کارن:Noorahmad saqib
- شپاړس کلنه وم چي د جنګ لومړۍ کرښي ته ولاړم. په نولس کلنۍ کي مي ټول ورېښتان شناوي سول. په یوه پېښه کي سخته ژوبله سوم. کله چي بېرته کور ته راغلم خور مي یوه قبر ته ودرولم او د اوښکو ډکو سترګو یې راته وویل:*
- خوري دا ستا قبر دی، ته مو تیر کال دلته ښخه کړې. موږ دا فکر کاوه چي ته مړه یې*
- ~د دویم نړیوال جنګ د یوې نرسي یاداښتونه~*