د پښتو نوے غزل 2000زیږديز نه پس

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

يو تک سپين شانې بدن به راته بس ؤ

مينه څه وه دا زما خو بس هوس ؤ

نور په سپي او په خنزير ئې خبرنه ؤ

چې زما د قام خلاف ؤ خو نجس ؤ

دخپل ځان پنجره کښې قيد بلبل نصيب وم

زندگي وه او که تنګ شانې قفس ؤ

څنګ به وايم اوس چې شونډې بې ذائقې وي

ماځبيښلي ترهغې چې څو مې وس ؤ

ماته خپل محبت ياد شو بيا فارانه

يوګلاب په زمکه پروت هسې تس نس ؤ