh Grover، او Andrew Murray يې له تمويلونکي وو.[۱۲]

المان د دې ايتلاف تنظيم کونکی وګرځېد او د اکتوبر په اته ويشتمه نېټه په يوه ناسته کې د دې ايتلاف رسمي موخې وټاکل شوې. په دې ناسته کې د ايتلاف لپاره يوه چلونکې کميټه هم وټاکل شوه، چې د Labour Left Briefing او د لندن د کمونست ګوند له استازو جوړه وه. د لويې برتانيې د کمونست ګوند استازي (موقته لنډ مهالې کمېټه) او د کارګرو د ازادۍ لپاره اتحاد په ټاکنو کې ناکام شول، سره له دې چې دواړه د دې ايتلاف غړي شول او په فعاليتونو کې يې برخه اخيسته. په دې وخت کې،[۱۳] ادعا کېده چې SWP په دې سازمان کې واکمن دی، سره له دې چې جرمن، John Rees او Chris Nineham په 2009ز کال کې SWP پرېښود.[۱۴][۱۵][۱۶] محافظه کار استازي ulian Lewis، په 2003ز کال کې د ټيليګراف ورځپانې ته په يو ليک کې، د برتانيې په کمونست ګوند کې د Andrew Murray ښکېلتيا ته په اشارې وليکل، چې هغه "فکر کړی و" چې د "سولې د خوځښتونو په مرکز کې، د مطلق العنانو خلکو د رسوا کولو د هغه ورځې" د شوري اتحاد د نړېدو سره پای ته رسېدلي دي، خو Murray اوس "په يو مهم ځای کې و، چې د جګړې ضد رسنيو د هغه يادونه داسې کړې، لکه هغه چې د ديموکراتيکو تګلارو استازی وي".[۱۷][۱۸]

په دې ابتدايي پړاو کې، جګړه ودروئ ايتلاف پراخ بنسټه و. Ann Treneman د 2003ز کال د جنورۍ په مياشت کې په ټايمز مجله کې وليکل چې د StWC د ملاتړ "دوه تر ټولو روښانه برخې" له "تاسيس او ولسي بنسټ" څخه جوړې دي. په دې ډول ځينې عجيبه ملګري منځ ته راځي، په کومو کې چې تقاعد شوي جنرالان، پخواني سوله خوښې، پخواني سفيران، د نړيوالتوب ضد معترضين، مزدور فعالين، سوداګريزې اتحاديې، مسلمانې ټولنې".[۱۹] په لندن کې د 2003ز کال د لاريون تر وخته پورې، Greenpeace،Liberal Democrats، Plaid Cymru، او د سکاټلينډ ملي ګوند (SNP) د هغو 450 سازمانونو څخه وو، چې له دې ايتلاف سره يوځای شول،[۲۰] او د دې ايتلاف په ويبپاڼه کې د سولې د 321 ډلو نوملړ موجود و.[۲۱]

دې ايتلاف په خپله ابتدايي ناسته کې همدا راز د "د توکمپالنې د غبرګون پر ضد" شعار هم خپل کړ، او ويې ويل چې د افغانستان پر ضد جګړه به د اسلام پر ضد بريد وبلل شي، او که انګلستان له دې جګړې سره يوځای شي، نو مسلمانان يا هغه چې مسلمانان بلل کېږي، به په انګلستان کې له توکميزو بريدونو سره مخ شي. دې ايتلاف د انګلستان د مسلمانانو د ټولنې سره د خپلو لاريونونو د نتظيم په برخه کې نږدې کار وکړ.

له 2001ز کال راهيسې Andrew Murray د دې ايتلاف لومړی رئیس و، او په مرستيال رئيسانو کې يې کمال ماجد (چې د انډيپينډنټ ورځپاڼې د لیکوال Andy McSmith په وينا، د سټالين د ټولنې په جوړولو کې مرسته کړې وه) او George Galloway شامل وو. سلما يعقوب يې سرپسته ده. او Chris Nineham يې مرستيال مشر دی.[۲۲]

د عراق جګړه او د تروريزم پر ضد جګړه (2003-2010)[سمول]

د عراق جګړې لپاره چمتوالی[سمول]

د دې ايتلاف تر چتر لاندې تر ټولو ستر لايون د 2003ز کال د فبرورۍ په پنځلسمه نېټه پر عراق د راتلونکي بريد پر ضد يو ولسي اعتراض و. ادعا شوې چې په انګلستان کې دا ډول تر اوسه تر ټولو ستره راټولېدنه نه وه شوې، چې د دې ګډونوال د اټکل تر مخې د 750000 او 2000000 تر منځ کسان وو.[۲۳] د پيل دوه نقطو ته د رارسېدلو خلکو شمېر ته په کتنې سره، لاریون پوليسو له پلان څخه مخکې پيل کړ. په هايډ پارک کې لاريون ته په ويناوالو کې Tony Benn، Jesse Jackson، Charles Kennedy، Ken Livingstone، Mo Mowlam او Harold Pinter شامل وو.[۲۴][۲۵] د جنورۍ په پای کې StWC وړاندوينه کړې وه چې شا اوخوا 500000 لاريونوال په لاريون کې شريک وو.[۲۶]

