د امریکا متحده آیالاتونو دیمکرات ګوند

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

دیموکراتیک ګوند په متحده ایالاتو کې له دوو لویو او معاصرو ګوندونو نه یو دی. د دغه ګوند بنسټ د ۱۸۲۸ ز کال په شاوخوا کې د اندرو جکسون د ملاتړو له خوا کېښودل شو، چې په نړۍ کې یو له پخوانیو فعالو سیاسي ګوندونو نه دی. له ۱۸۶۰ مې ز لسیزې راهیسې یې اصلي سیاسي سیال جمهوري غوښتونکی ګوند دی.[۱]

دیموکراتیک ګوند له ۱۸۶۰ ز کال وړاندې د محدود دولت او ایالتي حاکمیت نه ملاتړ کاوه او د ملي بانک او لوړو تعرفو مخالف و. په ۱۸۶۰ ز کال کې د غلامۍ پر سر په دوو برخو ووېشل شو او له ۱۸۶۰ ز کال نه تر ۱۹۱۰ ز کال پورې دوه ځلې ولسمشرۍ ته ورسېد. د نوولسمې پېړۍ په وروستیو کې یې، هماغه ډول له لوړو تعرفو سره خپل مخالفت ته دوام ورکړ او د سرو زرو د معیار اړوند یې کلک داخلي بحثونه درلودل. د شلمې پېړۍ په لومړیو کې یې سپینې ماڼۍ ته په ۱۹۱۲ او ۱۹۱۶ ز کال کې د ویډرو ویلسون (د امریکا ۲۸ ولسمشر و) په بریا سره له مترقي اصلاحاتو ملاتړ او له امپریاليزم سره یې مخالفت وکړ.[۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰]

د فرانکلن ډي. روزولټ له واکمنۍ او په ۱۹۳۲ ز کال کې د نیوډیل په نامه اقتصادي او ټولنیز پروګرام وروسته، دیموکراتیک ګوند د ټولنیزې آزادۍ یا ټولنیز لیبرالیزم د سیاسي ایدیالوژي چوکاټ رامنځ ته کړ. نیوډیل پروګرام په ښارونو کې د ګڼ شمېر کاتولیک اروپايي کډوالو د ملاتړ جلبولو لامل وګرځېد، خو د دغه ګوند د کار اوکسب ملاتړې محافظه کارې څانګې د کمزوري کېدو لامل وګرځېد. د ۱۹۶۴ ز کال کې د مدني حقونو او د ۱۹۶۵ ز کال د رایو ورکولو د حقونو له قوانینو وروسته د دواړو ګوندونو اصلي بنسټونو بدلون وموند، په دې ډول چې په ولسمشریزو سیاستونو کې سويلي ایالتونو په جمهوري غوښتونکي ګوند باور وکړ او شمال ختیځ ایالتونه بیا په باور وړ توګه دیموکرات شول. د کارګري اتحادیې عناصر چې یو مهال ځواکمن و له ۱۹۷۰ مې لسیزې وروسته کوچني شول، په داسې حال کې چې کارګره طبقه د دیموکراتو بنسټونو مهمه پایه پاتې شوه. ښځې، هغه وګړي چې په ښاري سیمو کې یې ژوند کاوه، ځوانو امریکایانو او د کالجونو فارغینو ډېری جنسي، مذهبي او نژادي لږه کیو  لېوالتیا لرله، څو له دیموکراتیک ګوند نه ملاتړ وکړي.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]

د دیموکراتیک ګوند د معاصر لیبرالیزم فلسفه، د مدني آزادیو او ټولنیز مساوات مفاهیم د ګډ اقتصاد نه په ملاتړ له یو بل سره ترکیب کوي. دغه ګوند په کانګرس کې له معتدلو، محافظه کارو او مترقي څانګو نه جوړ لوی ائتلاف لري. مشارکتي اصلاحات، د چاپېریال خوندیتوب، له سازمان یافته کاري قوې ملاتړ، د ټولنیزو چارو پراختیا، د کالج په اندازه فیس، د روغتیا پالنې اصلاحات، برابرې موکې او له مصرف کوونکو ملاتړ، د دغه ګوند د اقتصادي اجنډا هسته جوړوي. په ټولنیزه برخه کې بیا په ټاکنیزو مبارزو کې له مالي اصلاحاتو، د همجنس پالو له حقونو، جنايي عدالت، د کډوالۍ له اصلاحاتو، په وسلو له سختو قوانینو، د سقط له حقونو، د اعدام سزا له لغوه کولو او د مارجیوانا (چرسو) له قانوني کولو ملاتړ کوي.[۲۳]

