Jump to content

د متحده ایالاتو او عراق اړیکې

د ويکيپېډيا، وړیا پوهنغونډ له خوا

د عراق او متحده ایالاتو ترمنځ دیپلماتیکې اړیکې وروسته له هغه چې د بریتانیا لپاره د امریکا د سفیر چارلز جي داوس په واسطه انګلیسي- امریکايي- عراقي کنوانسیون په لندن کې لاسلیک شو او د ۱۹۳۰ زکال د جنوري په ۹ مه نېټه متحده ایالاتو د لومړي ځل لپاره عراق په رسمیت وپېژند، پیل شوې. نن ورځ دواړه هېوادونه په عراق باندې له برید وروسته د امریکا د سیاسي او نظامي لاسوهنې او ژورو دوه اړخیزو اړیکو له امله ځانونه د یوبل ستراتیژیک ملګري ګڼي. متحده ایالات هر کال د عراق له امنیتي ځواکونو سره په روزنې او نورو برخو کې په میلیونو ډالرو پوځي مرسته کوي او د هغوی له پوځي اډو ګټنه کوي.[۱]

په ۲۰۲۰ ز کال کې عراقي وګړو رایه ورکړه، څو له متحده ایالاتو او نورو ائتلاف ځواکونو وغواړي خپل ټول پوځونه له هېواده وباسي، د متحده ایالاتو ولسمشر ټرامپ ګواښ وکړ، که چېرې امریکايي ځواکونه له عراق نه اېستلو ته اړ کړای شي، په عراق به بندیزونه ولګوي. په ورته مهال عراق د ائتلافي ځواکونو د اېستلو مکانیزم برابر کړ او د ائتلافي هېوادونو سره یې خبرې اترې پیل کړې. د عراقي لومړي وزیر د دفتر په وینا: متحده ایالاتو ورسره ژمنه کړې چې د عراقي هوايي حریم نه د بې اجازې ګټنې او د دغه هېواد د حاکمیت نقض کول به وڅېړي.[۲][۳][۴][۵]

عثماني سترواکي

[سمول]

د اتلسمې پېړۍ په وروستیو کې له عثماني سترواکۍ سره (چې هغه سیمه هم په کې شاملېده چې اوس معاصر عراق دی) د متحده ایالاتو سوداګریزې اړیکې پیل شوې. په ۱۸۳۱ ز کال شاژدافیر ډیوېډ پورټر د عثماني سترواکۍ په پلازمېنه قسطنطنیه کې لومړنی امریکايي دیپلمات شو. له لومړۍ نړیوالې جګړې وروسته د عثماني سترواکۍ په شیندل کېدو سره متحده ایالاتو په عراق باندې د لویې بریتانیا له ادارې ملاتړ وکړ، خو ټینګار یې وکړ د دې پرځای چې مستعمره پاتې شي باید خپلواکۍ ته چمتو کړای شي.[۶]

د متحده ایالاتو له خوا د عراق په رسمیت پېژندل

[سمول]

متحده ایالاتو د ۱۹۳۰ ز کال د جنوري په ۹ مه نېټه عراق په رسمیت وپېژند، هغه مهال چې د بریتانیا لپاره د امریکا سفیر چارلز جي.داوس په لندن کې انګلیسي – امریکايي – عراقي کنوانسیون لاسلیک کړ. د دغه کنوانسیون د سریزې پر بنسټ:«د امریکا متحده ایالات عراق د یوه خپلواک هېواد په توګه په رسمیت پیژني». په دغه هوکړه کې متحده ایالاتو په ډاګه کړې وه چې د بریتانیا او عراق ترمنځ «ځانګړو اړیکو» شتون درلود، ځکه عراق د ورسای هوکړې له مخې د بریتانیا تر ملاتړ لاندې و. په ۱۹۳۲ ز کال عراق خپل تحت الحمایت حالت ته پای ټکی کېښود. په عراق کې د امریکا دیپلماتیکه استازولي د ۱۹۳۱ ز کال د مارچ په ۳۰ مه نېټه رامنځته شوه هغه مهال چې الکساندر کې. سلون (چې هغه مهال یې په عراق کې د متحده ایالاتو قونسلي چارې مخته وړې) په بغداد کې د متحده ایالاتو په استازولۍ کې د شاژدافیر په توګه وګومارل شو. متحده ایالاتو د ۱۹۴۶ زکال د ډسمبر په ۲۸ مه په عراق کې خپله دیپلماتیکه استازولي د سفارت کچې ته لوړه کړه.[۶]

