پیونګ یانګ

پيونګيانګ

평양직할시 (کينډۍ:ISO 639 name ko-kp)
평양시 (کينډۍ:ISO 639 name ko)
平壤直轄市 (کينډۍ:ISO 639 name ko)

اړوند

پلازمېنه د	شمالي کوريا — Provisional People's Committee for North Korea (en) — ګوګوریو

عامه معلومات

عمومي معلومات	لړۍ... ښار پلازمېنه direct-controlled municipality (en) first-level administrative division (en) لوی ښار largest city (en)
د وګړو شمېر	لړۍ... ۲٬۸۶۳٬۰۰۰ — ۲٬۵۸۱٬۰۷۶ — ۴٬۱۳۸٬۱۸۷ — ۳۵٬۰۰۰ — ۴۱٬۱۶۷ — ۲۳۵٬۰۰۰ — ۳٬۲۵۵٬۲۸۸
وګړنوم	Pjongjangano — Pyongyangaise — Pyongyangais — pyongyanghesi
اداري سیمه	شمالي کوريا (۱۹۴۸ – ) — Soviet Civil Administration (en) (۱۹۴۵ – ۱۹۴۶) — په کوریا باندې د جاپان واکمني (۱۹۱۰ – ۱۹۴۵)
هېواد	شمالي کوريا
ځایناستی د	Seogyeong (en)

اړين معلومات

مهمې پیښې	Siege of Pyongyang (en) Siege of Pyongyang (en)

تاريخي اثار

د یونيسکو نړیوال میراث
د ميراث ډول	Tentative World Heritage Site (en)
د ميراثېدو کال	۲۰۰۰
میراثونه	لړۍ... World Heritage selection criterion (i) (en) — World Heritage selection criterion (ii) (en) — World Heritage selection criterion (iii) (en) — World Heritage selection criterion (iv) (en) — World Heritage selection criterion (vi) (en)
د پېژندنې شمیره	[۱]

کچه او لوړوالۍ

د ځای کچه	۳٬۱۹۴ كيلومتر مربع

نور اړين مالومات

برخه د	Pyongan (en)

نور معلومات

کورډي‌نېشن	۳۹°۰۱′۰۰″شمال ۱۲۵°۴۴′۵۱″ختیځ

پيونگيانگ (په کوریایی کې: 평양 Pyongyang) د شمالي کوريا پلازمېنه ده. دا ښار د ټايډونگ د سيند په غاړه د ژېړې بحېرې تر څنگ پروت دى. د هېواد تر ټولو لرغونى ښار بلل کېږي. ٢٣٣٣ کاله له ميلاد څخه د مخه دلته يو کوچنى ښار و. ١١٢٢ کاله د ميلاد د مخه پي يونگ گانگ يې مرگز وټاکل شو. په ٦٦٨ کې چنايانو تر خپلې ولکې لاندې راوست. او په ١٥٩٢ کې چاپان په دې ښار برېد وکړ.

د بهرنيانو د پرلپسې برېدونو له کبله د بهرنيو وگړو پرمخ وتړل شو؛ خو کله چې د بهرنيو وگړو لپاره بېرته خلاص شو، نو په کوريا کې د عيسويت تبليغ ډېر زيات شو، او تر ١٠٠کليساوو څخه په کې ډېرې جوړې شوې. د سين جاپان ١٨٩٤-١٨٩٥ جگړه کې په پوره ډول ويجاړ شو. جاپان په ١٩١٠-١٩٥٠ پورې دا ښار د يو صنعتي مرکز په ډول وکاروه. په ١٩٥٠ کې د ملگرو ملتونو پوځ په دې ښار حمله وکړه؛ خو چې چين په دې جگړه کې برخه واخيستله؛ نو د ملگرو ملتونو پوځ وتلو ته اړ شول. په ١٩٥٣ کې د چين او روسيې په مرستې سره په پوره ډول ورغول شو. اوس دې ښار ډېر پرمختگ کړى دى. بوره، ربړ او بېلابيلو د لوښو ډولونه په کې جوړېږي. د ښوونې له پلوه هم ډېر پرمخ تللى دى، د توشنگ پوهنتون، چې تر ټولو نوموتى دى په ١٩٤٦ کې ورغول شو.پرته له دې طب پوهنتون هم شتون لري. ډېر پارکونه، موزيم او کتابتونونه هم په کې شتون لري. د لومړۍ پېړۍ قبرونو، بودايې عبادت ځاى او د اسونو مجسمو ددې ښار ښايست لاپسې زيات کړى دى. په ١٩٩٩ ع کال کې ددې ښار نفوس ٣١٣٦٠٠٠ وو.