د امریکا د اوسني ولسمشر جوبایډن په ګډون، شپاړسو دیموکراتانو، د امریکا د ولسمشر په توګه خدمت کړی. له ۲۰۲۲ ز کال نه د فدرال دولت اکثریت د دغه ګوند په لاس کې دی (د دغه هېواد ولسمشري او په کانګرس او سنا دواړو کې اکثریت په واک کې لري)، ۲۲ ایالتي والیان، ۱۷ ایالتي قانون جوړوونکې جرګې، په ۱۴ ایالتونو کې حکومتي اکثریت (په دواړو حکومت او قانون جوړوونکو جرګو کې) او د لویو ښارونو ښاروالۍ په واک کې لري. د متحده ایالاتو د سترې محکمې له نهو قاضیانو نه درې یې د د دیموکراتیکو ولسمشرانو له خوا ټاکل شوي. د ثبت شویو غړو له مخې، دیموکرات ګوند په متحده ایالاتو کې تر ټولو لوی او د نړۍ درېیم لوی ګوند دی.[۲۴]

تاریخچه[سمول]

د دیموکراتیک ګوند چارواکي، ډېری مهال د دغه ګوند رېښه د توماس جفرسن، توماس مډیسون او فدارلیزم ضد نورو مخکښو کسانو له خوا په ۱۷۹۲ ز کال کې د جوړ شوي دیموکراتیک جمهوري غوښتونکي ګوند نه بولي. یاد ګوند، د وېګ ګوند او معاصر جمهوري غوښتونکي ګوند الهام بخښونکی دی. له سازماني پلوه، په حقیقت کې دغه ګوند په ۱۸۳۰ مه لسیزه کې د اندرو جاکسون په ټاکل کېدو سره رامنځته شو. په ۱۸۹۶ ز کال کې د ویلیام جیننګز برایان له نوماندۍ راهیسې، دغه ګوند په عمومي ډول د جمهوري غوښتونکي ګوند د اقتصادي مسائلو پر وړاندې کیڼ لوری نیولی دی. دیموکراتان له ۱۹۴۸ ز کال راهیسې، د مدني آزادیو اړوند تر ډېره آزادي پلوه اولیبرال و، په داسې حال کې چې د همدغه ګوند محافظه کارې ډلې تر ۱۹۶۰ مې لسیزې پورې په سوېل کې له دغه چارې سره مخالف و. د بهرني سیاست په برخه کې دواړو ډلو څو ځله خپل لیدلوري بدل کړي.[۲۵][۲۶]

نوم او نښانونه[سمول]

په ۱۸۲۴ ز کال کې دیموکراتیک -جمهوري غوښتونکی ګوند په لنډ مهالي جمهوري غوښتونکي ملي ګوند او جاکسوني خوځښت ووېشل شو، چې په ۱۸۲۸ ز کال کې په دیموکراتیک ګوند بدل شو. په جکسوني دوره کې د «دیموکراسي» اصطلاح، د دغه ګوند له خوا کارول کېده، چې په پایله کې د «دیموکراتیک ګوند» نوم ورباندې کېښودل شو او په ۱۸۴۴ ز کال کې یې دغه نوم رسمیت وموند. د دغه ګوند غړو ته «دیموکراتان» یا «دیموکرات» ویل کېږي.[۲۷][۲۸]

په عامیانه (سیمه ییزه) بڼه ورته «دیموکرات ګوند» هم ویل کېږي، خو له ۱۹۵۲ ز کال راهیسې د مخالفو ډلو له خوا د سپکاوي کوونکې اصطلاح په توګه ورته کارول کېږي.

د دغه ګوند تر ټولو مشهوره د شګون نښه خر یا نارینه خر دی. د اندرو جاکسون مخالفینو په هغه باندې د ملنډې وهلو په موخه، هغه د «جکاس (نر خره)» په نوم له دې امله چې یو سخت سری او احمق حیوان دی، یادوه. خو له دې سره دیموکراتانو عامه مفاهیم خوښول او هغه یې انتخاب هم کړ، له همدې امله دغه انځور دوام راوړ او وده (تکامل) یې وکړه. د دغه نښان په ټاکلو کې ډېر اغېز په هارپر اونیزه کې له ۱۸۷۰ کال وروسته د توماس نست کارتونونو درلود. کارتون جوړوونکي د نست پر قدم لاړل او خر یې د دیموکراتانو او فیل یې د جمهوري غوښتونکو په استازولۍ په خپلو کارتونونو کې کاراوه.[۲۹][۳۰]