عربي اتحادیه

[سمول]

د ۱۹۵۸ ز کال د مۍ په ۲۸ مه متحده ایالاتو د عراق او هاشمي اردن ترمنځ رامنځته شوې عربي اتحادیه په رسمیت وپېژنده. د متحده ایالاتو له خوا د دغه نوي دولت په رسمیت پېژندل په بغداد کې د امریکا د سفارت او د عربي اتحادیې د بهرنیو چارو وزارت د یو شمېر یادښتونو له راکړې ورکړې وروسته ترسره شول. د متحده ایالاتو له خوا له رسمیت پېژندلو وروسته، د متحده ایالاتو د بهرنیو چارو وزارت اعلان وکړ چې د عربي اتحادیې اساسي قانون څرګنده کړې چې له دواړو پاچهیو سره چې اوس مهال د یو نوي دولت د رامنځته کېدو په موخه سره یوځای شوې «بهرنۍ اړیکې به په هماغه ډول چې اوس مهال دي پاتې شي». له امله یې د متحده ایالاتو او عربي اتحادیې ترمنځ هېڅ رسمي دیپلماتیکې اړیکې رامنځته نه شوې او له عراق او اردن سره جلا جلا د متحده ایالاتو دیپلماتیکو اړیکو په بې وقفې ډول دوام درلود.[۶]

په عراق باندې د ۲۰۰۳ ز کال برید

[سمول]

د ملګرو ملتونو سازمان له ۶۸۷ ګڼې پرېکړه لیک او ورپسې عراق ته د ملګرو ملتونو د تسلیحاتي پلټونکو له تګ وروسته، له ۱۹۹۱ ز کال نه د متحده ایالاتو او عراق ترمنځ په لږ کچه د اړیکو د ترینګلتیا دوره وه.

په ۲۰۰۱ ز کال کې د بوش ادارې په فعالانه ډول په عراق کې د پوځي مداخلې کولو په اړه فشار راوړل پیل کړل. د دغې چارې په موخه لومړۍ دلیل جوړونه د متحده ایالاتو د کانګرس په ګډ پرېکړه لیک کې چې د عراق د پرېکړه لیک په توګه هم پېژندل کېږي بیان شوه، دغه پرېکړه لیک څرګنده کړه چې موخه یې «د هغه رژیم له منځه وړل دي چې د عام وژنې وسلو ته پراختیا ورکوي او له هغو کار اخلي، ترهګرو ته یې پناه ورکړې او له هغو ملاتړ کوي، د بشر له حقونو په ظالمانه ډول سرغړونه کوي او د ملګرو ملتونو او نړۍ له عادلانه غوښتنو مخ اړوي».[۷][۸]

له برید وړاندې متحده ایالاتو او بریتانیا په دې استدلال ټینګار وکړ چې صدام حسین د عام وژنې وسلو ته پراختیا ورکوي او له همدې امله ګاونډیو هېوادونو او نړیوالې ټولنې ته ګواښ دی. د ۲۰۰۱ ز کال په پای، ۲۰۰۲ ز کال او د ۲۰۰۳ ز کال تر لومړیو د بوش ادارې هڅه وکړه چې په عراق باندې د برید لپاره دوسیه جوړه کړي، هغه چې په ۲۰۰۳ ز کال کې په امنیت شورا کې د متحده ایالاتو د بهرنیو چارو وزیر کولن پاول له وینا وروسته یې اوج وموند.[۹][۱۰]