په داسې حال کې چې پوځي چمتوالی روان و، StWC خپلې سيمه ييزې ډلې او ملاتړي وهڅول چې پر عراق د يرغل د پيل په ورځ خپلې کړنې تنظيم کړي. له دې امله چې نېټه ناڅرګنده وه، دې ته د "X ورځ" نوم ورکړل شو، چې بالاخره د 2003ز کال د مارچ له شلمې نېټې سره برابره شوه. سره له دې چې د خپلو طرحو د پلې کولو لپاره يې ډېر کم وخت درلود، دې مراسمو د هېواد په هر لوري کې صورت پیدا کړ: په لندن کې، د پارلمان په څلور لارې کې يو ستر لاريون و؛ په Nottingham کې، د پوځ د استخدام د يو مرکز څخه دباندې ټول ترافيک بند کړای شول؛ او د ښوونځيو ډيری زده کړيالان له خپلو درسونو څخه دباندې راووتل.[۲۷][۲۸]

د جګړې له پيل او د X ورځې له پېښو وروسته، د راتلونکې شنبې په ورځ د مارچ په دوه ويشتمه نېټه، دې ايتلاف يو بل ملي لاریون تنظیم کړ. په داسې حال کې چې د دې لاریون ګډونوال د فبرورۍ د پنځلسم د لاريون په اندازه نه و – جګړه ودروئ ايتلاف تر 500000 پورې د ګډونوالو ادعا درلوده، په داسې حال کې چې همکار سازمانونو CND د 200000 او 300000 پورې ادعا کړې وه – دا وليدل شوه چې د جګړې پر مهال د جګړې ضد دا تر ټولو ستر لاریون و، کوم چې يوازې د یوې اونۍ په خبرتيا سره تنظیم شوی و. [۲۹]

سرچينې[سمول]

  1. ↑ 'Million' march against Iraq war, BBC News, 16 February 2003
  2. ↑ (په 27 September 2014 باندې). UK attacks on Isis met with public support as anti-war protesters warn of long-term threat. The Guardian.
  3. ↑ (په 14 September 2023 باندې). Stop the War has exposed how hollow it now is. It should disband.
  4. ↑ "Should the Stop the War Coalition disband?". 15 September 2023. د لاسرسي‌نېټه ۰۹ اپرېل ۲۰۲۴. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  5. ↑ German, Lindsey (23 November 2023). "From Gaza to Ukraine, We Need A Ceasefire Now!". stopwar.org.uk. Stop the War Coalition. د لاسرسي‌نېټه ۰۷ ډيسمبر ۲۰۲۳. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  6. ↑ (په 11 December 2015 باندې). Jeremy Corbyn faces new pressure to disown Stop the War Coalition amid claims group has 'lost its moral compass'. The Independent.
  7. ↑ Stewart, Heather (2022-02-10). "Keir Starmer accuses Stop the War coalition of siding with Nato's enemies". The Guardian. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  8. ↑ (په 7 December 2015 باندې). Who said it: Stop the War Coalition or Isil?. The Telegraph.
  9. ↑ (په 16 April 2015 باندې). Putin can rely on a new breed of useful idiots. The Times.
  10. ↑ (په 10 December 2015 باندې). Jeremy Corbyn should renounce the Stop the War Coalition. The Independent.
  11. ↑ (په 21 January 2003 باندې). Peaceniks: the unlikely alliance. The Times. کينډۍ:Subscription required
  12. ↑ (په 1 October 2001 باندې). Building to stop the war. Socialist Worker.
  13. ↑ Tina Becker "Building for 18 November", Weekly Worker, 1 November 2001
  14. ↑ Mike Marqusee (7 August 2014). "The SWP and the Stop the War Coalition". What Next? Marxist Discussion Journal. مؤرشف من الأصل في ۰۷ اگسټ ۲۰۱۴. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ فبروري ۲۰۲۲. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  15. ↑ "Mark Thomas has had enough of the SWP". 20 January 2016. د اصلي آرشيف څخه پر ۲۰ جنوري ۲۰۱۶ باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  16. ↑ Platt, Edward (20 May 2014). "Comrades at war: the decline and fall of the Socialist Workers Party". New Statesman. مؤرشف من الأصل في ۱۴ سپټمبر ۲۰۲۱. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ فبروري ۲۰۲۲. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  17. ↑ (په 26 March 2003 باندې). Anti-war protests led by Communist. The Daily Telegraph.
  18. ↑ (په 7 April 2003 باندې). Strange bedfellows. New Statesman.
  19. ↑ (په 21 January 2003 باندې). Peaceniks: the unlikely alliance. The Times. کينډۍ:Subscription required
  20. ↑ (په 15 February 2003 باندې). UK's 'biggest peace rally'. The Guardian.
  21. ↑ (په 14 February 2003 باندې). Protesters use internet as weapon to stop a war. The Times. کينډۍ:Subscription required
  22. ↑ Osborne, Samuel (12 October 2016). "Stop the War vice chair sparks backlash with calls to 'oppose the west'". The Independent. مؤرشف من الأصل في ۲۵ مې ۲۰۲۲. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ فبروري ۲۰۲۲. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  23. ↑ 'Million' march against Iraq war, BBC News, 16 February 2003
  24. ↑ (په 15 February 2003 باندې). UK's 'biggest peace rally'. The Guardian.
  25. ↑ (په 16 February 2003 باندې). 'Million' march against Iraq war. BBC News.
  26. ↑ (په 29 January 2003 باندې). Galloway condemns government ban on park peace protest. The Guardian.
  27. ↑ (په 21 March 2003 باندې). City and county witness anti-war protests. Nottingham Evening Post, archived at LexisNexis. Northcliffe Newspapers
  28. ↑ (په 20 March 2003 باندې). School children march against war. BBC News. BBC
  29. ↑ (په 23 March 2003 باندې). Thousands at anti-war rallies,BBC,23 March 2003. BBC News. BBC
"https://ps.wikipedia.org/w/index.php?title=د_جګړه_ودروئ_ايتلاف&oldid=316699" نه اخيستل شوی