د شلمې پېړۍ په لومړیو کې په انډیانا، کنټاکي، اوکلاهاما او اوهایو ایالتونو کې د جمهوري غوښتونکو د باز پر خلاف د دیموکراتیک ګوند سنتي نښان چرګ و. دغه نښان (سمبول) تر اوسه پورې د اوکلاهاما، کنټاکي، انډیانا او لویدیځې ویرجینیا په رای پاڼو کې کارول کېږي. چرګ د ملي دیموکراتیک ګوند د رسمي نښان په توګه ومنل شو. په نیویارک کې د دیموکراتیک ګوند نښان پنځه ټکي لرونکی ستوری دی.[۳۱][۳۲][۳۳]

په داسې حال کې چې دواړه لوی ګوندونه (او نور کوچني ګوندونه) سور، سپین او آبي دودیز امریکايي رنګونه په خپلو تبلیغاتو او نندارونو کې کاروي، د ۲۰۰۰ ز کال کې د ټاکنو د شپې راهیسې شین رنګ د دیموکراتیک ګوند د پېژندل کېدونکي رنګ په توګه ګڼل کېږي چې سور بیا د جمهوري غوښتونکي ګوند د پېژندلو رنګ دی. په دغه شپه، د لومړي ځل لپاره ټولو لویو تلویزیوني شبکو، همدغه رنګونه په ټاکنیزه نقشه کې وکارول: شنه ایالتونه د الګور لپاره (دیموکراتیک نوماند) او سره ایالتونه د جورج ډبلیو بوش لپاره (د جمهوري غوښتونکو نوماند). له دغه مهال وروسته شین رنګ په پراخه کچه د دغه ګوند د څرګندولو په موخه کارول کېږي. دا د متحده ایالاتو نه بهر د مروجې رویې پر خلاف دي، چېرې چې شین عنعنوي رنګ د ښي اړخه او سور د کیڼ اړخه ډلې لپاره کارول کېږي. د بېلګې په توګه: په کاناډا کې سور رنګ د آزادي پلوې یا لیبرال ډلې او شین رنګ د محافظه کارې ډلې استازولي کوي. [۳۴]

ددودیزې ترانې (سرود) په توګه د دغه ګوند له خوا ولسمشریزو ټاکنو ته د نوماندۍ په کنوانسیون کې د ارون کوپلنډ «Fanfare for the Common Man» سرود د دیموکراتیک ګوند د ملي کنوانسیون په سر کې غږول کېږي.[۳۵]

سرچینې[سمول]

