د "لرغونې پاړسي" د بڼو تر مېنځ توپير
و r2.7.1) (روباټ زیاتول: ro:Limba persană veche |
و Bot: Migrating 32 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q35225 (translate me) |
||
۴۰ کرښه: | ۴۰ کرښه: | ||
[[وېشنيزه:پارسي ژبه]] |
[[وېشنيزه:پارسي ژبه]] |
||
[[bg:Староперсийски език]] |
|||
[[ckb:زمانی فارسیی کۆن]] |
|||
[[cs:Stará perština]] |
|||
[[da:Oldpersisk]] |
[[da:Oldpersisk]] |
||
[[de:Altpersische Sprache]] |
|||
[[el:Αρχαία περσική γλώσσα]] |
|||
[[en:Old Persian]] |
|||
[[eo:Malnovpersa lingvo]] |
|||
[[es:Persa antiguo]] |
|||
[[eu:Antzinako persiera]] |
|||
[[fa:زبان فارسی باستان]] |
|||
[[fi:Muinaispersian kieli]] |
|||
[[fr:Vieux-perse]] |
|||
[[he:פרסית עתיקה]] |
|||
[[id:Bahasa Persia Kuno]] |
|||
[[is:Fornpersneska]] |
|||
[[it:Lingua persiana antica]] |
|||
[[ku:Zimanê parsî yê kevin]] |
|||
[[la:Lingua Persica antiqua]] |
|||
[[lv:Senpersu valoda]] |
|||
[[mdf:Сире персиень]] |
|||
[[ms:Bahasa Parsi kuno]] |
|||
[[no:Gammelpersisk]] |
|||
[[pl:Język staroperski]] |
|||
[[pt:Língua persa antiga]] |
|||
[[ro:Limba persană veche]] |
|||
[[ru:Древнеперсидский язык]] |
|||
[[simple:Old Persian language]] |
|||
[[sv:Fornpersiska]] |
|||
[[tg:Порсии бостон]] |
|||
[[th:ภาษาเปอร์เซียโบราณ]] |
|||
[[ur:قدیم فارسی]] |
|||
[[zh:古波斯語]] |
د ۱۷:۱۴, ۸ مارچ ۲۰۱۳ بڼه
لرغونې پارسی پارسی زبان پارسی باستان | |
---|---|
د ژبې کورنی | د هند-اروپایی ژبې
|
رسمي ژبه په | د هخامنشیانو واکمني |
توری | مېخي ليکدود |
د ژبې د پرمختګ اداره | نشته |
لرغونې پارسي (په پارسی:زبان پارسی باستان) د ایران د لویدیځو ژبو څخه یوه پخوانی ژبه ده چی په پخوانی ایران کی ویل کېده. په څلورمه پېړی کی د هخامنشیانو د واکمني رسمی ژبه په توکه ومښال شوه. پخوانی پارسی د هخامنشیانو د حکمرانو په وخت کی د نژدې ختیځ په بیلو بیلو سیمو کی پراخه شوه.
توری
د هخامنشیانو په واکمنې کی پخوانی پارسی، آرامی ژبه (Aramaic language) او اکدی ژبه (Akkadian language) رسمی ژبې ولې. د پاچا کارمندانو په ځانګړی ډول د رسمی یادښتونو لپاره د آرمی ژپې څخه کار اخیست. دغه آرمی ژبه د مېخي ليکدود په واسطه لیکل کېده. په شپږمه ز. پیړۍ کې د داریوش ۱ په سپارښتنې نوي لیک دود جوړ شو، چې په ډ برینو څلو کې د حک کولو لپاره ورڅخه کار اخیستل کېده. د پارسی مېخی لیک ۳۲ توری لری چی په حقیقت کی سیلابونه (څپې) دی. د دغو تورو برسیره علامه (کوږ مېخ)() وجود لری چی کلمی سره بیلوی او پنځه خاصی علامې (میخونه) شته چی پاچا، خدای، اهورامزدا (د خدای نوم)، هېواد، خاوره معنی لری.
د خاصو میخونو کارول ضرور نه دی پدی معنی چی د مثال په توګه د پاچا کلمه کېدای سی په یو خاص میخ او یا اتو سیلابو (څپو) لرونکو تورو باندی ولیکل سی.