د ناسمو شواهدو او د دلایلو د بدلون تورونه د جګړې د منتقدینو د بحثونو په اصلي ټکو واوښتل، هغو چې ادعا کوله د بوش ادارې په قصدي ډول د هغه برید د کولو لپاره چې له ډېر وخت راهیسې یې ورته پلان نیولی و، د درواغو شواهد جوړ کړي و.[۱۱]

برید د ۲۰۰۳ ز کال د مارچ په ۲۰ مه نېټه پیل شو، بریتانیا او د متحده ایالاتو نورو ائتلافي هېوادونو د «شوک او وحشت» (shock and awe) په نامه د بمبارد عملیات پیل کړل. عراقي ځواکونه په چټکۍ سره له منځه لاړل او امریکايي ځواکونو په ټول هېواد کې ځای ونیو. د دغه برید له امله بعثي حکومت ونړېد، صدام د همدغه کال په ډسمبر میاشت کې د رېډ ډاون (Red Dawn) عملیاتو په ترڅ کې ونیول شو او درې کاله وروسته د یوې نظامي محکمې له خوا اعدام شو. ورته مهال د صدام د حکومت له سقوط وروسته د قدرت تشه او د اشغال ناسم مدیریت د شیعه ګانو او سني عراقیانو ترمنځ د پراخې کورنۍ جګړې او همدارنګه د متحده ایالاتو او ائتلافي ځواکونو پر وړاندې د اوږد مهاله مبارزې لامل وګرځېدل. متحده ایالاتو په ۲۰۰۷ ز کال کې د تاوتریخوالو د راکمولو په موخه د ځواکونو په زیاتولو سره غبرګون وښود.

له برید لږ وروسته، د متحده ایالاتو د مرکزي اطلاعاتو ادارې، د دفاعي اطلاعاتو ادارې او نورو استخباراتي ادارو تر ډېره بریده د عراقي وسلو او له القاعده سره د اړیکو شواهد بې اعتباره کړل او د بوش او بلېر ادارو د جګړې دویم دلیل، لکه: د صدام حسین په اداره کې د بشري حقونو سوابقو او په عراق کې د دیموکراسي ترویج کولو ته مخه کړه.[۱۲][۱۳]

د ملګرو ملتونو عمومي منشي دغه جګړه غیر قانوني وبلله او د ۲۰۰۴ ز کال په سپټمبر میاشت کې یې د یوې مرکې پر مهال وویل چې دغه جګړې د «امنیت شورا له پرېکړې سره مطابقت نه درلود».[۱۴]

متحده ایالاتو د ۲۰۰۷-۰۸ په ژمي کې د پوځونو په اېستلو پیل وکړ. په عراق کې د متحده ایالاتو مداخلې پای ته رسولو د بارک اوباما د ولسمشرۍ پر مهال چټکتیا ومونده. متحده ایالاتو په رسمي ډول د ۲۰۱۱ ز کال په ډسمبر میاشت کې خپل ټول جنګي ځواکونه له عراق نه وویستل.[۱۵]

اوسنی حالت  

[سمول]

د ۲۰۱۷ ز کال د جنوري په میاشت کې د متحده ایالاتو ولسمشر ډونالډ ټرمپ د یو اجرائیوي فرمان په ورکولو سره امریکا ته د ټولو عراقي وګړو او شپږو نورو هېوادونو د وګړو په ننوتو بندیز ولګوه. له کلکو نیوکو، عامه اعتراضاتو او د دغه اجرائیوي فرمان پر وړاندې له قانوني شکایت وروسته ټرمپ تر یوې کچې د سفر محدودیتونه راکم کړل او د ۲۰۱۷ ز کال په مارچ میاشت کې یې عراق د دغو هېوادونو له لیست وویست.