  1. "The Democratic Party, founded in 1828, is the world's oldest political party" states Kenneth Janda; Jeffrey M. Berry; Jerry Goldman (2010). The Challenge of Democracy: American Government in Global Politics. Cengage Learning. د کتاب پاڼې 276. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780495906186. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  2. Arnold, N. Scott (2009). Imposing values: an essay on liberalism and regulation. Oxford University Press. د کتاب پاڼې 3. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780495501121. مؤرشف من الأصل في October 2, 2020. د لاسرسي‌نېټه April 28, 2020. Modern liberalism occupies the left-of-center in the traditional political spectrum and is represented by the Democratic Party in the United States. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  3. Grigsby, Ellen (2008). Analyzing Politics: An Introduction to Political Science. Cengage Learning. د کتاب پاڼي 106–107. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780495501121. مؤرشف من الأصل في October 2, 2020. د لاسرسي‌نېټه April 28, 2020. In the United States, the Democratic Party represents itself as the liberal alternative to the Republicans, but its liberalism is for the most part the later version of liberalism—modern liberalism. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  4. Prendergast, William B. (1999). The Catholic Voter in American Politics: The Passing of the Democratic Monolith. Washington, D.C.: Georgetown University. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-87840-724-8. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  5. Marlin, George J. (2004). The American Catholic Voter: 200 Years of Political Impact. South Bend, Indiana: St. Augustine. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-1-58731-029-4. مؤرشف من الأصل في October 2, 2020. د لاسرسي‌نېټه April 28, 2020. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  6. Michael Corbett et al. Politics and Religion in the United States (2nd ed. 2013).
  7. . How Asian Americans Became Democrats.
  8. Brownstein, Ronald (May 21, 2019). "The Democratic Party is being transformed. These House votes show how". CNN. مؤرشف من الأصل في May 21, 2019. د لاسرسي‌نېټه May 22, 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  9. "Women More Likely to Be Democrats, Regardless of Age". Gallup.com. June 12, 2009. مؤرشف من الأصل في June 14, 2010. د لاسرسي‌نېټه June 17, 2010. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  10. Larry E. Sullivan. The SAGE glossary of the social and behavioral sciences (2009). p. 291: "This liberalism favors a generous welfare state and a greater measure of social and economic equality. Liberty thus exists when all citizens have access to basic necessities such as education, healthcare, and economic opportunities."
  11. Allott, Daniel (2020-11-14). "Biden could lose Georgia Senate races all by himself". The Hill (په انګلیسي ژبه کي). د لاسرسي‌نېټه ۱۶ نومبر ۲۰۲۰. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  12. (په June 28, 2019 باندې). Democrat vs. Democrat: How Health Care Is Dividing the Party.
  13. Levy, Jonah (2006). The State after Statism: New State Activities in the Age of Liberalization. Harvard University Press. د کتاب پاڼې 198. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780495501121. In the corporate governance area, the center-left repositioned itself to press for reform. The Democratic Party in the United States used the postbubble scandals and the collapse of share prices to attack the Republican Party ... Corporate governance reform fit surprisingly well within the contours of the center-left ideology. The Democratic Party and the SPD have both been committed to the development of the regulatory state as a counterweight to managerial authority, corporate power, and market failure. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  14. U.S. Department of State. "A Mixed Economy: The Role of the Market". About.com. د اصلي آرشيف څخه پر January 18, 2017 باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  15. "Democratic Party on Government Reform". Ontheissues.org. مؤرشف من الأصل في April 30, 2016. د لاسرسي‌نېټه January 19, 2015. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  16. "Democratic Platform Endorses Gay Marriage". All Things Considered. Npr.org. September 4, 2012. مؤرشف من الأصل في October 5, 2013. د لاسرسي‌نېټه October 2, 2013. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  17. Chammah, Maurice (July 18, 2016). "Two Parties, Two Platforms on Criminal Justice". The Marshall Project. مؤرشف من الأصل في May 31, 2019. د لاسرسي‌نېټه May 22, 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  18. "Preventing Gun Violence". Democrats.org. د اصلي آرشيف څخه پر نومبر 4, 2018 باندې. د لاسرسي‌نېټه مې 22, 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  19. "Democratic Party on Abortion". OnTheIssues.org. مؤرشف من الأصل في September 11, 2020. د لاسرسي‌نېټه August 5, 2020. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  20. "PROTECTING COMMUNITIES AND BUILDING TRUST BY REFORMING OUR CRIMINAL JUSTICE SYSTEM". Democratic Party. د لاسرسي‌نېټه ۳۰ نومبر ۲۰۲۱. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  21. "The 2016 Democratic Platform". Democrats.org. د اصلي آرشيف څخه پر سيپټمبر 27, 2018 باندې. د لاسرسي‌نېټه مې 22, 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  22. "State government trifectas". Ballotpedia. مؤرشف من الأصل في March 28, 2018. د لاسرسي‌نېټه January 13, 2018. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  23. Arnold, N. Scott (2009). Imposing values: an essay on liberalism and regulation. Oxford University Press. د کتاب پاڼې 3. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780495501121. مؤرشف من الأصل في October 2, 2020. د لاسرسي‌نېټه April 28, 2020. Modern liberalism occupies the left-of-center in the traditional political spectrum and is represented by the Democratic Party in the United States. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  24. Arthur Paulson, Realignment and Party Revival: Understanding American Electoral Politics at the Turn of the Twenty-First Century (2000) pp. 46–72.
  25. The party has claimed a founding date of 1792 as noted in S.2047 which passed in the United States Senate in 1991. 102nd Congress (1991), S.2047 – A bill to establish a commission to commemorate the bicentennial of the establishment of the Democratic Party of the United States. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة) “[I]n 1992, the Democratic Party of the United States will celebrate the 200th anniversary of its establishment on May 13, 1792.”
  26. Appleby, Joyce (2003). Thomas Jefferson. د کتاب پاڼې 4. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-0-521-64841-7. مؤرشف من الأصل في October 2, 2020. د لاسرسي‌نېټه April 28, 2020. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  27. "Democratic Party". Encyclopædia Britannica. 
  28. see "History of the Democratic Donkey"
  29. John William Ward (1962). Andrew Jackson: Symbol for an Age. Oxford Up. د کتاب پاڼي 87–88. د کتاب نړيواله کره شمېره 9780199923205. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  30. "Barbour County, West Virginia General Election Ballot" (PDF). November 4, 2008. د اصلي (PDF) آرشيف څخه پر October 24, 2008 باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  31. Seidman, Steven (June 12, 2010). "The Rooster as the Symbol of the U.S. Democratic Party". Ithaca College. د اصلي آرشيف څخه پر October 24, 2017 باندې. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  32. Lopez, Tomas (October 23, 2014). "Poor Ballot Design Hurts New York's Minor Parties ... Again". Brennan Center for Justice. د اصلي آرشيف څخه پر February 7, 2017 باندې. د لاسرسي‌نېټه February 6, 2017. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  33. (په November 2, 2004 باندې). Elephants Are Red, Donkeys Are Blue.
  34. (په February 11, 2008 باندې). Obama sets sights on November battle.