خالدار ناصری

خالدار ناصری
Khaldar Naseri Khaldar Naseri
د شخص معلومات
زېږېدنه	۶ مارچ ۱۹۹۰ بدخشان افغانستان
استوګنځای	کابل افغانستان
تابعیت	پامیری
عملي ژوند

خالدار ناصری به خط لاتین-انگلیسی: Khaldar Naseri، زادهٔ ۶ مارس ۱۹۹۰ بدخشان افغانستان و یکی از شاعران شناخته شده زبان پامیری میباشد.

زندگینامه

خالدار ناصری فرزند محمد بیک متولد ۱۷ فروردین ۱۳۶۹ روستای بهشار از توابع ولسوالی شغنان ولایت بدخشان افغانستان است. وی تحصیلات ابتدایی اش را در زاده گاهش شروع و هنگام مهاجرت در پاکستان به پایان میرساند، دوره متوسطه، لیسه و تربیه معلم را در محل تولدش به اتمام رسانیده و برای گذراندن تحصیلات عالی عازم کشور ترکیه میشود.

ناصری در ۲۰۱۲ شامل مرکز تحقیقات و کاربرد زبان های ترکی و خارجی دانشگاه آنکارا گردید و پس از یکسال آموزش کامل زبان ترکی به تحصیلات اش در اکادمی پولیس ملی کشور ترکیه می پردازد. بنابر تحولات در نصاب تعلیمی اکادمی پولیس کشور ترکیه چانس شمولیت در دانشگاه یلدرم بیازیت آنکارا در رشته علوم سیاسی و مدیریت عامه نیز بدست آورده و همزمان از این دو مؤسسۀ تحصیلات عالی در سال ۲۰۱۷ در مقطع لیسانس مدارک تحصیلی بدست می آورد.

خالدار ناصری پس از ختم تحصیل در کشور ترکیه دوباره به وطن برگشت و در وزارت امور داخله جمهوری اسلامی افغانستان انجام وظیفه مینماید. ناصری یک همسر و ۳ فرزند دارد .

فعالیت های هنری

طبع ظریف و نازک خیالی ناصری را آرام  نگذاشت که دل تنگی ها، خنده ها و سکوت اش  را تنها دامنه های کوه های پامیر شاهد باشند. باهمه نا ملایمات زندگی نه گفت و همواره می کوشید  تا تمام خاطرات خوش و ناخوش خویش را در قالب شعر در آورده و به سینه ی مردم حبس کند.  اکثریت  اشعارش را به زبان پامیری (شغنی ) سروده و گاه گاهی در ایجادیات اش اشعار فارسی نیز دیده میشوند.

ناصری به زبان های : فارسی ، پشتو ، اردو ، انگلیسی و ترکی بلدیت کامل دارد ولی نسبت به هر زبانی شیفته ی زبان مادری اش (شغنانی) می باشد  و در خاطرات اش نیز نوشته که مادر و زبان مادری دانشگاه ایست که هرگز از آن فارغ نخواهم شد.

چنانچه میگوید :

نهن  تُردئ  څه چود  خؤ  زڤتئ  زارئ

تا سهر یئ چئ  خېز خؤ  گهپ  تیارئ

خؤ   یئ   چؤ رقم   رقم   تؤ   یاڎ  کن

نامردت   از   خؤ   زڤ    څه    عارئ

به عقیده او فرهنگ کتاب خوانی در دل مردمان این شهر مرده و در کشوریکه ما زندگی می کنیم  به این فرهنگ توجه کمتری صورت گرفته، بدین ملحوظ اکثریت اشعار اش را دکلمه و بیشتر از یکصدوشصت قطعه شعر اش تا کنون توسط هنرمندان پامیر افغانستان، پامیر تاجیکستان، و هنر مندان مهاجر این مرز و بوم که در کشور روسیه و کانادا به  قالب آهنگ در آورده تا ماندگار بمانند و جز خدمت او به  زبان مادری اش شمرده شوند.

ناصری - من شعر را  به عزم شهره شدنم نمی سرایم، منظورم زنده  نگهداشتن فرهنگ یک قوم ، بقای یک زبان، به کاغذ کشیدن درد یک بی وطن، سوز یک دل از هم جدا افتاده، اتحاد یک ملت و هزاران نا گفته های دیگر ، وی تا کنون صد ها قطعه شعر در قالب های  : غزل ، مثنوی، ترجیع بند ، ترکیب بند ، مسمط ،مستزاد ، رباعی ، چار پاره ، دو بتی و قالب شعر نو سروده است.

ناصری سراپا شوق و شور و هنر است، بر علاوه هنر شعر قابلیت های دیگری چون ترمیم لوازم الکترونیکی مصرفی ، ویراستاری ، نقاشی ، خوشنویسی و مهارت کامپیوتری نیز دست بالا دارد و به پاس کوشش و تلاش های خسته ناپذیر اش در عرصه رشد و پاسداری هنر افغانستان از طرف شواری عالی هنر وزارت اطلاعات و فرهنگ جمهوری اسلامی افغاستان نیز تقدیر مادی و معنوی گردیده است.