د ۲۰۱۹ ز کال له اکتوبر میاشتې راهیسې متحده ایالاتو د بریشا عملیاتو (د ابوبکر البغدادي د وژلو عملیات) په څېر عملیاتو ترسره کولو په موخه له عراقي پوځي اډو ګټې اخیستنې ته دوام ورکړ.[۱۶]

په ۲۰۲۰ ز کال کې د بغداد هوايي ډګر ته څېرمه برید (د قاسم سلیماني د وژلو برید) وروسته د عراق مستعفي لومړي وزیر عادل عبدل المهدي د امریکا دغه برید وغنده او څرګنده یې کړه چې دغه برید یو تېری کوونکې چاره او د عراق د حاکمیت نه سرغړونه ده.[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰]

سرچینې

[سمول]
  1. "Trump' Syria Troop Withdrawal Complicated Plans for al-Baghdadi Raid - The New York Times". The New York Times. 27 October 2019. خوندي شوی له اصلي څخه په 28 October 2019. بياځلي په 28 October 2019.
  2. "WSVN: Iraq Parliament votes to expel US Military". خوندي شوی له اصلي څخه په 2020-01-05. بياځلي په 2020-01-05.
  3. "Trump threatens sanctions if US troops exit Iraq" (in بريتانوی انګلیسي). 2020-01-06. خوندي شوی له اصلي څخه په 2020-01-06. بياځلي په 2020-01-06.
  4. Reuters: Iraqi officials working to implement resolution on foreign troop withdrawal: PM
  5. Iraq PMO: Prime Minister Adel Abdul-Mahdi receives a phone call
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "A Guide to the United States' History of Recognition, Diplomatic, and Consular Relations, by Country, since 1776: Iraq". Office of the Historian, Bureau of Public Affairs: United States Department of State. خوندي شوی له اصلي څخه په 2018-12-05. بياځلي په 2018-10-22.
  7. "Winning the War on Terror" (PDF). U.S. State Department Bureau of Public Affairs. خوندي شوی (PDF) له اصلي څخه په 2013-10-04. بياځلي په 2016-08-03.
  8. Bellinger, John. "Transatlantic Approaches to the International Legal Regime in an Age of Globalization and Terrorism". U.S. State Department. خوندي شوی له اصلي څخه په 2019-12-25. بياځلي په 2019-05-25.
  9. UN Security Council Resolution 1441 Archived 2019-06-21 at the Wayback Machine. Retrieved 30 January 2008
  10. کينډۍ:UN document
  11. Shakir, Faiz. "Bush Insists 'I Didn't Want War,' Overwhelming Evidence Suggests Otherwise". ThinkProgress.
  12. Smith, R. Jeffrey (April 6, 2007). "Hussein's Prewar Ties To Al-Qaeda Discounted". The Washington Post. خوندي شوی له اصلي څخه په April 11, 2007. بياځلي په September 1, 2017.
  13. Sandalow, Marc (September 29, 2004). "Record shows Bush shifting on Iraq war / President's rationale for the invasion continues to evolve". The San Francisco Chronicle. خوندي شوی له اصلي څخه په March 5, 2016. بياځلي په August 3, 2016.
  14. "Iraq war illegal, says Annan". BBC News. September 16, 2004. خوندي شوی له اصلي څخه په January 15, 2009. بياځلي په November 15, 2008.
  15. Feller, Ben (27 February 2009). "Obama sets firm withdrawal timetable for Iraq". Associated Press. خوندي شوی له the original on 2 March 2009.
  16. "Who Else, Besides Americans, Are Flying Fighter Jets in Iraq?". Slate Magazine. خوندي شوی له اصلي څخه په 12 November 2014. بياځلي په 14 November 2014.
  17. "Trump's Travel Ban, Aimed at Terrorists, Has Blocked Doctors" (in انګليسي). خوندي شوی له اصلي څخه په 2018-10-22. بياځلي په 2018-10-21.
  18. Rampton, Roberta. "Fired: Trump dumps top lawyer who defied immigration order" (in American English). Reuters. خوندي شوی له اصلي څخه په 2018-10-20. بياځلي په 2018-10-21.
  19. "After Travel Ban, Interest in Trips to U.S. Declines" (in انګليسي). خوندي شوی له اصلي څخه په 2018-10-22. بياځلي په 2018-10-21.
  20. "Who Else, Besides Americans, Are Flying Fighter Jets in Iraq?". Slate Magazine. خوندي شوی له اصلي څخه په 12 November 2014. بياځلي په 14 November 2014.